Φοβάται τη βροχή ο βρεγμένος;...


Του Κώστα Στούπα


Οι σκηνές συνωστισμού του πλήθους σε κεντρικούς δρόμους και καταστήματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης το Σαββατοκύριακο που πέρασε αυξάνουν τις πιθανότητες ενός ισχυρότερου του αναμενομένου νέου κύματος της πανδημίας πριν την Άνοιξη...

Ο εντοπισμός όλο και περισσότερων κρουσμάτων της μετάλλαξης του ιού από ένα στέλεχος που μεταδίδεται ακόμη ευκολότερα ενισχύουν αυτό το δυσμενές σενάριο.

Το σενάριο τούτο θα επιτείνει τις αρνητικές συνέπειες στην οικονομία σε σημείο ίσως που οι προβλέψεις και η εκτίναξη της ανάκαμψης για το 2021 να μετατεθούν για αργότερα...

Η οικονομική ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών όπως και εκείνη των τελευταίων μηνών συνεχίζει να έχει σαν βασικά θέματα τις διάφορες ρυθμίσεις χρεών προς τράπεζες, δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Capital.gr: "...Τα ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία ανέρχονται στο ποσό των 5 δισ. ευρώ, ενώ στα 3 δισ. ευρώ έχουν φθάσει οι αναστολές φορολογικών υποχρεώσεων.

Συνολικά φορολογούμενοι και επιχειρήσεις θα πρέπει να καταβάλλουν στην εφορία φόρους ύψους 8 δισ. ευρώ. Το σκηνικό μας γυρνάει πίσω στην εποχή των μνημονίων όπου η οικονομική ασφυξία είχε οδηγήσει στη δημιουργία οφειλών της τάξης των 12-13 δισ. ευρώ ετησίως...

...Στην περίπτωση που ανακοινωθεί μία νέα ρύθμιση οφειλών θα σταματήσουν οι φορολογούμενοι να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους περιμένοντας να ρυθμίσουν τις οφειλές. Μία τέτοια εξέλιξη θα έβαζε φωτιά στον προϋπολογισμό ο οποίος κινείται επί ξηρού ακμής από τον πρώτο μήνα του έτους…”

Το έλλειμμα του Προϋπολογισμού σε ταμειακή βάση το 2020 εκτινάχθηκε στα 24,1 δισ. ευρώ έναντι ελλείμματος 477 εκατ. ευρώ το 2019.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, η εξέλιξη αυτή οφείλεται στην υστέρηση των εσόδων, τα οποία ανήλθαν σε 42,3 δισ. ευρώ από 51,199 δισ. ευρώ το 2019, αλλά και από την υπέρβαση των δαπανών στα 62,9 δισ. ευρώ από 51,551 δισ. ευρώ την περίοδο Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2019.

Το κόστος των έκτακτων μέτρων για την ανακούφιση των συνεπειών της πανδημίας σε συνδυασμό με τη μείωση των φορολογικών εσόδων, είχαν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πρωτογενούς ελλείματος 17,8 δισ. ευρώ, έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 5,5 δισ. ευρώ τα 2019.

Παρόλα αυτά η δαπάνη για την εξυπηρέτηση του Δημοσίου Χρέους σε τόκους ανήλθε το 2020 σε 6,3 δισ. ευρώ από 6 δισ. ευρώ το 2019…

Η αλήθεια των αριθμών λοιπόν λέει πως "πάμε κατά διαβόλου" όπως πηγαίναμε και το 2009. Το ευτυχές γεγονός μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον είναι πως αυτή την φορά δεν πάμε μόνοι μας αλλά πάμε όλοι μαζί... Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα όπως το 2010, γεγονός που ανέδειξε τη χώρα ως "μαύρο πρόβατο", αλλά στην ίδια ατραπό κινείται όλος ο κόσμος εκτός ενδεχομένως της Κίνας η οποία αναμένεται να παρουσιάσει ανάπτυξη το 2020.

Η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας σε αυτή την αποπνικτική ατμόσφαιρα είναι πως η χώρα μας έχει ιδιαίτερα υψηλό χρέος το οποίο το 2020 σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat αυξήθηκε κατά 17,3 μονάδες, έναντι 17,4 μονάδων αύξησης του ιταλικού και 23 μονάδων του κυπριακού. Βέβαια το γερμανικό χρέος το 2020 αυξήθηκε κατά 9 μονάδες σε ετήσια βάση και έφτασε στο 70% του ΑΕΠ.

Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το 2020 αναμένεται να ξεπεράσει το 200%, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στην Ε.Ε. και μια από τις υψηλότερες στον κόσμο. Το μέσο δημόσιο χρέος στην Ε.Ε. υπολογίζεται κοντά στο 90%.
Αυτήν τη φορά είναι αλλιώς...

Για δεύτερη φορά σε μια δεκαετία η Ελλάδα παρουσιάζει ύφεση περί το 10% και πρωτογενές έλλειμμα που θυμίζει τη χρεοκοπία του 2010. Το 2011 η ύφεση είχε περάσει το 10%.



Η κατάσταση αυτή δεν είναι ενθαρρυντική αλλά δεν μοιάζει με εκείνη της περασμένης δεκαετίας. Τούτο συμβαίνει γιατί η νομισματική πολιτική το 2020 είναι πιο χαλαρή από το 2010 όταν οι αγορές είχαν πετάξει την Ελλάδα εκτός. Τώρα η Ελλάδα βρίσκει εύκολα δανειστές με επιτόκια περί το 1% ή και κάτω από αυτό.

Τούτο είναι παράδοξο αλλά όπως είπαμε τώρα πάμε όλοι μαζί κατά διαβόλου και αυτό δεν ενέχει τον κίνδυνο ενός Grexit. Ενέχει όμως άλλους κινδύνους όπως αυτούς που αντιμετωπίζουν όσοι δανείζουν αναξιόπιστους δανειστές...

Ο κίνδυνος που υπάρχει όταν κάποια στιγμή οι Κεντρικές τράπεζες αναγκαστούν να αυξήσουν τα επιτόκια είναι κράτη, τράπεζες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά να χρεοκοπούν μαζικά και να αναγκάζονται να συνομολογήσουν κάποιο είδος "κουρέματος" προκειμένου να διασώσουν τα νομίσματα...

Προς το παρόν όμως ισχύει το δώσε και μένα "μπάρμπα"... Χαρακτηριστικό είναι πως λίγες μέρες πριν αποχωρήσει ο Τραμπ πέρασε απόφαση για επιδοματική βοήθεια 900 δισ. ευρώ με βάση την οποία αναλογούν σε κάθε δικαιούχο περί τα 600 δολ. και ένα από τα πρώτα πράγματα που σχεδιάζει ο Μπάιντεν είναι να μοιράσει επιπλέον 1,9 τρισ., δολάρια με βάση τα οποία αναλογούν άλλα 1.400 δολάρια στους δικαιούχους.

Ένας φίλος που έχει μια εταιρεία λογισμικού στην Ελλάδα με μια μικρή θυγατρική στις ΗΠΑ μου περιέγραφε τις προάλλες την έκπληξή του για την ευκολία με την οποία το αμερικάνικο δημόσιο μοίραζε επιταγές εκατοντάδων χιλιάδων στις επιχειρήσεις...

Ο ίδιος μου έλεγε πως επειδή έχει συμβεί το ίδιο στις μεγάλες οικονομίες της Ε.Ε. έχουν αυξηθεί οι βολιδοσκοπήσεις στις μικρές χώρες όπως η Ελλάδα για εξαγορές με χρήματα που στην ουσία είναι κρατικά...


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια