Συσκευή που θα μπορεί να παράγει οξυγόνο από σεληνιακή σκόνη, κατασκευάζουν ερευνητές, για μελλοντικές αποστολές στην Σελήνη.
Την δημιουργία ενός συστήματος που θα παράγει οξυγόνο από σεληνιακή σκόνη, έχει ξεκινήσει η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, ESA, με την πρωτότυπη συσκευή να χρησιμοποιεί μέχρι τώρα μια εξομοιωμένη μορφή σεληνιακής σκόνης. Σκοπός της Υπηρεσίας είναι να κατασκευαστεί ένα σύστημα παραγωγής οξυγόνου στο φεγγάρι.
«Το να μπορείς να αποκτάς οξυγόνο από πηγές που βρίσκονται στη Σελήνη, είναι φανερό πως θα μας ήταν πολύ χρήσιμο για μελλοντικούς σεληνιακούς εποίκους, τόσο για την αναπνοή όσο για την για την τοπική παραγωγή καυσίμων για πύραυλους» δήλωσε η Μπεθ Λόμαξ από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, η οποία εργάζεται στο πρωτότυπο της συσκευής, στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας.
Προς το παρόν, το πρωτότυπο της συσκευής βρίσκεται σε ένα εργαστήριο στην Ολλανδία, αλλά το επόμενο βήμα είναι να αρχίσουν οι ρυθμίσεις, να μειωθεί η θερμοκρασία λειτουργίας και να καθοριστεί ένας σχεδιασμός που θα επιτρέπει στην συσκευή να μεταφέρεται εύκολα, ώστε κάποια στιγμή να μπορεί να μεταφερθεί στην Σελήνη.
Βασισμένοι σε δείγματα σεληνιακού εδάφους που έχουν έρθει στη Γη μέσα στα χρόνια, έχει διαπιστωθεί πως το βάρος της σεληνιακής πέτρας, αποτελείται από 40 έως 45% οξυγόνο, γεγονός που μας δείχνει πως υπάρχει σε αφθονία στο φεγγάρι και που είναι κάτι πολύ χρήσιμο για μελλοντικά προγράμματα εποίκισης της Σελήνης.
Ωστόσο, το οξυγόνο είναι παγιδευμένο σε οξείδια, τα οποία παίρνουν τη μορφή μεταλλικών στοιχείων ή γυαλιού και δεν είναι η ιδανική μορφή ώστε να παραχθεί αέρας. Στο πρωτότυπο, η εξαγωγή οξυγόνου γίνεται χρησιμοποιώντας ηλεκτρόλυση λιωμένων αλάτων, κατά την οποία οι σεληνιακοί βράχοι τοποθετούνται σε ένα μεταλλικό καλάθι με άλατα χλωριούχου ασβεστίου, τα οποία θερμαίνονται στους 950 βαθμούς Κελσίου.
Κατά κάποιο τρόπο, η σεληνιακή πέτρα παραμένει στερεή σε αυτές τις θερμοκρασίες αλλά αν διοχετευθεί ηλεκτρικό φορτίο στην πέτρα, τότε παράγει το οξυγόνο που είναι παγιδευμένο.
Οι ερευνητές τώρα ψάχνουν μελλοντικές χρήσεις για αυτά τα μεταλλικά κράματα, συμπεριλαμβανομένου ενός τρισδιάστατου εκτυπωτή που θα βρίσκεται στην Σελήνη, ώστε να παρασκευαστούν τμήματα σεληνιακών βάσεων ή ακόμα και διαστημόπλοιων.
Προς το παρόν πάντως, ο κύριος στόχος είναι να κατασκευαστεί ένα λειτουργικό σεληνιακό πρωτότυπο, έτοιμο για δοκιμές μέχρι τα μέσα της δεκαετίας. Τέτοια προγράμματα αποτελούν μερικά από τα κυριότερα της NASA όσο και της ESA για το κοινό τους μέλλον στο διάστημα, καθώς οι υπηρεσίες εργάζονται προς «μία ανθρώπινη παρουσία στην Σελήνη και ίσως στον Άρη, κάποια μέρα».
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια