Προφανώς – κι όπως όλοι μας – δεν γνωρίζω την ακριβή ημεροχρονολογία τους, αναγνωρίζω όμως σημάδια που συνηγορούν στην επίσπευσή τους. Ας τα δούμε.
Στον ένα μήνα που πέρασε από την εκ νέου επανέναρξη των δημοσκοπήσεων φάνηκαν δύο πράγματα. Το ένα η παραμονή της δημοσκοπικής διαφοράς στα προ καλοκαιριού επίπεδα, με μια διακύμανση υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό από μόνο του είναι μια μη αναμενόμενη για πολλούς παράμετρος, που δείχνει πως ο ακραίος πόνος για τα συμβάντα της φωτιάς και την αντιμετώπισή τους από την θεσμισμένη Πολιτεία ελάχιστα έως καθόλου επηρέασε την περί ψήφου άποψη των ερωτωμένων. Σε συνδυασμό με την νομοτελειακή άνοδο της συσπείρωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να υπερπηδά έναν κάβο και να προσδιορίζεται περί το 25%, ποσοστό ικανό να τον κρατήσει όρθιο και δυνητικό ρυθμιστή των αυριανών μετεκλογικών εξελίξεων.
Η αμφίπλευρη θλίψη των ορίων του ΚΙΝΑΛ μπορεί να τον κάνουν να αισιοδοξεί λίγο ακόμα περισσότερο για την σταθεροποίηση των καλών επιδόσεων. Αυτό φαίνεται – η σχέση με το ΚΙΝΑΛ – κι από τον κυνισμό της ιδιοτέλειας, που αντιμετωπίζουν τα δυό αυτά κόμματα οι Δυτικοί Σ/δημοκράτες, κάτι που εξορισμού αποτελεί έρεισμα της πολιτικής ταυτοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Με δεδομένη την αβελτηρία της Πολιτικής Προστασίας τις δύο φορές, που απαιτήθηκε η παρουσία και η αποτελεσμάτικότητά της, μα και την άτυπη αμνησία ως προς τις ευθύνες της, που παρουσίασαν τα μνημονικά των ερωτωμένων των δημοσκοπικών δειγμάτων κανείς δεν θα θα διακινδύνευε μια τρίτη και φαρμακερή, καθώς ήδη αρχίζει η εμφάνιση των ακραίων πλημμυρικών φαινομένων με την διόδευση του νερού από τα μπετοναρισμένα – λόγω πυρκαγιών – εδάφη. Πολύ περισσότερο ένας άνθρωπος, του οποίου το μόνο συνεκτικό μη ιδεολόγημα είναι η εξουσία ή οι όροι απομάκρυνσης από αυτή. Ο Σρέντερ σε 15 ημέρες κάλυψε διαφορά 12 μονάδων και νίκησε εξαιτίας της ορθής λειτουργίας της γερμανικής Πολιτικής Προστασίας κάποτε σε πλημμύρα ποταμού, ο Σημίτης ανέκαμψε το 1999, με την έγκαιρη επέμβαση του μηχανισμού στους σεισμούς της Πάρνηθας.
Η απελευθέρωση των κεφαλαιακών ελέγχων εσωτερικού από 1ης Οκτωβρίου – ακόμα κι αν έμελλε να συμβεί, κάτι για το οποίο δεν είμαι και τόσο σίγουρος – είναι η εικονική επιστροφή σε μια εικονική πραγματικότητα, δοθέντος πως ο,τι κι αν λέγεται, όσες ομοιότητες κι αν υπάρχουν το τέλος του 18 λίγο μοιάζει με το αντίστοιχο του 14.
Αποκεί και μετά δεν είναι καθόλου βέβαιο πως οι οικονομικές διακυβεύσεις τόσον εδώ όσο κι αλλού, μα κυρίως στην Ιταλία είναι σε μια κανονικοποίηση επιστροφής σ΄έναν ενάρετο κύκλο. Το αντίθετο μπορεί να ισχυριστεί κανείς. Σε όλα ετούτα αθροίστε και τον ανυπέρβλητο βραχνά των κόκκινων δανείων τάξεως 200.000.000 Ε + για να καταλάβουμε την παραμένουσα επισφάλεια του εγχώριου πιστωτικού συστήματος και της συνακόλουθης αδυναμίας του να αποτελέσει μοχλευτικό παράγοντα και της υποτυπωδέστερης στοιχειώδους ανάπτυξης.
Αναφορικά με τις συντάξεις ιχνογραφείται ένα τεράστιο και δυσανάλογο με το εύρος του επικοινωνιακό κόλπο, όπου η όποια εξέλιξη σε δύο το πολύ μήνες θα θεωρηθεί για του λίαν οξυδερκείς Έλληνες εκλογείς, είτε ως Πύρρειος Νίκη, άρα νίκη είτε ως άνιση μάχη, που έδειξε τον ολικό ηρωισμό της παρούσας διακυβέρνησης.
Στους χρηματιστηριακούς και επενδυτικούς κύκλους συνηθίζεται η χρήση της λέξης "προεξόφληση"… Από καιρό ο Πρωθυπουργός ημιπροεξόφλησε με εύσχημο τρόπο τις πολλαπλές κάλπες του Μαΐου, έτσι ώστε η διενέργεια εκλογών τότε να μην δίνει πιά κανένα στοιχείο – όφελος αιφνιδιασμού.. .περίπου για τους εκλογικούς σχολιαστές το να λες Μάιος 19 ισοδυναμεί με Σεπτέμβριο του 19.
Αναμφίβολα η επαναφορά σε πυκνωμένο χρόνο παλαιότερων σκανδαλολογιών επανενδυμένων το ρούχο της επικαιροποίησης θα είναι στην ημερήσια διάταξη, ως η απλούστερη διχαστική πολεμική εντός του προεκλογικού γίγνεσθαι.
Η βίαιη αναδιάταξη των συσχετισμών της Βουλής, οι – με σιγουριά – εικαζόμενες μετακινήσεις α λα κάρτ πολιτευτών των μικρών κομμάτων μηδενικής συνοχής, δημιουργούν το παράδοξο της οιονεί κατασκευής 151+ βουλευτών για την Συμφωνία των Πρεσπών και της ταυτόχρονης αδυναμίας υπέρβασης των 151 ως συμπαγούς μάζας δεδηλωμένης.
Άλλωστε την ώρα που μεταφυσικώς – ακόμα και σήμερα – διερωτώμαστε για το ανυπέβλητο tefal Α.Τσίπρα, ο ίδιος φρόντισε από τις ΗΠΑ να διαμηνύσει στον ΥΠΕΘΑ "ώρα να την κάνεις" και στον Κυρ.Μητσοτάκη "…εκεί κατά τις 17 /12 δεν προγραμματίζεις κάποια μομφή;"
Στο μεσοδιάστημα θα εκτυλιχτούν μείγματα Δηλιγιαννισμού, Πολλακισμού, Θεσμικής αναρχίας.
Αθροίστε τα διλήμματα του παραπαίοντος ΚΙΝΑΛ, κι έχουμε μια βολική πάσα των καυτών ζητημάτων στην "Άλλη" κυβέρνηση.
Ουσιαστικά ο Πρωθυπουργός κλείνει το μάτι, σ΄ αυτούς που μπορούν να το δουν, για εκλογές στον βολικότερο χρόνο του προσεχούς τριμήνου ανεξαρτήτως της εκβάσεως του Μακεδονικού, που αποτελεί όχι διπλωματική προσπάθεια μα ταυτόχρονη δουλεία και οιονεί εκβιασμό προς την Δύση.
Και η ανεπισήμως επίσημη προεκλογική διόδευση – και για τους λόγους, που είπα – αρχίζει την επομένη του Δημοψηφίσματος στα Σκόπια. Προσδεθείτε, καθώς είναι το εθνικό άλλοθι της – σε πολύ σύντομο χρόνο – διενέργειας των εκλογών.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια