Ο χειρισμός της υπόθεσης με τους οχτώ Τούρκους στρατιωτικούς αποδείχθηκε για τον Αλέξη Τσίπρα το θέμα με το οποίο ήρθε ξανά στην επιφάνεια η τεράστια απόσταση μεταξύ λόγων και πράξεων του ίδιου του πρωθυπουργού.
Αποτελεί το ζήτημα, όπου η μετατόπιση των θέσεων του και μάλιστα μέσα σε μερικές μέρες αποτυπώθηκε με ξεκάθαρο τρόπο. Στην ουσία του αιτήματος αναίρεσης αλλά και στην πιθανή διπλωματική σκοπιμότητα που μπορεί να εξυπηρετεί δε θα μπούμε, μια και άπτεται των λεπτών ισορροπιών με την γειτονική μας χώρα.
Όποιος όμως εξετάσει προσεχτικά τη συνολική ρητορική του κ. Τσίπρα για το ζήτημα και τη συνδέσει με την αναίρεση τότε προκύπτει αβίαστα, μια εσωτερική αντίφαση, ένας εσωτερικός διχασμός στον λόγο του πρωθυπουργού. Στις 7 Δεκεμβρίου ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας στο πλάι του τον Tayyip Erdogan, στο Μέγαρο Μαξίμου έκανε ειδική αναφορά στην υπόθεση των οχτώ, εκθειάζοντας την ελληνική δικαιοσύνη.
«Η Ελλάδα δεν μπορεί να υποστηρίζει πραξικοπηματίες. Αλλά η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή χώρα, κράτος δικαίου με βασική αρχή τη διάκριση των εξουσιών. Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης γίνονται απολύτως σεβαστές από όλους μας», είχε σημειώσει ο πρωθυπουργός. Σχεδόν τρεις εβδομάδες μετά, ο κ. Τσίπρας προχώρησε σε μία τελείως κόντρα πολιτική επιλογή, ζητώντας από τη δικαιοσύνη, οι αποφάσεις της οποίας είναι απολύτως σεβαστές όπως είχε τονίσει ο ίδιος, να αναιρέσει την απόφασή της για τους Τούρκους στρατιωτικούς.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνουμε ότι υπάρχουν κάποιοι που «βλέπουν» πίσω από την αναίρεση, μία υπεύθυνη στάση ενός πρωθυπουργού που έχει ως γνώμονα την ηρεμία σε σχέση με την Τουρκία.
Μπορεί να είναι και έτσι, όμως υπάρχουν δύο σημαντικές λεπτομέρειες που ίσως να κάνουν τη διαφορά:
- Δεν διαρρέεις την αίτηση αναίρεσης μία ώρα μετά την οργισμένη ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. Ακόμα και αν η ελληνική κυβέρνηση σκέφτεται την σταθερότητα στην περιοχή, ουσιαστικά «βρίσκεται» στα σχοινιά, μια και δίνεται η εικόνα ότι σέρνεται πίσω από τον Tayyip Erdogan. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έγραψε η Hurriyet: «Η Τουρκία αντέδρασε, η Ελλάδα υποχώρησε».
- Στην πολιτική πρέπει πάντα να φυλάς το νώτα σου. Μην σηκώνεις ποτέ τους τόνους, αν δεν είσαι αποφασισμένος να τους κρατήσεις σε υψηλό επίπεδο,γιατί δε ξέρεις πως μπορεί να εξελιχθεί η υπόθεση.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο κ. Τσίπρας στην εξέλιξη του συγκεκριμένου θέματος από την πρώτη κιόλας μέρα, κράτησε υψηλούς τόνους υπερασπιζόμενος την ανεξαρτησία της ελληνικού δικαστικού συστήματος, ακόμα και ενώπιον του Τούρκου προέδρου, επιδιώκοντας σαφώς επικοινωνιακούς πόντους.
Μόλις όμως το Μέγαρο Μαξίμου αντιλήφθηκε το βράδυ του Σαββάτου την τουρκική οργή, μετά την απόφαση για την παροχή ασύλου σε έναν από τους οχτώ, «ανέκρουσε πρύμναν» ζυγίζοντας προφανώς στο παρά πέντε διαφορετικά την κατάσταση με τους γείτονες. Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να ψέξει τον Ελληνα πρωθυπουργό για μία επιλογή αποκλιμάκωσης (αίτηση αναίρεσης), εφόσον ασφαλώς πρόκειται για κάτι τέτοιο, μπορεί όμως να του καταλογίσει «ελαφρότητα» στο χειρισμό μιας εξαιρετικά σοβαρής υπόθεσης, στην οποία δεν είχε αναλύσει σωστά όλα τα πιθανά ενδεχόμενα.
Σε κάθε περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση βγαίνει ζημιωμένη από την εξέλιξη με τους οχτώ Τούρκους στρατιωτικούς, την ώρα που βαριά ρίχνει την σκιά της, υπό το φως των νέων εξελίξεων, η παλιότερη τοποθέτηση Erdogan πώς η Ελλάδα θα προχωρούσε στην έκδοση των οχτώ στρατιωτικών, όπως του είχε πει ο Αλέξης Τσίπρας.
Φωτογραφία: Intime news
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια