Πολλές φορές πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην μιλάμε με χαρακτηρισμούς που προκαλούν συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις και εθνικές τραγωδίες. Ο διχασμός είναι ίδιον της αριστεράς και κανείς άλλος δεν πρέπει να μπαίνει στο παιχνίδι αυτό.
Ούτε να πέσουμε στο επίπεδο εκείνων που φώναζαν γερμανοτσολιάδες, πουλημένους και προδότες όσους είχαν πράγματι το πιστόλι στον κρόταφο κι έκαναν τα πάντα για να μην καταρρεύσει η χώρα.
Όταν, όμως, η πολιτική που ασκεί η εκάστοτε κυβέρνηση είναι τραγική κι έχει τραγικές συνέπειες για τη χώρα κάποιος πρέπει να μιλήσει. Ακόμη κι αν είναι να προκαλέσει συγκρούσεις. Άλλωστε, μόνο με πόλεμο θα φύγουν αυτοί.
Σε δύο μέτωπα, το Σκοπιανό και την οικονομία οι κινήσεις της κυβέρνησης είναι εγκληματικές.
Στο μέτωπο της οικονομίας θα μπορούσαν να έχουν λύσει τα πάντα εδώ και καιρό. Θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρώσει τις αξιολογήσεις, να εφαρμόσουν τα προαπαιτούμενα που ψήφισαν και να κλείσουν την υπόθεση του χρέους μήνες πριν.
Τώρα που η ευρωπαϊκή κρίση χτυπά ξανά την πόρτα μας η Ελλάδα είναι αθωράκιστη, με μια κυβέρνηση που παίζει επικοινωνιακά παιχνίδια και αδιαφορεί για το κόστος. Θα βγει στις κλειστές αγορές να κάνει τι; Να δανειστεί με 5%; Πόσο θα αντέξει και πόσο θα κρατήσει το περίφημο «μαξιλάρι». Η Ιταλία, πάρα την «συμφωνία τρόμου» για σχηματισμό κυβέρνησης θα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, η ισπανική κυβέρνηση καταρρέει, η δε ελληνική είναι ανύπαρκτη. Δεν αποκλείεται τους επόμενους μήνες να έχουμε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις στις χώρες του νότου, σε ένα διεθνές περιβάλλον άκρως τοξικό και με τις αγορές να καραδοκούν. Που θα πάει ο Τσίπρας να φορέσει τις γραβάτες και να χορεύει στο Σύνταγμα; Στις στάχτες που θα αφήσει για τους επόμενους;
Πρόκειται για μια τυχοδιωκτική πολιτική που θα μας φορτώσει ένα ακόμη μνημόνιο, που θα την πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Στο θέμα των Σκοπίων, μια κυβέρνηση χωρίς να ρωτά κανέναν, χωρίς να ενημερώνει κανέναν και με ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να έχουν κάνει μια «κρυφή» συμφωνία για το όνομα (ο Καμμένος να κάνει ότι φωνάζει, να πηγαίνει διακοπές στο Μονακό και να βρεθούν άλλοι χρήσιμοι ηλίθιοι να ψηφίσουν) είναι έτοιμη να υπογράψει συμφωνία.
Φανταζόμαστε την εικόνα. Τσίπρας και Ζάεφ στις Πρέσπες να υπογράφουν τα… «κωλόχαρτα» που θα επισφραγίζουν την προδοσία της Μακεδονίας.
Και αυτό χωρίς να ρωτά τον ελληνικό λαό τι θέλει. Έκανε δημοψήφισμα για μια ανοησία το 2015 και για ένα εθνικό θέμα κάνει την κότα. Πρόκειται για μια άκρως προδοτική στάση που δεν πρέπει να περάσει. Και που δεν πρέπει να την αφήσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ή τουλάχιστον οι πατριώτες, να περάσει. Είτε τώρα, είτε όταν έχουμε κυβερνητική αλλαγή.
Δύο θέματα ζωής για τη χώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Η διατεταγμένη υπηρεσία του κ. Τσίπρα ολοκληρώνεται. Τα αργύρια της προδοσίας δεν ξέρουμε πόσα είναι και κυρίως πώς θα… «κρεμαστούν» οι Ιούδες. Μόνοι τους ή με τη βία;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Ούτε να πέσουμε στο επίπεδο εκείνων που φώναζαν γερμανοτσολιάδες, πουλημένους και προδότες όσους είχαν πράγματι το πιστόλι στον κρόταφο κι έκαναν τα πάντα για να μην καταρρεύσει η χώρα.
Όταν, όμως, η πολιτική που ασκεί η εκάστοτε κυβέρνηση είναι τραγική κι έχει τραγικές συνέπειες για τη χώρα κάποιος πρέπει να μιλήσει. Ακόμη κι αν είναι να προκαλέσει συγκρούσεις. Άλλωστε, μόνο με πόλεμο θα φύγουν αυτοί.
Σε δύο μέτωπα, το Σκοπιανό και την οικονομία οι κινήσεις της κυβέρνησης είναι εγκληματικές.
Στο μέτωπο της οικονομίας θα μπορούσαν να έχουν λύσει τα πάντα εδώ και καιρό. Θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρώσει τις αξιολογήσεις, να εφαρμόσουν τα προαπαιτούμενα που ψήφισαν και να κλείσουν την υπόθεση του χρέους μήνες πριν.
Τώρα που η ευρωπαϊκή κρίση χτυπά ξανά την πόρτα μας η Ελλάδα είναι αθωράκιστη, με μια κυβέρνηση που παίζει επικοινωνιακά παιχνίδια και αδιαφορεί για το κόστος. Θα βγει στις κλειστές αγορές να κάνει τι; Να δανειστεί με 5%; Πόσο θα αντέξει και πόσο θα κρατήσει το περίφημο «μαξιλάρι». Η Ιταλία, πάρα την «συμφωνία τρόμου» για σχηματισμό κυβέρνησης θα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, η ισπανική κυβέρνηση καταρρέει, η δε ελληνική είναι ανύπαρκτη. Δεν αποκλείεται τους επόμενους μήνες να έχουμε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις στις χώρες του νότου, σε ένα διεθνές περιβάλλον άκρως τοξικό και με τις αγορές να καραδοκούν. Που θα πάει ο Τσίπρας να φορέσει τις γραβάτες και να χορεύει στο Σύνταγμα; Στις στάχτες που θα αφήσει για τους επόμενους;
Πρόκειται για μια τυχοδιωκτική πολιτική που θα μας φορτώσει ένα ακόμη μνημόνιο, που θα την πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Στο θέμα των Σκοπίων, μια κυβέρνηση χωρίς να ρωτά κανέναν, χωρίς να ενημερώνει κανέναν και με ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να έχουν κάνει μια «κρυφή» συμφωνία για το όνομα (ο Καμμένος να κάνει ότι φωνάζει, να πηγαίνει διακοπές στο Μονακό και να βρεθούν άλλοι χρήσιμοι ηλίθιοι να ψηφίσουν) είναι έτοιμη να υπογράψει συμφωνία.
Φανταζόμαστε την εικόνα. Τσίπρας και Ζάεφ στις Πρέσπες να υπογράφουν τα… «κωλόχαρτα» που θα επισφραγίζουν την προδοσία της Μακεδονίας.
Και αυτό χωρίς να ρωτά τον ελληνικό λαό τι θέλει. Έκανε δημοψήφισμα για μια ανοησία το 2015 και για ένα εθνικό θέμα κάνει την κότα. Πρόκειται για μια άκρως προδοτική στάση που δεν πρέπει να περάσει. Και που δεν πρέπει να την αφήσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ή τουλάχιστον οι πατριώτες, να περάσει. Είτε τώρα, είτε όταν έχουμε κυβερνητική αλλαγή.
Δύο θέματα ζωής για τη χώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Η διατεταγμένη υπηρεσία του κ. Τσίπρα ολοκληρώνεται. Τα αργύρια της προδοσίας δεν ξέρουμε πόσα είναι και κυρίως πώς θα… «κρεμαστούν» οι Ιούδες. Μόνοι τους ή με τη βία;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια