Του Κώστα Στούπα
Η μοναδική εξήγηση που αναδύεται από τον ρουν των αποκαλύψεων για το πώς η χώρα τα τελευταία χρόνια απέφυγε τη δημοκρατική εκτροπή και την ολίσθηση σε κάποιο μοντέλο αυταρχικής ολιγαρχίας από δημοκρατική ολιγαρχία, είναι η πρακτική ανικανότητα και διανοητική ανεπάρκεια αυτών που το επεδίωξαν.
Υπήρχαν σαφείς ενδείξεις πως το ακρο-αριστερό-δεξιό συνονθύλευμα το επεδίωξε το 2015 με την αναζήτηση υποστήριξης από τον Πούτιν, ο οποίος τους "έδωσε" κανονικά στους δυτικούς γιατί δεν ήθελε να διακινδυνέψει τη σχέση του με την Ε.Ε. που απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών εξαγωγών.
Τούτο ήταν φανερό πως θα συμβεί αλλά οι φερέλπιδες "επαναστάτες” δεν ήταν σε θέση να το αντιληφθούν όπως συνέβη και το ’45 με το άσκοπο πραξικόπημα που οδήγησε στον αιματηρό εμφύλιο.
Στη συνέχεια, μετά την αναγκαστική "κωλοτούμπα" του 2015 προσπάθησαν να αλλοιώσουν βασικά συστατικά του δημοκρατικού πολιτεύματος καθώς με ασφυκτικό και χυδαίο έλεγχο της δικαιοσύνης προσπάθησαν να χειραγωγήσουν τον Τύπο και τους πολιτικούς αντιπάλους.
Δεν το κατάφεραν για δυο λόγους: Ο πρώτος είναι γιατί είναι παντελώς ανίκανοι (όπως γράφαμε πριν έρθουν στην εξουσία ακόμη και να δέσουν τα κορδόνια τους) και ο δεύτερος γιατί είναι τόσο εξαρτημένοι από την παρασιτική προσκόλληση της χώρας στις επιδοτήσεις και τα δάνεια της καπιταλιστικής Δύσης, που φοβήθηκαν μην χάσουν τον άκοπο "επαναστατικό" βίο τους...
Άλλο να αναγκαστείς να ζήσεις στην Κούβα και άλλο να υποστηρίζεις την Κούβα με μισθό μερικές χιλιάδες ευρώ τον μήνα...
Δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν πως όταν έδωσαν το πράσινο φως στον "Ρασπούτιν" να ελέγξει τη δικαιοσύνη με εκβιασμούς, απειλές και σκευωρίες και πιέσεις μέσω παρακρατικού και διαπλεκόμενου τύπου, διέπρατταν ιδιαίτερα βαριά εγκλήματα τα οποία θα ήταν δύσκολο να μείνουν ατιμώρητα.
Οι εισαγγελείς πλέον ο ένας μετά τον άλλο ανοίγουν τα στόματα και αυτά που διηγούνται επιβεβαιώνουν και τις χειρότερες υποψίες για το τι συνέβαινε...
Μετά την κα Ράικου και τον κ. Αγγελή ήρθε η σειρά του πρώην οικονομικού εισαγγελέα κ. Παναγιώτη Αθανασίου να εξεταστεί από την Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής.
Περιληπτικά, ο κ. Αθανασίου φέρεται να είπε για τις παρεμβάσεις του κ Παπαγγελόπουλου:
"-Πως του ζητήθηκε να δεσμεύσει τους τραπεζικούς λογαριασμούς του επιχειρηματία Γιάννη Αλαφούζου για λόγους σκοπιμότητας
-Πως του ζήτησε επίμονα να προχωρήσει έρευνα σε βάρος του Ανδρέα Βγενόπουλου, ο οποίος έχει αποβιώσει, και όταν καθυστέρησε ο φορολογικός έλεγχος τον πίεζε λέγοντας "θα βγω να πω ότι τα πήραν οι ελεγκτές".
-Πως του ζήτησε ακόμα και να φτιάξει μια υπόθεση σε βάρος του δημοσιογράφου των ΝΕΩΝ, Γιώργου Παπαχρήστου.
-Πως του ζήτησε να καθυστερήσει την έρευνα και τις διώξεις σε βάρος του τραπεζίτη Μιχάλη Σάλλα…"
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός για να αντιληφθεί πως οι κατηγορίες αυτές συμπληρώνουν το παζλ των προηγούμενων και είναι βαρύτατες.
Πλήττουν ευθέως τον κ. Παπαγγελόπουλο ο οποίος είναι δύσκολο να μην παραπεμφθεί, αλλά και τον πρώην πρωθυπουργό ο οποίος είχε την ευθύνη της τοποθέτησής του και της δράσης του.
Στην "παιδική χαρά" του ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως να ευελπιστούν πως η κυβέρνηση λόγω της ανάγκης για εθνική ενότητα θα παρέμβει στη δικαιοσύνη για να τους βγάλει από τη δύσκολη θέση, όπως έκανε άλλωστε τις τελευταίες μέρες και στο ποδόσφαιρο.
Στο έργο "Έγκλημα και Τιμωρία" του Ντοστογιέφσκι ο ήρωας του έργου Ρασκόλνικωφ, φοιτητής της Νομικής στην Αγία Πετρούπολη διαπράττει έναν διπλό φόνο μιας γριάς τοκογλύφου και της αδελφής της. Κίνητρο της δολοφονίας ήταν η ληστεία, αλλά, εσωτερικά, ο Ρασκόλνικωφ νιώθει μια βαθιά θέληση να ξεπεράσει τον εαυτό του και να υπερβεί τα όρια που του προβάλει η κοινωνία, με σκοπό να την αλλάξει...
Ασχέτως με τα κίνητρα, οι τύψεις και η τιμωρία δεν αργούν να έρθουν. Για να έχει κάποιος τύψεις όμως πρέπει να καταλάβει τι έκανε. Την τιμωρία όμως δύσκολα μπορεί να την αποφύγει.
Το συγκεκριμένο έργο του Ντοστογιέφσκι έχει βοηθήσει πολλές γενιές επαναστατημένων νέων να μην υπερβούν τις "κόκκινες γραμμές" της παρανομίας και ιδίως του εγκλήματος... Οι νεότερες γενιές "επαναστατών" όμως γνωρίζουν το πολύ κάποιον επιδοτούμενο σκηνοθέτη ή τραγουδιστή και όχι τον Ντοστογιέφσκι. Αυτό όμως έχει το κόστος του.
Μια παρέμβαση της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη θα είχε όμως καταλυτικές επιπτώσεις στην πολιτική επιρροή του κ. Μητσοτάκη στις κατηγορίες των πολιτών που συνεισέφεραν στη διαφορά και τον έκαναν πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό.
Αν πράξει και αυτό μετά την υποχώρηση στη μαφία του ποδοσφαίρου θα είναι άξιος της μοίρας του.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια