Του Κώστα Στούπα
Με βάση τον αριθμό των διασωληνωμένων το τρίτο κύμα για την Ελλάδα εξελίσσεται χειρότερα από το δεύτερο και εντελώς στον αντίποδα του πρώτου την Άνοιξη του 2020.
Το τρίτο κύμα στην Ελλάδα παρουσιάζεται χειρότερο αναλογικά σε σχέση με αρκετές άλλες χώρες στην Ευρώπη και αυτό αναμένεται να επιδεινώσει την εικόνα της καλής διαχείρισης της επιδημίας. Η επιδείνωση αυτή όμως προς το παρόν δεν αναμένεται να ανατρέψει την καλή σε γενικές γραμμές θέση της Ελλάδας η οποία παραμένει αρκετά κάτω από το μέσο όρο της Ε.Ε. σε ανθρώπινες απώλειες.
Τούτο όμως δεν φαίνεται αρκετό προκειμένου να ανακοπεί το κύμα δυσαρέσκειας που δημιουργεί σε μια διευρυνόμενη μερίδα της κοινής γνώμης η παράταση του "κλειδώματος" της κοινωνίας και της οικονομίας.
Υπάρχουν επαγγελματικές κατηγορίες που έχουν καταβάλει συγκριτικά συντριπτικό οικονομικό κόστος, κάποιες άλλες μικρότερο ενώ υπάρχουν και κατηγορίες που επωφελήθηκαν από τις συνέπειες της επιδημίας.
Σημαντικός είναι επίσης και ο αριθμός των ανθρώπων και δεν μπορούν να διαχειριστούν τις ψυχολογικές συνέπειες του εγκλεισμού και της παρατεταμένης κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Στην αιχμή του κύματος δυσαρέσκειας βρίσκονται οι νεότεροι γενικότερα και οι επαγγελματικές κατηγορίες που έχουν πληγεί περισσότερο.
Όλα αυτά δημιουργούν ένα διογκούμενο "νέφος" δυσαρέσκειας και υφέρποντος θυμού που αρχίζει να αφήνει αποτυπώματα στη γεωγραφία των πολιτικών προτιμήσεων όπως την καταγράφουν οι περιοδικές δημοσκοπήσεις.
Παρόμοιες συμπεριφορές παρατηρούνται και σε άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες.
Στην Ελλάδα προς το παρόν τις μικρές απώλειες που αρχίζει να εμφανίζει το κυβερνών κόμμα δεν φαίνεται να τις κερδίζει κάποιος προς όφελος της "γκρίζας" ζώνης.
Η εσωστρέφεια και η περιχαράκωση του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα με τη στάση σε ζητήματα όπως του "Κουφοντίνα", τις βόμβες διασποράς του ιού με μαζικές συναθροίσεις, την ασυδοσία στα πανεπιστήμια και την "αλλεργία" (της Αυγής κλπ) στον εθνικό ύμνο και τους εορτασμούς για την επανάσταση του ’21 διατηρούν μια υγειονομική ζώνη γύρω από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Από την άλλη πλευρά στην κυβέρνηση θα κάνουν λάθος αν εφησυχάσουν πως στον βαθμό που δεν υπάρχουν σαφείς μετακινήσεις οι διαρροές είναι αναστρέψιμες.
Η πεποίθηση πως οι μεταβολές που θα προκύψουν από την οριστική υποχώρηση της επιδημίας από το Καλοκαίρι και μετά θα αλλάξουν πάλι το σκηνικό, σηκώνοντας ούριο άνεμο στα πανιά της κυβέρνησης, είναι παρακινδυνευμένη. Συχνά οι μεταβολές της κοινής γνώσης εδράζονται σε βαθύτερα αίτια, οι συμπεριφορές δεν είναι Παβλοφικές και ως εκ τούτου δεν μπορούν να ερμηνευτούν με επιδερμικά ορθολογικές προσεγγίσεις.
Η εκτίμηση που εμφανίζεται σαν κυρίαρχη θέλει κατά το β' εξάμηνο την οικονομία να εκτινάσσεται σαν ελατήριο, τους πολίτες να κυκλοφορούν ελεύθεροι μετά από ενάμισι χρόνο εγκλεισμού και να ξοδεύουν χωρίς φειδώ τα αρκετά δισ. ευρώ που συσσωρεύτηκαν στις τράπεζες σαν αποταμιεύσεις των νοικοκυριών.
Το σενάριο τούτο είναι το επικρατέστερο και εδράζεται στις περισσότερες προβλέψεις για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας για το δεύτερο εξάμηνο του 2021 και το πρώτο του ’22. Το σενάριο αυτό οδηγεί και στην εκτίμηση πως το ερχόμενο Φθινόπωρο θα είναι καλή περίοδος για πρόωρες εκλογές κάτι που έχει διαψεύσει ο πρωθυπουργός.
Κάποιος περισσότερο νουνεχής θα συνιστούσε αυτοσυγκράτηση. Την περασμένη εβδομάδα μια αμμοθύελλα στη χερσόνησο του Σινά, ένας απρόσεκτος καπετάνιος και η θρυλική κρατική γραφειοκρατία της περιοχής είχε σαν συνέπεια ένα "έμφραγμα" στη διώρυγα του Σουέζ.
Δεν υπάρχουν ασφαλείς εκτιμήσεις ακόμη για το πότε θα ανοίξει αλλά οι τιμές των ναύλων και του πετρελαίου έχουν εκτιναχθεί. Αρκετοί εκτιμούν ότι παρατηρούνται ήδη διαταραχές στις εφοδιαστικές αλυσίδες και είναι θέμα ημερών να εμφανιστούν και στα ράφια της Ευρώπης.
Δεν φαίνεται πως το "έμφραγμα" στη διώρυγα ανατρέπει το σκηνικό των εκτιμήσεων για το Φθινόπωρο αλλά η χρησιμότητα του παραδείγματος έγκειται στο πώς από το πουθενά μπορεί να προκύψει κάποιο πρόβλημα το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει ένα παγκόσμιο σοκ.
0 Σχόλια