Γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης
Με τα υλικά κατεδαφίσεως από τα υπόλοιπα κόμματα ο Αλέξης Τσίπρας τάζει υπουργικές καρέκλες για να κρατηθεί λίγους ακόμη μήνες στην εξουσία. Μετά το κακοστημένο πρωϊνό σόου με τον Καμμένο, συνεχίζεται η πολιτική ανωμαλία στη χώρα.
H διαδικασία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση μπορεί να γίνει με διαδικασίες εξπρές, όμως, είναι σίγουρο ότι οι συζητήσεις που έχουν ήδη γίνει είναι πολυήμερες.
Το Μέγαρο Μαξίμου έχει από την περασμένη Παρασκευή ξεκινήσει τη διαδικασία συλλογής των ψήφων που θα της δώσουν τη δυνατότητα να συνεχίσει να κυβερνά και να προωθήσει προς κύρωση τη συμφωνία των Πρεσπών.
Η αριστερή κυβέρνηση, που δεν έχει κανένα πρόβλημα να κάνει υπουργό Αμυνας έναν στρατιωτικό (ποιος να το έλεγε αυτό πριν από μερικά χρόνια), δεν έχει κανένα πρόβλημα να μοιάζει και με μια κουρελού. Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται ήδη στη διαδικασία εκμαυλισμού του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Σε μια πολιτική κατάσταση που θυμίζει άλλες, σκοτεινές εποχές, βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση εξεύρεσης των «πρόθυμων» που θα στηρίξουν την κυβέρνηση την Τετάρτη το βράδυ ώστε ο Τσίπρας να συνεχίσει να κυβερνά.
Κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι τα ανταλλάγματα που έχουν δοθεί, όμως, αν κρίνουμε από αυτά που είπε ο επί τέσσερα χρόνια κυβερνητικός εταίρος, Πάνος Καμμένος, τότε μιλάμε για πολύ «βρόμικη» δουλειά.
Ποιοι θα ψηφίσουν
Είναι φανερό ότι ο Πάνος Καμμένος δεν ελέγχει την Κ.Ο. του και τέσσερις βουλευτές του τον εγκαταλείπουν. Αυτοί οι τέσσερις, αν και κάποιοι δεν έχουν μιλήσει, φέρονται πρόθυμοι να στηρίξουν και να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης.
Συγκεκριμένα, οι κ. Παπαχριστόπουλος, Κόκκαλης, Ζουράρις και η κυρία Κουντουρά μπορούν να προστεθούν στους 145 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Αν είναι 145 και δεν υπάρξει κάποια έκπληξη, κυρίως από την πλευρά του βουλευτή Μιχελογιαννάκη που είναι απρόβλεπτος.
Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε την Κατερίνα Παπακώστα η οποία μπορεί να είναι 150η θετική για τον κύριο Τσίπρα ψήφος ενώ αναζητείται ο 151ος που όπως όλα δείχνουν θα είναι ο Σπύρος Δανέλλης του Ποταμιού. Αν και το κόμμα του έχει πει ξεκάθαρα ότι δεν στηρίζει την κυβέρνηση εντούτοις ο ίδιος στηρίζει και τη συμφωνία των Πρεσπών κι έχει δηλώσει ότι δεν πρέπει να πέσει η κυβέρνηση. Είναι γεγονός ότι έχει δεχθεί πιέσεις από το Μαξίμου και τις επόμενες ώρες θα ξεκαθαρίσει τη θέση του.
Επομένως η κυβέρνηση φαίνεται να έχει σίγουρους 150 (αν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ ψηφίσουν και οι τέσσερις) συν τον Δανέλλη που δεν είναι ακόμη σίγουρος.
Από εκεί κι έπειτα η κυβέρνηση – παρωδία μπορεί να ενισχυθεί και με άλλους, μιας και το Μαξίμου διαρρέει ότι μπορεί να βρει και 152 βουλευτές. Ο ένας «ύποπτος» ήταν ο Γιώργος Σαρίδης της Ενωσης Κεντρώων που έχει ψηφίσει τον προϋπολογισμό. Το απόγευμα της Κυριακής είπε ότι δεν πρόκειται να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και ας πάμε σε εκλογές για να αποφασίσει ο λαός τι θα γίνει με αυτό το θέμα». Κι αυτό γιατί επιμένει στη θέση του ότι η δε μπορεί να προηγείται η ψήφος εμπιστοσύνη από τη συμφωνία των Πρεσπών.
Σε περίπτωση που φανεί συνεπής δεν πρέπει να υπολογίζεται επομένως.
Αλλά τα τηλέφωνα έχουν πάρει φωτιά και οι πιέσεις είναι έντονες. Το παρασκήνιο προκειμένου η κυβέρνηση να εμφανιστεί ισχυρή κοινοβουλευτικά είναι έντονο. Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι κι άλλοι βουλευτές που εκφράζονται θετικά στη συμφωνία των Πρεσπών έχουν προσεγγιστεί από το Μαξίμου. Μην ξεχνάμε ότι πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Θανάσης Θεοχαρόπουλος αναγκάστηκε να διαψεύσει δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι θα στηρίξει την κυβέρνηση.
Με απλά λόγια ο Σπύρος Δανέλλης κρατά τον Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό ή οδηγεί τη χώρα σε εκλογές, εκτός κι αν υπάρχει κρυμμένος άσος στο μανίκι του πρωθυπουργού.
Στημένο μέχρι το τέλος
Το πόσο στημένο κι από πριν ξεπουλημένο είναι το παιχνίδι φαίνεται από την άμεση ανακοίνωση της αντικατάστασης του Πάνου Καμμένου από τον Ευ. Αποστολάκη. Αλλά φαίνεται και από τους περίεργους αν μη τι άλλο υπολογισμούς που έκανε ο Καμμένος στη συνέντευξη τύπου.
Ουσιαστικά ο πρώην υπουργός έδωσε στο πιάτο του Τσίπρα τέσσερις βουλευτές του που θα στηρίξουν την κυβέρνηση. Τους Κουντουρά, Παπαχριστόπουλο, Κόκκαλη και Ζουράρι. Είπε όμως ότι θα διαγραφούν όσα μέλη της κυβέρνησης δεν παραιτηθούν. Δηλαδή Κουντουρά και Κόκκαλης. Για τους άλλους δύο όμως δεν είπε κάτι τέτοιο. Δηλαδή δεν θα διαγράψει Παπαχριστόπουλο και Ζουράρι. Με αυτή την περίεργη αριθμητική ο Καμμένος μπορεί να έχει πέντε βουλευτές και να διατηρήσει την κοινοβουλευτική του ομάδα. Είναι ή δεν είναι το μεγαλύτερο πολιτικό κόλπο στην ιστορία με οργανωτές τον πρώην υπουργό Αμυνας και τον ίδιο τον πρωθυπουργό;
Ποια είναι τα ανταλλάγματα;
Όπως γίνεται αντιληπτό, μετά το κακοστημένο σκηνικό της ηρωϊκής εξόδου του Καμμένου από την κυβέρνηση βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια κανονικής «εξαγοράς» ψήφων. Με πολιτικά ανταλλάγματα που δεν έχουν προηγούμενο.
Η κ. Παπακώστα, εκλεγμένη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, ανταλλάσσει την ψήφο της με μια υπουργική καρέκλα.
Η κ. Κουντουρά, άλλοτε στέλεχος της ΝΔ θα διατηρήσει τη θέση της στο υπουργείο Τουρισμού.
Ο κ. Κόκκαλης ενδεχομένως θα παραμείνει υφυπουργός για όσο ακόμη υπάρχει αυτή η κυβέρνηση παρωδία.
Αραγε τι άλλο έχει τάξει και σε ποιους ο Αλέξης Τσίπρας. Φήμες λένε ότι έχει υποσχεθεί θέσεις στον επόμενο ανασχηματισμό που θα γίνει τις επόμενες ημέρες. Εχει επίσης τάξει συμμετοχή όσων τον στηρίξουν από τα άλλα κόμματα, στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ενώ υπάρχει και ενδιαφέρον για το ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος.
Οι… αριστεροί τι λένε;
Αραγε για όλα αυτά τι λέει η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ; Τι λένε οι «53+» για την αθλιότητα που στήνεται;
Τι λένε όλοι όσοι από την Κεντροαριστερά θέλουν να διατηρηθεί για λίγους ακόμη μήνες αυτή η κυβέρνηση με τα υλικά κατεδαφίσεως από τα υπόλοιπα μικρά κόμματα;
Και τι εννοεί ο Αλέξης Τσίπρας όταν μιλά για καθαρές λύσεις; Καθαρή λύση είναι η προσφυγή στις εκλογές ώστε ο ελληνικός λαός να αποφασίσει ποιος θέλει να τον κυβερνά.
Καθαρή λύση είναι ακόμη και μια κυβέρνηση συνεργασίας δύο ή τριών κομμάτων που θα κάνουν προγραμματική συμφωνία για όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται.
Καθαρή λύση δεν είναι η κουρελού που ετοιμάζει το Μαξίμου. Δεν είναι μια κυβέρνηση που μπαλώνει τις τρύπες με όποιον «χρήσιμο ηλίθιο» περνά έξω από το Μαξίμου και του προσφέρουν πολιτικά ανταλλάγματα.
Ενας πρωθυπουργός που θέλει να αισθάνεται ισχυρός και να κυβερνά με σθένος οφείλει να έχει και τη στήριξη του ελληνικού λαού και της Βουλής. Και ο Αλέξης Τσίπρας τα έχει χάσει και τα δύο. Ακόμη κι αν την Τετάρτη φτιάξει μια πλειοψηφία που θα γραφτεί στην ιστορία πλάι στις τραγικές στιγμές που έζησε η χώρα τη δεκαετία του ’60.
Τελικά ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε για τον εαυτό του να γίνει ο Τζουμπές της Αριστεράς. Να θυμίσουμε ότι Τζουμπές ονομαζόταν ο Δημήτριος Βούλγαρης στην τελευταία κυβέρνηση μειοψηφίας πριν από δεκαετίες.
Ακόμη κι αν ο Τσίπρας δεν έχει τυπικά κυβέρνηση μειοψηφίας με ψήφο ανοχής, είναι μειοψηφία στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Διότι ακόμη και αυτοί που θα βρεθούν να τον στηρίξουν δεν θα μπορέσουν να κρύψουν τη γύμνια του στην κοινωνία.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια