Του Απόστολου Αποστόλου
Το Πάσχα σχηματικά έχει μια διαδρομή από το όρος Σινά που δόθηκαν οι εισόδιες εντολές έως επί του Όρους ομιλία που δόθηκαν οι εξόδιοι μακαρισμοί. Ουσιαστικά πρόκειται για το πέρασμα από την ύπαρξη στην ουσία.
Εμείς είμαστε περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά στο μεγάλο πέρασμα εκεί όπου πολλαπλασιάζονται τα δεινά μας, πήραμε τις εισόδιες εντολές από τους νέο προφήτες ή ψευδοπροφήτες, που μας λένε με το στείρο και αδιαφώτιστο ιατρικοεπιστημονισμό τους ότι έρχεται ένα νέο κύμα της πανδημίας. Μάλιστα κάποιος καθηγητής προέβλεψε για 400 με 500 νεκρούς την εβδομάδα.
Και ο μετά – προφήτης ή νέος Μωυσής όπως τον αποκαλούν Κυριάκος Μητσοτάκης μας μαστιγώνει τα αφτιά με το «κάνετε εμβόλια», ούτε λόγος για φάρμακα. Ας μιλούσε τουλάχιστον για εμβολιαστικό τουρισμό, που είναι της μόδας.
Ενώ ο επιτελάρχης της επιτροπής ειδικών ο κ. Σ. Τσιόδρας άφησε ίχνη σε ομιλία του στην Ακαδημία Αθηνών για κοινωνία δύο ταχυτήτων και κοινωνικών ανισοτήτων, για εκείνη των εμβολιασμένων που θα έχουν μια σχετική αλλά όχι απόλυτη ελευθερία και εκείνη των αποκλεισμένων μη εμβολιασμένων που θα ζουν με περιορισμούς.
Έτσι και αλλιώς τα κεντρικά, δηλαδή το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC)των ΗΠΑ μιλάει για διαγραμμένους και προνομιούχους. Οι Αμερικανοί που έχουν εμβολιαστεί κατά της Covid-19 δεν χρειάζεται πλέον να φορούν μάσκα σε εξωτερικούς χώρους μόνο όταν συγχρωτίζονται, αντιθέτως οι μη εμβολιασμένοι παντού. Η βιο-πολιτική του στιγματισμού είναι εδώ. Ο εμβολιασμός όμως δεν είναι υποχρέωση είναι δικαίωμα μας λέει η κ. πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, αλλά επίσης είναι δικαίωμα και ο μη εμβολιασμός.
Και μέσα στον πανικό της εργαλειοποιημένης ιατρικοεπιστημονικής αλήθειας εμφανίζεται και ο Μπίλ Γκέϊτς να πει και εκείνος ως μεγάλος προφήτης ότι η πανδημία θα τελειώσει στο τέλος του 2022, αλλά να είμαστε έτοιμοι και για άλλες επιδημικές περιπέτειες.
«Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον έχει πολλή ξηρασία», μας είχε ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός.
Πριν κάποια χρόνια ο πολιτικός φιλόσοφος Λουί Αλτουσέρ είχε μιλήσει για το θεωρητικό αντι-ανθρωπισμό. Για παράδειγμα μας έλεγε, ότι οι θεσμοί ως δομές λειτουργίας ακολουθούν τους δικούς τους νόμους θεσπίζοντας έτσι έναν πυρήνα αντι-ανθρωπισμού σε επίπεδο θεωρητικό. Λίγο μετά ο πολύς Ζακ Λακάν έθετε το ζήτημα και σε επίπεδο ενός πρακτικού αντι-ανθρωπισμού.
Ο πρακτικός αντι-ανθρωπισμός κατά τον Ζ. Λακάν ενοικεί στον άνθρωπο ως μια διαβολική διάσταση που βγαίνει στην επιφάνεια με πράξεις αποτρόπαιες κάτω από την ταμπέλα «Άουσβιτς» .
Ξέραμε ότι ο ανθρωπισμός εκινείτο πάντα στην εμβάθυνση που ήθελε να ανελκύσει τη φανέρωση της αξιακής σημασίας, επίσης γνωρίζουμε καλά ότι ο αντι-ανθρωπισμός κινείται στην τροχιά των διεκπεραιώσεων της «κανονιστικότητας» όπου δεν υπάρχει αντιστρεπτότητα.
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα αυξανόμενο βάθος της ελευθερίας στη δεύτερη έχουμε την απαράβατη τάξη του κανόνα.
Καθώς επίσης στην πρώτη περίπτωση έχουμε πίστη στην εγγεγραμμένη συναίνεση, στη δεύτερη περίπτωση δίνουμε εμπιστοσύνη στους αυτόκλητους διορθωτές.
Γεμίσαμε έτσι, από κοσμοδιορθωτές, από νέο-προφήτες, από απισχνασμένα νοήματα και αυτό γιατί ο κανόνας παίζει με μια επικείμενη σύνδεση με τον αντι-ανθρωπισμό και φτιάχνει μια μη-ανατρεπόμενη παράδοση υποδούλωσης.
Όλοι θέλουν να μας σώσουν.
Ο πρωθυπουργός να μας μπολιάσει ανεξάρτητα από παρενέργειες και γρήγορα χωρίς να διαμαρτυρηθούμε. Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης αποκαλεί τους Έλληνες που δεν θα εμβολιαστούν ηθικά απαράδεκτους. Με το περίστροφο στον κρόταφο όλοι στα εμβολιαστικά κέντρα. Εξάλλου το εμβόλιο αποτελεί το «Άγιο Φως» σύμφωνα με μέλος της επιτροπής εμβολιασμού. Ενώ τα τρία κόμματα του μεσαιωνικού αριστερισμού (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΜέΡΑ 25, ΚΕΕ) φωνάζουν να μας χώσουν ακόμη πιο βαθιά στην τρύπα του λοκντάουν γιατί κινδυνεύουμε.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που εφαρμόζει ως εμβολιαστική επικοινωνιακή τακτική στοιχεία βιο-εξουσίας, κατά τέτοιο τρόπο που αποθαρρύνουν ακόμη και τους πιο ένθερμους του εμβολιασμού. Τονίζοντας ότι ο εμβολιασμός αποτελεί μοναδική εμπειρική prudentia, αλλά και adoration.
Η πρόληψη πάνω από όλα, χωρίς αυτήν δεν υπάρχεις.
Αλλά ποια πρόληψη; Tων εμβολίων με τις παρενέργειες και με τους θανάτους. Έτσι παγκοσμίως ο θάνατος έχει την τιμητική του. Νεκροί από κορωνοϊό, νεκροί από εμβόλια, (η ΠΟΕΔΗΝ είχε καταγγέλλει έξι θανάτους εμβολιασμένων τροφίμων από Covid-19 στο Δρομοκαΐτειο. «Μιχάλης Γιαννάκος πρόεδρος ΠΟΕΔΗΝ στο GRTimes»). Kάθε μέρα έχουμε αναγγελίες θανάτων από το μέτωπο της πανδημίας και της πρόληψης.
Μίλησε κανείς επίσημος πολιτικός παράγοντας για φάρμακο;
Όχι.
Και αυτό γιατί σε κάποιες περιπτώσεις, όπως και στην περίπτωση του κορωνοϊού το φάρμακο έχει μια βραχεία σχέση με τη θεραπεία και την ιατρικοποίηση της κοινωνίας, ενώ η πρόληψη δηλαδή, στην προκειμένη περίπτωση το εμβόλιο, έχει μια επιμήκη εξάρτηση από τις ιατρικοποιημένες «υγιεινιστικές» μεθόδους.
Ψέλλισε όμως ο διευθύνων σύμβουλος της φαρμακοβιομηχανίας Pfizer Άλμπερτ Μπουρλά, για δύο αντιικά φάρμακα, το ένα εκ των οποίων χορηγείται ενδοφλεβίως και το δεύτερο από το στόμα που θα είναι έτοιμα στο τέλος του 2021.
Τι έχει συμβεί; Τέλος τα εμβόλια; Δεν θα υπάρξουν άλλα; Η παραγωγή σταμάτησε; Μήπως γιατί η πανδημία θα μπει σε κάμψη; Αλλά τα φάρμακα σαφώς και είναι αναγκαία.
Τα ελληνικά κανάλια της τηλεφρενίτιδας λένε φωνάζοντας: «Ανάρπαστα τα εμβόλια». Αυτό μόνο στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης με το μεγαλείο της απαιδευσιάς και της αντι-αισθητικής θα το ακούσεις. Τι είναι τα εμβόλια λαχανάκια Βρυξελλών;
Στο όνομα όμως της σωτηρίας μας ακούγονται διάφορες φωνές.
Πότε από τα «επίσημα» εξουσιαστικά γραφεία που δίνουν εντολές παρακολούθησης, ανίχνευσης, ή προτάσεις υγειονομικών μεθόδων και οδηγίες συνθηκών ζωής και πότε από το διαδίκτυο άλλων σωτήρων των ανεπίσημων της λαϊκής πρωτοβουλίας, που ενώ αναφέρονται στην αποεπαγγελματοποίηση της ιατρικής και στην ανάληψη από τους πολίτες της θεραπείας, είναι όλα αυτά που ισχυρίζονται τόσο ατεκμηρίωτα που οδηγούν νομοτελειακά στο τελετουργικό χαρακτήρα των μάγων της παλιάς φυλής.
Οι σωτήρες είναι πολλοί, άλλοι θέλουν την ψήφο, άλλοι τους followers.
Και κάποιοι δεν θέλουν τίποτα, παρά μόνο το μισθό τους, όπως οι αρχιερείς της Εκκλησίας μας, που βυθίστηκαν στην απραγία και με σκυμμένο κεφάλι ακολούθησαν το γνωμικό του Ευάγριου Ποντικού «η κίνησις εστίν αιτία της κακίας». Έτσι τα έκαναν «καπάκια» με την εξουσία και συμβιβάστηκαν οι Άγιοι Πατέρες, περιορίζοντας τους πιστούς στους ναούς και επιβάλλοντας διπλές μάσκες στην παρακολούθηση των λειτουργιών του Πάσχα.
Που εξαφανίστηκαν οι πανεπιστήμονες μητροπολίτες με τους τίτλους από το Χάρβαρντ και με τα θαύματα που τους χρέωναν; Μπήκαν στα λαγούμια και ασπάστηκαν το πρωτόκολλο της νέας κανονικότητας;
Όμως τα συμπληρωματικά αντίθετα που έλεγαν και οι Λατίνοι (contraria sunt complementa) ενώνουν παρά χωρίζουν.
Πολιτικοί που θυμίζουν ντίλερ εμβολίων, δημοσιογράφοι (τηλε-εμβολιαστές/μιντιο-εμβολιαστές) που γίνονται από τα κανάλια εμβολιέμποροι, αλλά και ποινικολόγοι που κάνουν ένα εκρηκτικό, καταγγελτικό, pop up στον αφρό των σιέλων τους κατά του υγειονομικού συστήματος και κυρίως των εντατικών, καθώς επίσης και μιντιο/γιατροί που στήνουν την τηλεδίαιτη λοβοτομή των ανυποψίαστων τηλεανθρώπων, αλλά και κάποιοι νέο-ήρωες της δικτυοδίαιτης επανάστασης κατά του εμβολιασμού, όλοι χωρούν στο ίδιο κατάλυμα.
Όλα συνολίζονται με το δικό του τρόπο στην τάξη της εξουσίας και στην εξουσία του νοήματος.
Είναι άξιο περιέργειας πως την απώλεια της δημοκρατίας μας δεν την βλέπουν, οι ποινικολόγοι, που ψάχνουν τα ιατρικά λάθη εξ’ αιτίας του κορωνοϊού.
Και απορείς, δεν ξέρουν ότι η ιερή συμμαχία των επαγγελματικών συντεχνιών στην Ελλάδα έχει «αγκαλιάσει τη Θυμέλη» και ζει την απόλυτη ασυλία;
Αλλά και ποιες ευθύνες μπορούν να προκύψουν από το πρωτόκολλο του κορωνοϊού, όταν όλα αποτελούν μια καλοσχεδιασμένη χορογραφία, από τον ΠΟΥ; Όταν όλα παίρνουν νόημα όχι από το περιεχόμενό τους αλλά από την παγκόσμια διαπλοκή τους;
Εξάλλου το ποινικό δίκαιο όπως έλεγε ο Ίλλιτς γίνεται μέσο επίλυσης διαφορών αλλά δεν δεσμεύει την εφαρμογή της δημοκρατικής λειτουργικότητας.
Όλοι αυτοί είτε ως προωθητές της μονοδιάστατης θεραπείας είτε ως αρνητές ή ακόμη και κάποιοι ως νεομάρτυρες, εκ μεταφοράς συμπράττουν.
Για παράδειγμα, Γ. Ιωαννίδης και Σ. Τσιόδρας έχουν την ίδια σχέση που έχει το πανί με τον άνεμο. Ξεκινούν από άλλη ηθική προθέσεων αλλά έχουν την ίδια προοπτική αλήθειας. Και αυτό γιατί και οι δύο αποτελούν ακόμη και παρά τη θέληση τους εργαλεία («αντωνυμίες» λόγω της επιστήμης τους) της Big Pharma. Βλέπετε, το μάτι αχρηστεύεται χωρίς το φως!!!
Αρκεί να γίνει μια σωστή απόξεση και στους δύο και θα ανακαλύψουμε το ίδιο περίγραμμα της επιστημονικής τους κατασκευής. Στον έναν το εμβόλιο γίνεται η εισαγωγή του λόγου του (Τσιόδρας) στον άλλον (Ιωαννίδης) το εμβόλιο γίνεται ο επίλογος του λόγου του. Μπερδεύεσαι αν τους ακούσεις να δεις που υπάρχει το λυκαυγές και που το λυκόφως. Ο πολύς κ. Ιωαννίδης κλείνει πάντα το λόγο του με την αναλογία ωφελείας ανάγκης αναφορικά με τα εμβόλια. Δηλαδή παραχωρεί τη λύση στην αφασία της ανάγκης και όχι στα φάρμακα.
Εν τέλει όμως ο κορωνοϊός κάνει καλή παρέα με την ιησουϊτιστική παράδοση, δηλαδή με την απόλυτη υποκρισία. Είναι η στάση που βλέπουμε σ’ όλους τους εμπλεκόμενους στην υγειονομική κρίση.
Τόσο από εκείνους που αυτοναρκώνονται στην ιατρική υπνοπαιδείας τους ως διαχειριστές, όσο και από εκείνους που ναρκισσεύονται στην ανατροπή ως αμφισβητίες.
Αλλά και οι δύο κρατούν τα γκέμια της πανδημικής εξέλιξης (βλέπετε το χρυσάφι δεν υπάρχει δίχως τη φωτιά. Εκείνη το δαμάζει) και φυσικά και οι δύο επενδύουν σ’ έναν τετελεσμένο μέλλοντα.
Έτσι λοιπόν όλα επιπλέουν στον αφρό των άκλιτων, όλα πετούν στην ανεμώλια πραγματικότητα του φόβου, αλλά τις ατμίδες καπνού από τις καταστροφές δυστυχώς ακόμη δεν τις βλέπουμε. Θα τις ζήσουμε όμως, όταν τελειώσει το κεκοσμημένο όραμα της σωτηρίας μας από τον κορωνοϊό. Πώς λοιπόν να πεις καλή Ανάσταση, αφού η Ανάσταση πρώτα από όλα είναι αίρεσις βίου και ο άνθρωπος έχει στεγνώσει;
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής Φιλοσοφίας.
0 Σχόλια