Στην δομή της Ριτσώνας 23 μετανάστες βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό αλλά οι φιλοξενούμενοι δυσαρεστήθηκαν γιατί μπήκαν σε καραντίνα! Άλλοι απέδρασαν με αποτέλεσμα η ελληνική Αστυνομία να απέχει άλλων καθηκόντων της, να χάνει εργατοώρες κοινωνικής προσφοράς, ψάχνοντας να τους βρει, ενώ οι ίδιοι ήταν εν δυνάμει φορείς του ιού, και από την επαφή μαζί τους κινδύνευαν τόσο οι αστυνομικοί όσο και ο τοπικός πληθυσμός!
Τι επιπτώσεις είχαν άραγε οι συγκεκριμένοι «δραπέτες»; Ο Έλληνας πολίτης όταν συλληφθεί χωρίς άδεια εξόδου, θα υποστεί το 150ρι πρόστιμο ή το πενταχίλιαρο εάν έχει τεθεί σε καραντίνα και την σπάσει. Οι συγκεκριμένοι πέραν της απομόνωσής τους εντός της δομής, ποιο πρόστιμο, ποια τιμωρία τους υπεβλήθη ή πρόκειται να τους επιβληθεί;
Ενώ οι Ελληνες υπό τον φόβο της τιμωρίας (για το δικό τους καλό και το καλό της «κοινότητας») κλείνονται στα σπίτια τους με δυσκολία, οι μετανάστες ουδεμία επίπτωση υφίστανται. Παρέες πέριξ της Ομόνοιας, της Αχαρνών ή της Φωκίωνος Νέγρη, κυκλοφορούν κατά πολυπληθείς ομάδες χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό και χωρίς να υφίστανται ουδεμία συνέπεια.
Στην Ριτσώνα μετανάστες δεν θέλησαν να υποβληθούν σε τεστ φοβούμενοι, λέει, ότι θα… «στοχοποιηθούν». Πόθεν προέκυψαν τέτοιες αρνήσεις, απαιτήσεις και «ευαισθησίες», στη χώρα που είναι ικέτες και φιλοξενούμενοι; Να σημειωθεί ότι από τις χώρες που προέρχονται δεν υφίσταται η δυτική κουλτούρα των ατομικών δικαιωμάτων. Πρόκειται για καθεστώτα στα οποία αυτοί δεν ήταν πολίτες αλλά υπήκοοι.
Πολύ περισσότερο εντυπωσιάζει το γεγονός ότι οι περισσότεροι στη δομή είναι καινούργιοι και δεν γνωρίζουν - αν γνωρίζουν - πάνω από δέκα ελληνικές λέξεις. Ξαφνιάζει που τόσο ταχύρρυθμα εγκολπώθηκαν δυτικές υπερευαισθησίες περί «στοχοποίησής» τους - έννοια που απαντάται στους κόλπους των αλληλέγγυων του δυτικού δικαιωματισμού και όχι στους πληθυσμούς της Ασίας.
α λα ΣΥΡΙΖΑ
Συμβαίνει συχνά μια κυβέρνηση, υπό το κράτος της ανάγκης, να δημιουργεί μέτωπα υπερδραστηριότητας σε κάποιους τομείς και να υπολειτουργεί σε άλλους. Συνέβη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Κατά το πρώτο εξάμηνο της «ηρωικής» διαπραγμάτευσης υπήρξε - τραγική μεν εργώδης δε - υπερδραστηριότητα κάποιων υπουργείων, με πρώτιστο το υπουργείο του Γιάνη. Ομως υπήρχαν υπουργεία που ήταν αμέτοχα ή ελαχίστως εμπλεκόμενα στην διαπραγμάτευση. Ρωτούσες τους υπουργούς τι σχεδιάζουν να εξαγγείλουν ως προγραμματισμένο έργο, και σου απαντούσαν «τώρα κάνουμε διαπραγμάτευση», ή πιο συχνά με τσαντισμένο «αγωνιστικό» ύφος «τώρα έχουμε μπλέξει με τη διαπραγμάτευση». Χωρίς οι ίδιοι βέβαια να έχουν μπλέξει, απλώς η διαπραγμάτευση ήταν πέπλο της αδράνειά τους.
Αυτό έχουμε την αίσθηση ότι συμβαίνει και με την παρούσα κυβέρνηση. Η επίθεση στον Εβρο και η πανδημία του κορωνοϊού είναι κεντρικά μετωπικά γεγονότα που φτάνουν ως το κλιμάκιο του Πρωθυπουργού. Όμως δεν απασχολούν όλη την κυβέρνηση.
Οι... δικαιωματικοί μετανάστες που φοβήθηκαν ότι θα «στοχοποιηθούν», είναι πολύ πιθανότερο να δασκαλεύτηκαν από τους αλληλέγγυους των ΜΚΟ, παρά να ενήργησαν αυτοβούλως – όπως δεν έχουν ενεργήσει αυτοβούλως σε πλείστες των περιπτώσεων απείθειας που έχουν επιδείξει στο παρελθόν, ή των συνθημάτων που έχουν εκπέμψει στις μαζικές διαμαρτυρίες τους
Τι κάνει η κυβέρνηση με τις ΜΚΟ; Είναι αυτές που καθοδηγούν τη δράση των μεταναστών, είναι αυτές που τους παρακινούν να μην υπακούν στις εντολές της ελληνικής Πολιτείας, είναι αυτές που θα έπρεπε να επιβάλουν καραντίνα στους μετανάστες, λόγω των σχέσεων εμπιστοσύνης που έχουν αναπτύξει μαζί τους.
Τι κάνει η κυβέρνηση, δηλαδή οι εντεταλμένοι αξιωματούχοι, με την πιστοποίηση των ΜΚΟ και τις αφήνει ακόμη να δρουν ανεξέλεγκτα; Πόσες ΜΚΟ λειτουργούν ακόμη, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν δείξει ανταπόκριση στις απαιτήσεις που έχει θεσμοθετήσει η Πολιτεία; Πόσες ακόμη εξακολουθούν να είναι πρόθυμοι υποδοχείς (για να μην πούμε έμποροι ανθρώπων) των μεταναστών, σε συνεννόηση με τους συναδέλφους τους στην απέναντι τουρκική ακτή;
Η θανάσιμη επέλαση του κορωνοϊού αφαιρεί τις λεπτεπίλεπτες ανθρωπιστικές θεωρήσεις περί των κατατρεγμένων. Οι μετανάστες αποτελούν εν δυνάμει στρατηγικό όπλο της Τουρκίας κατά της Ελλάδας, όπως έδειξε και ο Εβρος. Το έθεσε χωρίς τα πέπλα των ανθρωπιστικών ταμπού, ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και βουλευτής της ΝΔ Αγγελος Συρίγος: Εξέφρασε το φόβο μήπως η Τουρκία στείλει επίτηδες μετανάστες και πρόσφυγες που θα είναι φορείς του κορονοϊού στα ελληνικά νησιά! Και τότε αλίμονο στους τοπικούς πληθυσμούς. Πιστεύει κανείς ότι αυτός ο φόβος είναι συνωμοσιολογική ρατσιστική παρέκβαση, αφ’ ης στιγμής επιχειρήθηκε η στρατηγική εισβολή στον Εβρο;
Τα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια πρέπει να δράσουν άμεσα. Να ξεδοντιάσουν τώρα τις παράνομες και ύποπτες ΜΚΟ. Να αποκρούσουν τις νέες εισόδους. Και σαφώς να απομονώσουν υγειονομικά όσους νέους μετανάστες μας στέλνει ο Ερντογάν. Η υγεία του ελληνικού λαού προέχει έναντι όποιων «δικαιωμάτων» των εισβολέων.
Γιάννης Σιδέρης
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια