Του Κώστα Στούπα
Η απόφαση του οριζόντιου γενικού "κλειδώματος" την περασμένη Άνοιξη αποδεικνύεται και εκ των υστέρων σωστή. Μπορεί να μην έλυσε το πρόβλημα και απλά να το μετέθεσε για μερικούς μήνες αργότερα, αλλά η έλευση του δεύτερου κύματος βρίσκει το σύστημα υγείας καλύτερα προετοιμασμένο. Το ίδιο ισχύει και για την κοινωνία και την οικονομία.
Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας έχουν σχεδόν διπλασιαστεί και τα προβλήματα προμήθειας αναπνευστήρων, μασκών και αντισηπτικών έχουν αντιμετωπιστεί επαρκώς.
Όλοι θυμόμαστε τι γινόταν στις αρχές της περασμένης Άνοιξης όταν κάποιες κυβερνήσεις δέσμευαν φορτία υλικών που προοριζόταν για άλλες χώρες και στα σούπερ μάρκετ δεν υπήρχε οινόπνευμα ούτε για εντριβή...
Οι αλυσίδες ανεφοδιασμού πολλών επιχειρήσεων και ολόκληρων κλάδων είχαν διαρραγεί και διαφαινόταν ο κίνδυνος ελλείψεων ακόμη και σε βασικά είδη.
Επίσης πολλές επιχειρήσεις αιφνιδιάστηκαν και χρειάστηκαν χρόνο και προσπάθεια μέχρι να δημιουργήσουν θέσεις τηλεργασίας έτσι ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν έστω ένα μικρό μέρος των δραστηριοτήτων τους. Σήμερα τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα έχουν αντιμετωπιστεί. Στους μήνες που πέρασαν κυβερνήσεις, κοινωνία και οικονομία έχουν προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
Τούτο δεν σημαίνει πως ένα δεύτερο κύμα της επιδημίας δεν θα έχει επιπτώσεις αλλά πως αυτές θα είναι μικρότερες και συνεπώς ευκολότερα διαχειρίσιμες.
Χαρακτηριστικά είναι κάποια στοιχεία που ανέφερε ο Economist στο τελευταίο του τεύχος.
Η πτώση του αριθμού των θανάτων αντικατοπτρίζει επίσης την ιατρική πρόοδο. Οι γιατροί τώρα καταλαβαίνουν πως κάποια όργανα εκτός από τους πνεύμονες, όπως η καρδιά και τα νεφρά, διατρέχουν κίνδυνο και αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα από νωρίς.
Στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας της Βρετανίας στην αρχή της πανδημίας το 90% των ασθενών χρειάζονταν αναπνευστήρες. Τον Ιούνιο το ποσοστό αυτό είχε πέσει στο μόλις 30%.
Τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένης της δεξαμεθαζόνης, ενός φθηνού στεροειδούς, μειώνουν τους θανάτους σε ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα κατά 20-30%.
Οι θάνατοι στην Ευρώπη είναι 90% χαμηλότεροι από ό, τι την Άνοιξη, αν και αυτό θα μειωθεί καθώς η ασθένεια εξαπλώνεται ξανά σε ευάλωτες ομάδες…"
...Ωστόσο, στον καλύτερο από όλους τους πιθανούς κόσμους, η πανδημία θα παραμείνει μέρος της καθημερινής ζωής έως το 2021.
Ακόμα κι αν εμφανιστεί ένα εμβόλιο, κανείς δεν αναμένει να είναι 100% αποτελεσματικό. Η προστασία μπορεί να είναι προσωρινή ή περιορισμένη στους ηλικιωμένους, των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα ανταποκρίνεται λιγότερο.
Η παραγωγή και η χορήγηση δισεκατομμυρίων δόσεων θα απαιτήσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα πρώιμα εμβόλια μπορεί να χρειάζονται δύο δόσεις και πολύπλοκες διαδικασίες χορήγησης για να είναι αποτελεσματικά...".
Το συμπέρασμα που συνάγεται είναι πως οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι για τις κοινωνίες και τις οικονομίες, αλλά η πιθανότητα ενός καθολικού "εμφράγματος" έχει περιοριστεί...
Καθώς φάρμακα, εμβόλια και ανοσία αγέλης δεν είναι εύκολο να έχουμε σε επαρκείς ποσότητες πριν το επόμενο Καλοκαίρι οι συνέπειες στην οικονομία δεν θα περιοριστούν στο 2020. Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι σήμερα, το αισιόδοξο σενάριο θέλει τις κοινωνίες και τις οικονομίες να μην επανέρχονται σε κάποιου είδους προ επιδημίας κανονικότητα πριν το 2022.
Αυτά χωρίς κάποιος να είναι σε θέση να προσδιορίσει τις αλλαγές που θα υπάρξουν σε κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συμπεριφορές κατά την περίοδο της επιδημίας (2020-21).
Ήδη, μετράμε περί το 1 εκατ. θύματα παρά το γεγονός πως κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος τα γενικευμένα οριζόντια κλειδώματα ανέκοψαν τη διασπορά και κατά συνέπεια μείωσαν δραστικά και τους δυνητικούς θανάτους. Από το παρελθόν είναι γνωστό πως τέτοιου είδους επιδημίες εκδηλώνονται σε τρία κύματα. Το δεύτερο και το τρίτο βρίσκονται ακόμη μπροστά.
Στα θετικά αυτής της περιόδου είναι αναμφίβολα η μεγάλη αύξηση των θέσεων τηλεργασίας. Πολλές επιχειρήσεις θα θελήσουν να διατηρήσουν αυτό το μοντέλο λειτουργίας και μετά. Κάτι τέτοιο θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές στις συγκοινωνίες και τις μεταφορές. Κατά συνέπεια και στη ζήτηση ενέργειας, καυσίμων κλπ. Συνέπειες θα υπάρξουν και στις τιμές των εμπορικών ακινήτων αλλά και κατοικίας αφού η τηλεργασία θα αναδιανείμει τη ζήτηση...
Μετά από μια διετία σχεδόν κοινωνικής αποστασιοποίησης πολλοί πιστεύουν πως μόλις ο κίνδυνος περάσει ο κόσμος θα ξεχυθεί στους δρόμους και θα γεμίσει τα αεροπλάνα και τις επιχειρήσεις εστίασης και ψυχαγωγίας.
Όμως το πλέον πιθανό είναι μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων να χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο προκειμένου να ξεπεράσει το σοκ που προκάλεσε και θα συνεχίσει να προκαλεί αυτή η επιδημία.
Το "σύνδρομο της Κατοχής" π.χ. δεν εξαλείφθηκε με την απελευθέρωση αλλά οι γενιές που βίωσαν εκείνες τις δύσκολες συνθήκες διατήρησαν τα αντανακλαστικά και τις συμπεριφορές που αυτές προκάλεσαν για όλη τους τη ζωή.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια