Η έρευνα της ΚΑΠΑ Research εντοπίζει τέσσερις ζώνες, που συγκρατούν το 40% του εκλογικού σώµατος
Γράφει ο Χρήστος Μαχαίρας
Πέρα και από τη διαφορά ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, που κινείται για πρώτη φορά δηµοσκοπικά στη «ζώνη του 4», το σηµαντικότερο ίσως εύρηµα της πρόσφατης δηµοσκόπησης της ΚΑΠΑ Research για το «Εθνος της Κυριακής» είναι ο εντοπισµός τεσσάρων εκλογικών δεξαµενών που συγκρατούν στο σύνολό τους περί το 40% του εκλογικού σώµατος.
Η πρώτη (8%) βρίσκεται δεξιά της Νέας ∆ηµοκρατίας, η δεύτερη (6%) ανάµεσα στην αξιωµατική αντιπολίτευση και στον ΣΥΡΙΖΑ, η τρίτη (7%) αριστερά της κυβέρνησης και η τέταρτη στην περιοχή της αδιευκρίνιστης ψήφου. Ο χώρος δεξιά της Ν∆ αρδεύεται κυρίως από την αντίθεση στη Συµφωνία των Πρεσπών και από το κλίµα συντηρητικής στροφής που καταγράφεται στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας.
Η δεύτερη «δεξαµενή» περιλαµβάνει κεντρώα κοινά που απορρίπτουν τον διπολισµό και οδηγούνται σε κόµµατα πέραν του ΚΙΝΑΛ, ενώ στην τρίτη συρρέουν αριστεροί κατά βάση ψηφοφόροι µε διαψευσµένες προσδοκίες. Στην τέταρτη «δεξαµενή», η στάθµη της οποίας κινείται στα εξαιρετικά υψηλά επίπεδα του 18%, βρίσκονται οι αναποφάσιστοι και όσοι παρακολουθούν από απόσταση τα πολιτικά γεγονότα. ∆ιαβάζοντας τα ευρήµατα και συσχετίζοντάς τα µε τις εξελίξεις της περιόδου, εύκολα συµπεραίνει κανείς ότι το τρίγωνο «Πρέσπες - Οικονοµία - Κεντροαριστερά» επηρεάζει την εκλογική συµπεριφορά των ψηφοφόρων που τοποθετούνται σε αυτές τις τέσσερις ζώνες.
Υπό το πρίσµα, µάλιστα, της προσπάθειας των εταίρων του διπολισµού να αποκολλήσουν όσο το δυνατόν µεγαλύτερα εκλογικά µερίδια από αυτές, το ερώτηµα που προκύπτει είναι αν θα το πετύχουν ή αν, αντίθετα, η ψήφος της «άλλης λύσης» διογκωθεί στις επόµενες εκλογές. Στις συνθήκες που διαµορφώνονται λογικό είναι η Νέα ∆ηµοκρατία να επιµείνει στη γραµµή αποδοκιµασίας της Συµφωνίας των Πρεσπών, επιδιώκοντας να οχυρωθεί έναντι των υπερπατριωτικών κινήσεων που βρίσκονται στα δεξιά της. Το στοίχηµα για την Πειραιώς, ωστόσο, είναι να συνδυάσει την πατριωτική ρητορική µε έναν λόγο ικανό να διεµβολίσει τα κεντρώα ακροατήρια, στα οποία -ούτως ή άλλως- απευθύνεται και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα αποδειχθεί ισχυρότερη η γραµµή «να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ για να αναπνεύσει η µεσαία τάξη» ή θα αντέξουν τα προοδευτικά αναχώµατα που επιχειρεί να στήσει η κυβέρνηση µέσω της οικονοµίας και του εκλογικού προσκλητηρίου προς την Κεντροαριστερά; Η Νέα ∆ηµοκρατία έχει στα υπέρ της το κλίµα εκλογικής υπεροχής που δηµιουργεί το δηµοσκοπικό της προβάδισµα και η δυναµική που της προσδίδουν η παράσταση νίκης και η υψηλή συσπείρωση. Εχει τη δυσκολία, ωστόσο, να συγκεράσει τη ρητορική των Πρεσπών που αποζητά η πρώτη «δεξαµενή» µε µια κεντροδεξιά γραµµή που θα µπορούσε να επηρεάσει το ακροατήριο του µεσαίου χώρου και τους αναποφάσιστους.
Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το κλείσιµο της ψαλίδας, εξακολουθεί να υπολείπεται δηµοσκοπικά, διαθέτει, ωστόσο, µια πιο καθαρή εκλογική γραµµή, καθώς το κλείσιµο του «Μακεδονικού», το άνοιγµα στην Κεντροαριστερά και η νοµοθέτηση ενός θετικού οικονοµικού «πακέτου» φαίνεται πως «ακούγονται» µε ενδιαφέρον στον µεσαίο χώρο και στη ζώνη των αναποφάσιστων.
Φωτογραφία αρχείου (Eurokinissi)
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια