Γράφει ο Δημήτρης Δανίκας
Επιστρέφω στο χτεσινό μου σχόλιο. Πως δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να απαντήσει στο δίλημμα «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
Που σημαίνει ότι μπροστά του θα πέφτει πάνω στις κεντροδεξιές μέχρι και σοσιαλδημοκρατικές επιλογές του Κυριάκου. Και πίσω του με αποστροφή θα βλέπει το σκληρό ροκ μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς που αν την υιοθετούσε θα τον έστελνε στο 6%! Τώρα τι κάνουμε συντρόφια;
Σύμφωνα λοιπόν, με τις πρόσφατες επιλογές του Κυριάκου, έχουμε και λέμε. Πρώτο, τροποποιήσε και βελτίωσε τις ρυθμίσεις των 120 δόσεων. Για τα χρέη όλων των νοικοκυριών. Πως λέγεται αυτό; Δεξιό; Καθόλου.
Δεύτερο η μείωση του ΕΝΦΙΑ. Πως λέγεται αυτό; Δεξιό; Ακροδεξιό; Καθόλου.
Και τρίτο η εμπιστοσύνη προς το διοικητικό προσωπικό των κρατικών μηχανισμών. Meaning πως όχι μόνο δεν πρόκειται να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, αντιθέτως με αυτή την πολιτική ο ρόλος τους θα αναβαθμιστεί. Απίστευτο.
Στοιχηματίζω λοιπόν πως αν ο Κυριάκος τηρήσει τον λόγο του που περικλείνεται στο δίπολο «ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη», τότε θα είναι σα να βάζει νάρκη στα θεμέλια της νεοελληνικής σοσιαλδημοκρατίας και όλων των παραφυάδων της.
Για να το πω πιο απλοικά: Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ πιο σύγχρονο, πιο τεχνοκρατικό και πιο αποτελεσματικό. Απίστευτο όμως αληθινό.
Αν λοιπόν ακολουθήσει αυτή την πολιτική γραμμή. Αν καταφέρει να πείσει τους δανειστές για την ανάγκη μείωσης των πλεονασμάτων από το 3.5 % στο 2.5%. Κι αν πράγματι αρχίσουν οι επενδύσεις τότε τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα βρεθούν να αιωρούνται στο κενό. Το μετέωρο βήμα του πελαργού.
Κάπως έτσι και με δεδομένη την άρτια προετοιμασία της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και με την ταχύτητα που κινείται, τις πρώτες εβδομάδες, η νέα κυβέρνηση, καταρρίπτονται οι βασικοί ισχυρισμοί του Τσίπρα και της Φώφης Γεννηματά.
Που επίτηδες μπερδεύουν τον φιλελευθερισμό με τον «νεοφιλελευθερισμό». Αφού ιστορικά ο Φιλελευθερισμός, ιδιαιτέρως στην Αγγλία, σηματοδοτούσε τη ρίζα πρόοδου και σοβαρών μεταρρυθμίσεων στην κοινωνία και την οικονομία. Και αφού η ακροδεξιά ήταν ο ορκισμένος εχθρός του φιλελευθερισμού.
Με απλά λόγια και μέχρι στιγμής, ίχνος νεοφιλελευθερισμού και ίχνος ακροδεξιάς πολιτικής.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Επειδή είναι πολλές οι παθογένειες της Σωρρακώσταινας. Και επειδή το ξεχαρβαλωμένο κράτος είναι πεδίο δόξης λαμπρό. Αρκεί να έχεις πολιτική βούληση, να διαθέτεις τους κατάλληλους ανθρώπους, να παραμερίσεις τις αερολογίες, να καρατομήσεις τις ιδεοληψίες και να εφορμήσεις με αποτελεσματικότητα.
Το ξεχαρβαλωμένο κράτος και η τριτοκοσμική του παρθενορραφή μπορεί να αποδειχθούν κάτι σαν Ελ Ντοράντο για κάθε κυβέρνηση πρακτική.
Ασε τα λόγια όρμα στην πράξη. Ασε τα ιδεολογικά επιχειρήματα κα προχώρα στα αποτελέσματα. Το έχω πει και το έχω γράψει εκατοντάδες φορές. Οτι πολλές μα πάρα πολλές παθογένειες δεν έχουν ιδεολογικό πρόσημο και κομματική σημαία. Για όνομα του θεού ποιος Ελληνας δεν επιθυμεί να συναντηθεί με μια κρατική λειτουργική «μηχανή»;
Και ποιος δεν επιθυμεί με το πάτημα ενός κουμπιού να τακτοποιεί όλες τις δουλειές του και να ρυθμίζει τις σχέσεις του με όλες τις δημόσιες υπηρεσίες; Ποιός; Μόνο ο Τσίπρας, η παρέα του και κάθε τάχα μου αριστερός!
Και ολοκληρώνω. Μπας και ο Κυριάκος είναι ο Τσίπρας όπως ήθελε στην αρχή να τον «βλέπει» μεγάλο μέρος της κοινωνίας; Μπας και ο Τσίπρας αποδείχτηκε συνεχιστής ενός συστήματος παλαιοκομματικού; Food for Thought.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια