Του Νίκου Καραχάλιου
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Ξεκινώ με μια κοινοτοπία ΣΤΙΠΛ: η ζωή είναι μαραθώνιος.
Δεν είναι κούρσα 100 μέτρων, ούτε καν 3.000 στιπλ μετ’ εμποδίων. Χρησιμοποιώ αθλητικούς όρους γιατί γνωρίζω προσωπικά πως είστε λάτρης των σπορ.
Τι άλλο είναι μαραθώνιος;
Η πολιτική.
Ποιός θα πίστευε τη δεκαετία του ’40 πως η οικογένεια Παπανδρέου θα «προσέφερε» τρεις Πρωθυπουργούς στη Χώρα; Ή τη δεκαετία του ’50 πως θα πετύχαινε το ίδιο με δύο Πρωθυπουργούς η οικογένεια Καραμανλή; Ή το ’80 πως θα το έκανε και η δική σας; Ή πως ο Αντώνης Σαμαράς θα γινόταν και εκείνος Πρωθυπουργός μετά τα 12 χρόνια στην «έρημο»;
Μέχρι την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου (που δεν έγινε), κανείς δεν θα πίστευε πως μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες η δική σας πολιτική παντοκρατορία θα είχε κλονιστεί. Και μάλιστα πως αυτό θα αποτυπωνόταν από δική σας δημοσκοπική εταιρία [αν δεν κάνω λάθος η GPO ανήκει ακόμη (;) (άραγε δεν υπάρχει ασυμβίβαστο;) στη σύζυγο του ΥΠΕΣ ο οποίος και προήδρευε αυτής μέχρι τουλάχιστον πρότινος] σε δική σας εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» (14.11.20) και μάλιστα με πρωτοσέλιδο τίτλο.
Αν δεν κάνω επίσης λάθος στην αμέσως προηγούμενη μέτρηση της ίδιας εταιρίας η διαφορά μας (ημών -εννοώ της ΝΔ) από τον ΣΥΡΙΖΑ έπεσε κατά 5η συνεχή μέτρηση κατά 6,1 ολόκληρες μονάδες, ήτοι μειώθηκε από 19% την Άνοιξη κατά 30% , έστω και αν παραμένει υψηλή +13,7 (ΝΔ 37,4% ΣΥΡΙΖΑ 24,3% ).
Τί άλλο έπεσε;
Η αποδοχή της κοινής γνώμης για τους χειρισμούς της κυβέρνησης σε σχέση με την πανδημία. Το Μάρτιο ξεπερνούσαν οι θετικές γνώμες το 80%, 8 μήνες μετά μειώθηκαν στο μισό…
Γιατί;
Γιατί απ’ ότι φαίνεται υπάρχει ένας τρίτος –όχι τόσο γνωστός μέχρι πρότινος Μαραθώνιος.
Και εσείς και το υπερμέγεθες επιτελείο του Επιτελικού Κράτους, που σιτίζεται στο Μέγαρο Μαξίμου, πιστέψατε εσφαλμένα κατά πως δείχνουν τα πρόσφατα αποτελέσματα του ΕΟΔΥ, πως είχαμε ξεμπερδέψει με το χτικιό…
Θεωρήσατε πως ανακηρυχθήκαμε «Πρωταθλητές Ευρώπης» στο ιδιότυπο πρωτάθλημα του ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας). Λες και ο WHO είναι η UEFA και εσείς ο Μουρίνιο. Ήταν όμως μόνο ο 1ος γύρος, το 1ο κύμα στην κοβιντογλώσσα. Βγήκαμε «πρωταθλητές χειμώνα». Επαναπαυτήκαμε. Πήγαμε για μπύρες το καλοκαίρι και τώρα ο αντίπαλος μας βρίσκει «απροπόνητους», απαράσκευους, απροετοίμαστους και μας έχει για «πολλά με λίγα». Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για παιχνίδι, είναι αγώνας ζωής όπου τα «πολλά» είναι τα θύματα -που μας πονάνε και μας νοιάζουν- και τα «λίγα» είναι τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, που ενδιαφέρουν αυτή τη στιγμή μόνο τους ενσωματωμένους γραφιάδες του Συστήματος.
Λάθος λοιπόν. Μεγάλο λάθος!
Το αναγνωρίσατε. Σωστό!
«Εφησυχαστήκαμε» είπατε από το βήμα της Βουλής στη Συζήτηση των Πολιτικών Αρχηγών (Πέμπτη 12.11.20). Όμως, εκεί που επιχειρήσατε να κάνετε σωστά την αυτοκριτική σας, μας απογοητεύσατε και πάλι.
Γιατί;
Γιατί η στάση σας απέναντι στην Αντιπολίτευση ήταν επιθετική αντί για συναινετική (μείζονα και ελάσσονα). Καταφέρατε να τους φέρετε όλους απέναντί μας. Ακόμη και την κυρία Γεννηματά, που μέχρι τώρα κρατούσε ίσες αποστάσεις.
Φοβάμαι πως από τη φάση που όλοι καταφερόμαστε εναντίον του κ. Τσίπρα, με κοινή συνισταμένη σε ένα ισχυρό αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, τώρα όλοι θα συσπειρωθούν απέναντί σας, σε ένα αντι-ΝΔ μέτωπο.
Υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα στην πολιτική;
Ναι υπάρχει!
Να μην έχεις απέναντί σου μόνο τα πολιτικά κόμματα (που σε ένα βαθμό είναι και αντιπαθή ή αναξιόπιστα), αλλά ολόκληρα κομμάτια της κοινωνίας.
Και δυστυχώς, μόνος σας, χωρίς να σας προκαλέσουν με τη στάση τους, βάλατε απέναντι πρώτα τους «ψεκασμένους» (περίπου 2 εκατομμύρια συμπολίτες μας που είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην κρατούσα κοβιντολογία) και μετά τους νέους!
Μα οι νέοι τί σας φταίνε;
Κατά δήλωσή σας «τα πάρτι τους και οι διασκεδάσεις τους αποτελούν πρώτη εστία μετάδοσης του ιού».
Ποιός σας το είπε αυτό;
Αν είναι ένας «Άριστος» του Μαξίμου, πρέπει να απομακρυνθεί πάραυτα, γιατί σας εξέθεσε, καθώς η σχετική έρευνα (την οποία καταθέσατε στα Πρακτικά της Βουλής) άλλα λέει…
Ο σύμβουλός σας ή δεν ξέρει Γαλλικά (ανεκτό) ή δεν ξέρει ελληνικά (απαράδεκτο).
Επικαλείστε συχνά τις σπουδές σας στο -όντως κορυφαίο- Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Harvard. (Προφανώς, ο παραπάνω λογογράφος δεν είναι απόφοιτος του Βοστωνέζικου Κολλεγίου, ούτε και της «παρακατιανής» Σχολής Γαλλικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ).
Επιτρέψτε μου λοιπόν και εμένα με όλο το σεβασμό στα ευαγή ιδρύματα να επικαλεστώ τα επιχειρήματα δύο συναποφοίτων σας, που είναι εν ενεργεία καθηγητές του Harvard. H Dr. Katherine Y.h (ΚΥ) (Βιολόγος και Επιδημιολόγος της Ιατρικής Σχολής) και ο Dr. Martin Kulldorff (ΜΚ) (Καθηγητής Ιατρικής), δηλώνουν σε συνέντευξή τους (Σημ. 2) πως: «δεν πιστεύω πως είναι σοφό ή ενδεδειγμένο να κρατάμε την κοινωνία σε lockdown μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο. Η έμφαση στην ατομική υγεία είναι απλουστευτικός στόχος. Γιατί κάποια στιγμή όλοι θα νοσήσουν. Αντί λοιπόν να βλέπουμε κάθε πολίτη ξεχωριστά, ως οιονεί ατομικό ασθενή, πρέπει να δούμε την κοινωνία συνολικά με όρους δημόσιας υγείας, να δούμε το σύνολο του πληθυσμού, να ελαχιστοποιήσουμε τα θύματα του Covid-19, αλλά να μην ξεχάσουμε και τις άλλες σοβαρές ασθένειες που συνυπάρχουν, καθώς και τις παράπλευρες ζημιές που προκαλούν μακροπρόθεσμα τα lockdowns». (ΜΚ).
«Είναι λάθος να κουνάμε πατερναλιστικά το δάκτυλο στους «απείθαρχους» νέους. Είναι δήθεν ηθικοπλαστικό και δεν λειτουργεί να προσπαθείς να τους αποτρέψεις να ζουν όπως έχουν μάθει είτε στα Πανεπιστήμια είτε στις κοινωνικές τους εκδηλώσεις. Οι μεταδοτικές ασθένειες σε αυτή την ομάδα μπορεί και να είναι καλό να υπάρξουν, αφού θα αυξηθούν τα ποσοστά του πληθυσμού με αντισώματα, οι νέοι δεν απειλούνται και στο τέλος θα ωφεληθεί η κοινωνία στο σύνολό της, αφού θα πετύχουμε το στόχο της ανοσίας πιο γρήγορα» (ΚΥ).
Όσοι σας παρακολουθούμε προσεκτικά, διακρίνουμε μια μικρή εμμονή με το θέμα των νέων και της διασκέδασης.
Κατά τη διάρκεια της εσωκομματικής μάχης (για τη διεκδίκηση της Προεδρίας της ΝΔ) χρησιμοποιούσατε συχνά τη φράση «είμαι με την Ελλάδα που ξυπνάει το πρωί». Μάλιστα τότε σας είχα εκφράσει τις επιφυλάξεις μου λέγοντας πως η διατύπωση μπορεί να παρεξηγηθεί, γιατί χωρίζετε -ίσως άθελά σας- τους Έλληνες στους «μεν» και τους «δε». Υπάρχει και η «Ελλάδα που δεν κοιμάται ποτέ», σας είχα πει.
Το επιχείρημά σας ήταν πως θέλατε να δώσετε έμφαση στην Ελλάδα της εργασίας και της προκοπής. Μάλιστα είχατε επισκεφθεί αξημέρωτα (6.45 πμ 24.3.2016) και ένα αμαξοστάσιο του ΟΑΣ και το επαναλάβατε, εκλεγμένος πια τουϊτάρατε: «Η Ελλάδα ξυπνάει νωρίς. Η παραγωγική, η δημιουργική, η σκληρά εργαζόμενη Ελλάδα. Αυτή μας εμπνέει».
Σας τόνισα τότε πως υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες σκληρά εργαζόμενοι και τη νύχτα. Η μεγάλη πλειοψηφία είναι νέοι, πολλοί ανασφάλιστοι ή χαμηλόμισθοι, που κάνουν βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα. «Δεν είναι όλοι μπάρμεν και τραγουδιστές», αλλά ακόμη και αυτοί που φαίνονται πιο «κυριλέ», σε μια χώρα που στηρίζεται στον τουρισμό και την διασκέδαση θα είναι αυτοκτονικό να φανεί ότι στοχοποιείς τους παραγωγούς της. Γιατί υπάρχουν σερβιτόροι, καθαρίστριες, μεταφορείς, οδηγοί, αστυνομικοί, λιμενικοί, στρατιώτες, βιομηχανικοί εργάτες, securitάδες, νοσοκόμες και γιατροί, δεκάδες ειδικότητες που δουλεύουν σε βάρδιες όλο το 24ωρο. Ακόμη και πιο fun επαγγέλματα, όπως δημοσιογράφοι, εργάζονται τη νύχτα. Είναι μια ξενόφερτη προτεσταντική αντίληψη πως «η νύχτα δεν παράγει». Υπάρχουν άνθρωποι -συγγραφείς, καλλιτέχνες- που δημιουργούν το βράδυ.
Δεν είμαστε στη Βόρεια Ευρώπη που κοιμάται από τις 11 και μαζεύεται στο σπίτι με τη δύση του ήλιου, ούτε θέλουμε να γίνουμε.
Κλείνοντας, με πονάει η Παράταξη κύριε Πρωθυπουργέ και θέλω να σας το πω και λαϊκά, θέλω να «να κερδίζει» όχι μόνο εκλογές, αλλά και να δημιουργεί «κοινωνικά κέρδη» για όλους τους Έλληνες. Όμως, με το 13ο κατά σειρά κοβιντιακό Διάγγελμά σας (6.11.20), το 2ο lockdown και την επίθεση στους νέους, βάζετε την κοινωνία απέναντι. Ο κοινωνικός αυτοματισμός του «μόνος του εναντίον όλων» δεν λειτουργεί. Αναλάβατε πριν 1,5 χρόνο. Η συγκυρία είναι εξαιρετικά δύσκολη. Αναθεωρήστε, γίνεται πιο συναινετικός και πιο συνθετικός, γιατί ο πολιτικός χρόνος από την περασμένη Πέμπτη κυλά με διπλή ταχύτητα και κυλά πλέον αντίστροφα.
Νίκος Καραχάλιος
Πρόεδρος FORUM2020.GR
(Σημ. 1) Η προσφώνηση δεν εμπεριέχει καμία ειρωνεία. Είναι η δική σας επιθυμία-παρά τη φιλία 35 ετών που είχαμε- να σας αποκαλώ με τον τίτλο σας και όχι με το όνομά σας από τη στιγμή που γίνατε «θεσμός», δηλαδή Πρόεδρος της ΝΔ και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (την οποία εκφράσατε με αγοραίο τρόπο σε τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε πριν από 2,5 -αν θυμάμαι καλά- χρόνια).
(Σημ.2) Συνέντευξη στη Nicole Aschoff, μέλος του εκδοτικού συμβουλίου του Jacobin).
0 Σχόλια