Του Κώστα Στούπα
Κατά τους ειδικούς σε αμυντικά ζητήματα η "ψυχρή" αντιπαράθεση Ελλάδας - Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή τους τελευταίους μήνες κατέδειξε κάποια από τα δυνατά αλλά και τα αδύναμα σημεία της κάθε πλευράς...
Στα δυνατά "χαρτιά" της ελληνικής πλευράς ήταν η ικανότητα του ναυτικού να κινητοποιήσει τέτοιο εύρος δυνάμεων για τόσο μακρά περίοδο. Το ισχυρότερο "χαρτί" όμως φέρεται να αποδείχτηκε ο στόλος των υποβρυχίων, και ειδικότερα τα γερμανικά υποβρύχια τύπου "Παπανικολής", που κατάφεραν να μείνουν αθέατα καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης.
Η Τουρκία έχει παραγγείλει 6 τέτοια υποβρύχια και είναι προφανές πως πρέπει να εξαντληθούν οι διπλωματικές πιέσεις ημών αλλά φίλων και εταίρων προς τη Γερμανία, στα πλαίσια των όποιων κυρώσεων της Ε.Ε., ώστε να μην παραδοθούν ποτέ ή να καθυστερήσουν όσο χρειάζεται.
Από την άλλη πλευρά, στα δυνατά "χαρτιά" της Τουρκίας συγκαταλέγονται τα αεροπλάνα ιπτάμενα ραντάρ που εξασφάλιζαν στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μια σαφή εικόνα του ευρύτερου πεδίου της αντιπαράθεσης όλο το 24ωρο.
Ενδιαφέρον έχουν και οι πληροφορίες για τη σημαντική συμβολή των τουρκικών drones στην αντιπαράθεση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ όπου φέρεται να έχουν βοηθήσει να υπάρξουν καίρια πλήγματα στους αντιπάλους.
Το πρόβλημα με τα drones είναι πως ενώ είναι σχετικά φθηνές ιπτάμενες πλατφόρμες παρακολούθησης και εκτόξευσης πυραύλων, για να αντιμετωπιστούν χρειάζονται και φθηνότερα αντιαεροπορικά συστήματα.
Δεν είναι δύσκολο για ένα σύγχρονο αντιαεροπορικό σύστημα να αντιμετωπίσει ένα drone αλλά συνήθως ο πύραυλος στοιχίζει περισσότερο από τον στόχο. Κατά συνέπεια είναι ασύμφορο σμήνη από τέτοια αεροσκάφη να αντιμετωπιστούν από τις συνήθεις συστοιχίες της αεράμυνας.
Τα παραπάνω φαίνεται πως είναι τα πιο χρήσιμα συμπεράσματα που αποκόμισαν οι δύο πλευρές από την "ψυχρή" αντιπαράθεση των τελευταίων εβδομάδων σύμφωνα με τους αναλυτές, καθώς ενδέχεται να υπάρχουν και άλλα συμπεράσματα τα οποία τα επιτελεία των δυο χωρών κρατούν μυστικά ή έχουν συμφέρον να επιδεικνύουν πως τα αγνοούν. Τούτο προκειμένου να διατηρήσουν κάποιο πλεονέκτημα.
Φυσικά στο ισοζύγιο ισχύος που αποκαλύφθηκε τις τελευταίες εβδομάδες δεν συνυπολογίζεται και η πιθανή συνεισφορά φίλιων δυνάμεων προς τις δύο χώρες οι οποίες έχουν στρατιωτική παρουσία στην ευρύτερη περιοχή. Αναφερόμαστε σε δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ρωσία, το Ισραήλ οι οποίες είναι να θέση να παρακολουθούν ολόκληρο το πεδίο της αντιπαράθεσης και να διοχετεύουν πληροφορίες κατά το δοκούν...
Τα συμπεράσματα από δυνατά και αδύναμα σημεία των ενόπλων δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας κατά την περίοδο της τελευταίας κρίσης έχουν ενδιαφέρον καθώς οι ενδείξεις συγκλίνουν πως έχει ξεκινήσει ένας δεύτερος γύρος αντιπαράθεσης με άγνωστο το πού θα καταλήξει.
Η Τουρκία απέφυγε τις κυρώσεις της Ε.Ε. αλλά μόλις πέρασε η σύνοδος κορυφής έστειλε πάλι το Oruc Reis με τη συνοδεία πολεμικών στις επίμαχες περιοχές για έρευνες.
Το καθεστώς της Άγκυρας φαίνεται πως βιάζεται λόγω διεθνών εξελίξεων και πιέζεται λόγω των εσωτερικών εξελίξεων.
Υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι που πιέζουν την Άγκυρα να ξεκινήσει τόσο γρήγορα τον νέο γύρο προκλήσεων. Σε γενικές γραμμές είναι οι εξής:
α) Οι αμερικάνικες εκλογές όπου το κενό εξουσίας μέχρι την ανάληψη καθηκόντων από το νέο ένοικο του Λευκού Οίκου αφήνει ένα "παράθυρο ευκαιρίας" δημιουργίας τετελεσμένων.
β) Η ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Τουρκική οικονομία η οποία είναι θέμα χρόνου να υποστεί "έμφραγμα" και να ζητήσει βοήθεια, κάτι ενδεχομένως που θα συνοδευτεί και από πολιτικές εξελίξεις.
γ) Η απόφαση της Ελλάδας να προχωρήσει στην αναβάθμιση των ενόπλων δυνάμεων τόσο με την αγορά των Ραφάλ όσο και την παραγγελία νέων φρεγατών. Στις συμφωνίες που επιδιώκει η Ελλάδα είναι μέρος της παράδοσης των νέων οπλικών συστημάτων ή υποκατάστατων ανάλογης ισχύος να γίνει εντός των επόμενων μηνών, μέχρι τις οριστικές παραλαβές σε 2-3 χρόνια. Αυτό φαίνεται να προβληματίζει την Τουρκία.
Είναι προφανές πως ό,τι επιδιώκει να πετύχει η Τουρκία το επιδιώκει εντός των επόμενων μηνών.
0 Σχόλια