Το Σύνδρομο των Πρεσπών

Γράφει ο Νίκος Μελέτης

Η Συμφωνία των Πρεσπών είτε χαρακτηρίζεται «ιστορική»  για την σημασία του γεγονότος της επίλυσης μιας πολύχρονης διαφοράς ή ακόμη και για  το περιεχόμενο της, είτε χαρακτηρίζεται «κακή» συμφωνία, αποτελεί πλέον ένα πραγματικό γεγονός.

Είναι  μια συμφωνία η οποία δεν ανατρέπεται τουλάχιστον με ειρηνικό τρόπο  και αποτελεί πλέον το πλαίσιο για την  διαμόρφωση του  πλαισίου των διμερών σχέσεων μεταξύ των δυο χωρών.

Το να δηλώνει η σημερινή κυβέρνηση ότι δεν υποστήριξε την Συμφωνία  των Πρεσπών την οποία θεωρούσε κακή συμφωνία, δεν αλλάζει την πραγματικότητα, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δηλώσει καθαρά  ότι εάν ψηφισθεί και τεθεί σε εφαρμογή η Συμφωνία των Πρεσπών δεν ανατρέπεται πλέον.

Η άρνηση της πραγματικότητας σήμερα από την κυβέρνηση η οποία σκιαμαχεί  με αυτό που δεν ανατρέπεται, είτε αναβάλλοντας την ψήφιση των επιμέρους συμφωνιών με την Βόρεια Μακεδονία, είτε  σπεύδοντας να κρύψει την αναφορά σε «ιστορική» Συμφωνία στην κοινή διακήρυξη  μετά τις συνομιλίες  Δένδια–Πομπέο  και το κρυφτούλι για να μην φανεί ότι υπήρχαν καλεσμένοι και υπουργοί από την Βόρεια Μακεδονία σε επιχειρηματικό φορουμ παρουσία του Πομπέο στην Θεσσαλονίκη, βλάπτει σοβαρά την εικόνα της κυβέρνησης και αφήνει εκτεθειμένες τις σχέσεις των δυο χωρών σε επικίνδυνες εκτροπές.

Διότι η Συμφωνία των Πρεσπών  άφησε πολλές «μαύρες τρύπες» που αφήνουν πεδίο για παραποίηση, αλλοίωση  ακόμη και αδρανοποίηση  ρυθμίσεων  από τις ελάχιστες θετικές που είχε εξασφαλίσει η τότε κυβέρνηση.

Έτσι, για να μην «αμαρτήσει» η κυβέρνηση, αναπτύσσοντας σχέσεις με την «Βόρεια Μακεδονία» οι Επιτροπές για τις αλλαγές στα σχολικά βιβλία έχουν παγώσει και συνεχίζεται η διδασκαλία του «μακεδονικού» αλυτρωτισμού, η Επιτροπή παρακολούθησης εφαρμογής των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η άλλη πλευρά έχει παγώσει, η Επιτροπή για αναζήτηση λύσης στο θέμα της εμπορικής χρήσης του όρου «Μακεδονία» δεν έχει συγκληθεί εδώ και πολλούς μήνες, αφήνοντας να καθιερώνεται έτσι στην διεθνή αγορά η «υποκλοπή» του λογότυπου «Μακεδονικός».

Με αυτή την αδράνεια προκειμένου να μην «μολυνθεί» κανένα κυβερνητικό στέλεχος ερχόμενο σε επαφή  με αξιωματούχους  που εκπροσωπούν χώρα που έχει στο όνομα της τον όρο «Μακεδονία», απλώς δίνεται η ευκαιρία σε εκείνους από την άλλη πλευρά των συνόρων θέλουν να προωθήσουν σιωπηρά και όλα όσα δεν μπόρεσαν να επιτύχουν  με την Συμφωνία των Πρεσπών.

Γιατί όσο καλές κι αν είναι  οι προθέσεις της κυβέρνησης Ζαεφ ,ο στόχος είναι  η διολίσθηση, με αξιοποίηση των «παράθυρων» που άφησε η Συμφωνία των Πρεσπών, σε μια μορφή διπλής ονομασίας, που ήταν ο βασικός  στόχος των εκφραστών του μακεδονισμού  από την αρχή της διένεξης.

Η κυβέρνηση  δεν κινδυνεύει από την αποδοχή της πραγματικότητας και την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών . Κινδυνεύει να καταγραφεί  ότι συνέβαλε και η ίδια ώστε αυτή η προβληματική  Συμφωνία  που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,  να προκαλέσει  ακόμη χειρότερες συνέπειες  και να υπονομεύει μακροπρόθεσμα τα εθνικά συμφέροντα.

Και τότε η  σημερινή δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων  της κυβέρνησης θα μετατραπεί σε απογοήτευση και οργή, επειδή η κυβέρνηση τους ήταν αυτή  που το επέτρεψε να συμβεί.