Του Γιώργου Κράλογλου
Στην κυβέρνηση το συναντούν καθημερινά. Ευτυχώς που το παραδέχονται. Ο δρόμος είναι ένας. Ή ξεκινάμε από την αρχή στα πάντα ή σκορπίζουμε εντελώς.
Τι βλέπει ο τυχάρπαστος σουλτάνος και απλώνει, ανάμεσα στα άλλα και ζήτημα Θράκης, περιμένοντας με αγωνία την απογραφή του 2021 για να δικαιωθεί;
Ότι η μετανάστευση της νεολαίας στη Θράκη (όπως και σε άλλα σπουδαία για την εθνική μας κυριαρχία ακριτικά σημεία της Βόρειας Ελλάδας) μαζί με τα παιδάκια τους, του δημοτικού και του νηπιαγωγείου σκορπίζουν στη Γερμανία, στην Ολλανδία, στο Βέλγιο και στις Σκανδιναβικές χώρες για να χτίσουν τη ζωή τους σε σίγουρα και μακρόχρονα θεμέλια.
Ότι από περίπου 200.000 γεννητούρια τον χρόνο, πέσαμε στις 50-80.000 γιατί δεν υπάρχει ούτε δουλειά, ούτε κέφι, ούτε μέλλον.
Και ποια είναι η λύση που βρήκαμε τώρα που μας λείπουν οι μαθητές και τα μωρά των νηπιαγωγείων; Το κλείσιμο.
Αλλά 16 νηπιαγωγεία και 2 Δημοτικά σχολεία της Δυτικής Μακεδονίας προστέθηκαν στη λίστα των 200 που έκλεισαν τον Αύγουστο στη Βόρεια Ελλάδα και στην Πελοπόννησο (όπως σημειώσαμε από τη στήλη τον μήνα αυτό, μεταφέροντας ανάλογα έγκυρα ρεπορτάζ της ιστοσελίδας esos.gr).
Τι νεολαία θα στήσουμε απέναντι στον ψυχοπαθή σουλτάνο για να του δείξουμε τον ελληνισμό της Θράκης και τις προοπτικές της, στην ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία, όταν κλείνουν χωρίς ικανοποίηση, τα 30 χρόνια, συγκεκριμένα τοπικά αιτήματα για κίνητρα νεανικής επιχειρηματικής κινητοποίησης, με την ελπίδα να ανακόψουμε την μετανάστευση στην Θράκης και στην ακριτική Βόρεια Ελλάδα;
Ευτυχώς που βλέπουν στην κυβέρνηση και καταλαβαίνουν πως έστω και αργά (στον δρόμο των απαντήσεων που οφείλουμε να δώσουμε στον απένταρο ψευτοσουλτάνο) υπάρχει ανάγκη κάποιος να ξεκινήσει να τυλίγει το κουβάρι του προβλήματος.
Αισιοδοξούμε πως οι πρωτοβουλίες για επιτροπή υπό την κ. Ντόρα Μπακογιάννη θα καταγράψει με σωστό τρόπο αιτίες για να στρώσει κάποιο νέο ξεκίνημα.
Τι έβλεπαν οι ΜΚΟ, που σήμερα η κυβέρνηση αποκαλύπτει (όπως ανακοίνωσε) την περίπου μαφιόζικη ανάμειξη ορισμένων από δαύτες στο μεταναστευτικό χάλι μας καθώς κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει πώς θα καταλήξει για την κοινωνία και την οικονομία μας αυτός ο "μέγας πυλώνας" στήριξης και ανάπτυξης της παραοικονομίας και της μαύρης αγοράς εργασίας;
Ότι, διαχρονικά, δεν υπάρχει ούτε αρχή, ούτε μέση ούτε τέλος στη μεταναστευτική πολιτική.
Ότι παραμένουμε η ευρωπαϊκή χώρα "της καρπαζιάς" από την Ε.Ε. και των τούρκικων πειραμάτων γιατί η δική μας νεολαία (σε αντίθεση με εκείνες όλων των ανεπτυγμένων χωρών της Ευρώπης) σιγοντάρει την τούρκικη επιδίωξη να πέσει ο φράχτης στον Έβρο. Και κάνει καταλήψεις ακόμη και στα Δημοτικά γιατί είναι ενάντια στα γαλλικά Ραφάλ...
Ότι οι Δήμαρχοι των περιοχών των καταλήψεων βρίσκουν την ευκαιρία να χαϊδέψουν τους κομματικούς καταληψίες και να συμφωνήσουν με τα αιτήματά τους απέναντι στους πολεμοχαρείς Γάλλους...
Οπότε ποιος ο λόγος να μην παίζουν στην πλάτη μας οι κομπιναδόροι του μεταναστευτικού όταν μέχρι προχθές (όπως ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας κ. Γιάννης Βρούτσης αποκάλυψε χθες) μέχρι και το 2020 δεν ξέραμε τι συνταξιοδοτούμε και πόσο συνταξιοδοτούμε κάθε καταφερτζή που υπολόγιζε πως κανείς δεν θα ανακαλύψει τη συνταξιοδοτική ή και την εργασιακή κομπίνα του γιατί κόμματα και πολιτικές του θεωρούσαν φασιστικό να δημοσιεύουμε στοιχεία, πίνακες και δαπάνες.
Τι έβλεπαν οι οικοπεδοφάγοι - πελάτες των πολιτικών παρατάξεων των Δημάρχων και των Κοινοταρχών- που από κοινού ξεπάτωσαν την ελληνική βιομηχανία, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος..., για να περιφρουρήσουν παράνομα οικόπεδα και αυθαίρετα κτίσματα, απομακρύνοντας από τις περιοχές τους φουγάρα και καμινάδες.
Ποιος από αυτούς νοιάστηκε για τους απολυμένους 540.000 εργάτες και υπαλλήλους βιομηχανιών που έκλεισαν ή μετανάστευσαν στη Βουλγαρία, την Αλβανία, την Τσεχία και τη Ρουμανία;
Να τι έβλεπαν. Ότι το ψευτοσοσιαλιστικό ελληνικό κράτος εφάρμοζε μέχρι και το 1990, ως βιομηχανική και περιβαλλοντική ανάπτυξη, πολεοδομικές διατάξεις, νομοθεσία του 1930!!! Το δε 1990 "εκσυγχρόνισε" την πολιτική με νομοθεσία που σήκωνε όποιας μορφής "περιβαλλοντικό κουστούμι" ταίριαζε σε κάθε πολιτικό πελάτη-βιομήχανο. Και ψαχνόμαστε τώρα για τους λόγους που δεν έμεινε στην Ελλάδα επενδυτής ούτε για το μουσείο της ελληνικής βιομηχανικής ιστορίας..Αυτές είναι μερικές σκηνές της κανονικότητάς μας. Και σε αυτή την "κανονικότητα" θα επιστρέψουμε αν δεν χτίσουμε. Έστω και πάνω στα ερείπιά μας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια