Το σκηνικό ακούγεται περίεργα γνώριμο: ο Πάνος Καμμένος καταγγέλλει επιχείρηση κατασυκοφάντησης και τρομοκράτησης στελεχών των ΑΝΕΛ, γίνεται λόγος για απειλητικά μηνύματα, για κόμματα που επιχειρούν να πλήξουν τους ΑΝΕΛ, για οικονομικά κέντρα που απεργάζονται το τέλος τους και βάζουν και στημένους να αποδοκιμάζουν στελέχη των ΑΝΕΛ και ούτω καθ’ εξής.
Δεν είμαι φαν της άποψης ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, αλλά, ώρες ώρες, δεν μπορώ να μην το σκέφτομαι. Γιατί, αυτόματα το μυαλό μου πηγαίνει σε εκείνες τις πολύ έντονες μέρες του Δεκεμβρίου του 2014, όταν ο Αντώνης Σαμαράς μετρούσε τα κουκιά, μήπως και καταφέρει να βρει πλειοψηφία για να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το σκηνικό δυναμίτιζαν οι καταγγελίες στελεχών των ΑΝΕΛ.
Τότε ήταν ο αλήστου μνήμης Γιώργος Σούκουρης, ο οποίος με μηνύματα επιχειρούσε να προσεγγίσει τη βουλευτίνα των ΑΝΕΛ Σταυρούλα Ξουλίδου, αλλά και ο βουλευτής Παύλος Χαϊκάλης, ο οποίος, αφού έδειξε ένα βίντεο που είχε στην κατοχή του στον φίλο του Λάκη Λαζόπουλο, κατήγγειλε απόπειρα εξαγοράς του για να μην καταψηφίσει τον Σταύρο Δήμα.
Αστείες περιπτώσεις που, υπό άλλες περιπτώσεις, θα μπορούσαν να ιδωθούν ως σκέρτσο σε εκπομπή της trashtv, αλλά τότε σε πολύ κόσμο παγίωσαν μια εντύπωση πως «κάτι γίνεται» και «κάποιοι προσπαθούν να εξαγοράσουν βουλευτές». Φυσικά, τίποτε απολύτως δεν αποδείχθηκε, φάνηκε ότι ο Σούκουρης για κάποιον άγνωστο λόγο συμπαθούσε την Ξουλίδου και επιχειρούσε όντως να την προσεγγίσει, αλλά με άλλη πρόθεση, η Ξουλίδου έμεινε εκτός ψηφοδελτίων ΑΝΕΛ τον Σεπτέμβριο του 2015 και έκτοτε, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, σέρνει τα εξ αμάξης στον Πάνο Καμμένο, ενώ ο Χαϊκάλης που έγινε και υπουργός στην πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα, έφτασε να δικαιώνει τον Αντώνη Σαμαρά για τη στάση του στο Σκοπιανό.
Με τις καταστάσεις του 2014 να επαναλαμβάνονται ελέω πολιτικού στριμώγματος, οι ΑΝΕΛ προσπαθούν να βγουν από τη γωνιά τους. Σε στελεχιακό επίπεδο οι διαρροές είναι συνεχείς, τα μηνύματα που φτάνουν σε βουλευτές και κεντρικά στελέχη από ψηφοφόρους του κόμματος είναι μηνύματα αγανάκτησης και ο πρόεδρος του κόμματος Πάνος Καμμένος ζητά ψήφιση της συμφωνίας από τη Βουλή με 180 βουλευτές.
Προσέξτε, όμως, ο ίδιος δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία, συνεπώς, εκ του ασφαλούς ζητά την αυξημένη πλειοψηφία που συνταγματικά δεν τεκμαίρεται για την κύρωση μιας διμερούς συμφωνίας από τη Βουλή, ακόμα και αν πρόκειται για ένα εθνικό θέμα. Αυτό που απλώς γίνεται είναι μια προσπάθεια να γίνει πάσα η καυτή πατάτα στη ΝΔ, ενώ, όμως, τη συμφωνία έχει συνάψει η κυβέρνηση, η οποία πήρε μόλις προ ολίγων ημερών ψήφο εμπιστοσύνης και από τους ΑΝΕΛ.
Και για να το κλείνουμε: αυτά που συμβαίνουν στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό εδώ και μερικές μέρες δεν είναι σοβαρά πράγματα. Η κυβέρνηση συνάπτει μια διμερή συμφωνία-καλή ή κακή, δεν συζητάμε αυτό εδώ πέρα-και η αξιωματική αντιπολίτευση καταθέτει πρόταση μομφής.
Ο κυβερνητικός εταίρος που στηρίζει το κυβερνών κόμμα υπερψηφίζει την κυβέρνηση, αλλά διαφωνεί με τη συμφωνία και λίγες μέρες μετά ζητά αυξημένη πλειοψηφία για την ψήφιση της συμφωνίας από τη Βουλή, αν και αυτός δεν θα την ψηφίσει!
Σκούρα τα πράγματα…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια