"Μη δοκιμάσεις να ξεφύγεις. Οι σκοτωμένοι κλείσαν όλα τα περάσματα"
Γράφει ο Γιάννης Πανούσης
Επειδή ,κατά τη γνώμη μου, το πέρασμα από τη Ριζοσπαστική στην Αστική Αριστερά δεν θα είναι αδιατάρακτο,με την έννοια της πρόκλησης εσωτερικής αιμορραγίας,θα θεωρούσα χρήσιμο οι ανοιχτόμυαλοι του ΣΥΡΙΖΑ ν’ απαντούσαν στις παρακάτω ερωτήσεις/απορίες:
Και ο καθείς με τις ιστορικές ευθύνες του.
ΥΓ. Θυμάμαι παλαιότερα όποιος χουντικός καθηγητής υιοθετούσε τη διεκδίκηση της ΠΣΚ για αύξηση του φοιτητικού κουπονιού δεν τον ενοχλούσε κανείς,έμενε ατιμώρητος.Τηρουμένων των αναλογιών κάτι περίπου τέτοιο συμβαίνει και τώρα.Όποιος σκληρός κι ανάλγητος επιχειρηματίας,εργολάβος,εφοπλιστής δηλώσει υπέρμαχος των Πρεσπών ή τάσσεται κατά της 40ετούς διακυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ,επί της οποίας και πλούτησε,αμέσως διάφοροι ‘αριστεροί’ τους εναγκαλίζονται και ξεχνούν τα πάντα.Προσοχή: η Αριστερά δεν πρέπει να γίνει για κανέναν ‘πλυντήριο αμαρτιών και λεύκανσης μαυρογιαλούρων’.
ΥΓ2.’’Η μοίρα έσπασε το τζάμι. Σου έγνεψε να πας αλλά δεν ξέφυγες’’ [Θ.Βοριάς,Τρύπιο ταβάνι]
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Χρήστος Μπράβος, Περιγεγραμμένος χρόνος
Επειδή ,κατά τη γνώμη μου, το πέρασμα από τη Ριζοσπαστική στην Αστική Αριστερά δεν θα είναι αδιατάρακτο,με την έννοια της πρόκλησης εσωτερικής αιμορραγίας,θα θεωρούσα χρήσιμο οι ανοιχτόμυαλοι του ΣΥΡΙΖΑ ν’ απαντούσαν στις παρακάτω ερωτήσεις/απορίες:
- υπάρχει πολιτική/κοινωνική/ιδεολογική κληρονομιά της Αριστεράς που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά και που μόνον οι πρωταρχικοί αριστεροί έχουν δικαίωμα διαδοχής;
- υπάρχουν αλληλοσυνδέσεις ανάμεσα στις πηγές του Μαρξισμού και στις εκβολές της Σοσιαλδημοκρατίας;
- υπάρχει κάποιος που να πιστεύει στις γραμμικές αιτιότητες των δογμάτων και να μην προτιμάει τις κυκλικές μη-ντετερμινιστικές κινήσεις της πολιτικής;
- υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που ισχυρίζονται πως είμαστε προ’ι’όντα φυσικής επιλογής και σε αυτούς που διατείνονται ότι είματε γρανάζια μιας κοινωνικής μηχανής παραγωγής ομοίων όντων;
- υπάρχει διάσταση αστικής ηθικής και αριστερής κουλτούρας και πού φαίνεται αυτό στην καθημερινή ζωή μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο;
- υπάρχει διαχωρισμός ‘φύσης’[καλοί/κακοί]ανάμεσα στους αριστερούς πολίτες και στους υπόλοιπους;
- Τέλος,πώς αποβάλλονται από την Αριστερά τα ακραία στοιχεία των ιδεοληψιών και τα λαμόγια των κακών παλιών πρακτικών;
Και ο καθείς με τις ιστορικές ευθύνες του.
ΥΓ. Θυμάμαι παλαιότερα όποιος χουντικός καθηγητής υιοθετούσε τη διεκδίκηση της ΠΣΚ για αύξηση του φοιτητικού κουπονιού δεν τον ενοχλούσε κανείς,έμενε ατιμώρητος.Τηρουμένων των αναλογιών κάτι περίπου τέτοιο συμβαίνει και τώρα.Όποιος σκληρός κι ανάλγητος επιχειρηματίας,εργολάβος,εφοπλιστής δηλώσει υπέρμαχος των Πρεσπών ή τάσσεται κατά της 40ετούς διακυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ,επί της οποίας και πλούτησε,αμέσως διάφοροι ‘αριστεροί’ τους εναγκαλίζονται και ξεχνούν τα πάντα.Προσοχή: η Αριστερά δεν πρέπει να γίνει για κανέναν ‘πλυντήριο αμαρτιών και λεύκανσης μαυρογιαλούρων’.
ΥΓ2.’’Η μοίρα έσπασε το τζάμι. Σου έγνεψε να πας αλλά δεν ξέφυγες’’ [Θ.Βοριάς,Τρύπιο ταβάνι]
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια