Του Γιώργου Παυλόπουλου
Φωτιά έχουν βάλει στον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Μπόρις Τζόνσον. Και μάλιστα, όχι εξαιτίας του Brexit και της στενής συμμαχίας την οποία σχεδιάζουν να συνάψουν στη συνέχεια Ηνωμένες Πολιτείες και Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά για έναν άλλο λόγο: Για την αποστολή ή μη ναυτικής δύναμης που θα επιτηρεί τον Περσικό Κόλπο απέναντι στους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν.
Όπως έχει γίνει γνωστό, η νέα βρετανική κυβέρνηση, μετά την πρόσφατη κόντρα της με την Τεχεράνη και τον «πόλεμο των τάνκερ» που έχει ξεσπάσει, ζητά επιτακτικά από τους εταίρους της στην ΕΕ τη συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής αρμάδας η οποία θα αναλάβει αυτή την αποστολή. «Θέλουμε μια αποστολή της οποίας να ηγείται η Ευρώπη, αλλά αυτό δεν μου φαίνεται ότι μπορεί να γίνει χωρίς την αμερικανική προστασία», δήλωσε για το θέμα ο υπουργός Εξωτερικών, Ντόμινικ Ράαμπ, προτείνοντας έτσι μια «συμμαχία των προθύμων» ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Κάτι ανάλογο, με κάπως διαφορετικό τρόπο αλλά εξίσου πιεστικά, επιδιώκει και η Ουάσινγκτον. Όπως επιβεβαίωσε το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών χθες, οι Αμερικανοί έχουν ζητήσει από το Βερολίνο – και προφορικά και με επιστολή τους – να βάλουν πλάτη στην δύναμη την οποία ήδη σχεδιάζει το Πεντάγωνο, σε συνεργασία με άλλους συμμάχους τους, στους οποίους περιλαμβάνεται φυσικά και το Λονδίνο.
Διαπραγματεύσεις ή επέμβαση;
Παρά το γεγονός δε ότι, όπως αναφέρουν όλες οι πληροφορίες και τα ρεπορτάζ των γερμανικών ΜΜΕ, η Γερμανία έχει αποφύγει να δώσει συγκεκριμένη απάντηση και να δεσμευτεί, η αλήθεια είναι πως η πίεση προς την κυβέρνησή της αυξάνεται. Παρά δε τις αντιδράσεις που έχουν ήδη υπάρξει εντός της – το SPD έχει αποκλείσει ένα τέτοιο σενάριο, έχοντας συμπαραστάτες και αρκετούς Χριστιανοδημοκράτες – είναι φανερό ότι η Ανγκελα Μέρκελ και η νέα υπουργός Άμυνας, Ανεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν εύκολα πώς, από τη μία, μιλούν για μια ΕΕ η οποία θα παίζει πιο ενεργό ρόλο και θα δρα αυτόνομα στις εστίες της κρίσης και, από την άλλη, αρνούνται τη συμμετοχή τους σε μια τέτοιου είδους αποστολή.
Βεβαίως, αντεπιχείρημα υπάρχει: Η εν εξελίξει προσπάθεια (στην οποία συμμετέχει επισήμως και η Βρετανία) για να διασωθεί η συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που απειλείται με πλήρη κατάρρευση μετά την αποχώρηση από αυτήν των ΗΠΑ, πέρυσι. Διότι, όπως τονίζουν κυβερνητικοί παράγοντες στη Γερμανία, εάν οι Ιρανοί δουν τους Ευρωπαίους πλάι στους Αμερικανούς σε στρατιωτική αποστολή στην «αυλή» τους, τότε προφανώς οι διαπραγματεύσεις δεν θα έχουν καμία ελπίδα.
Πόσο θα αντέξει η κυβέρνηση;
Σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο πως ένα ακόμη σύννεφο εμφανίστηκε πάνω από την καγκελαρία στο Βερολίνο, μετά τους πρόσφατους τριγμούς που προκάλεσε η πρόταση για την ανάληψη της προεδρίας της Κομισιόν από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Και το ερώτημα είναι πότε θα εμφανιστεί η πρώτη επικίνδυνη ρωγμή που θα αναγκάσει τους τρεις εταίρους οι οποίοι συγκροτούν τον κυβερνητικό συνασπισμό να το ξανασκεφτούν.
Και τότε...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια