Τα …πεκινουά των δανειστών προδίκασαν την συνέχιση της ξένης εποπτείας
Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
|
Όσοι προσβλέπουν στο ερχόμενο καλοκαίρι για τον τερματισμό της ξένης εποπτείας, των μνημονίων και όλων των δεινών που έχει επιφέρει στη χώρα η δανειακή ομηρία φοβούμαι ότι μάλλον θα απογοητευθούν.
Η επαχθής σχέση εξάρτησης με τους πιστωτές δεν θα τελειώσει τον Αυγουστο του 2018 γιατί παρότι ψάχνουν να βρουν τρόπους ώστε να μη ξαναβάλουν το χέρι στη τσέπη, εξακολουθούν να έχουν «φιλόδοξα σχέδια» για την χώρα μας. Μέχρι να την μετατρέψουν οριστικά σε χωνευτήρι σύγχρονης εργατικής δουλοπαροικίας, τύπου Εσθονίας, φτηνιάρικη τουριστική αποικία συνταξιούχων και ασφαλώς μόνιμο πάρκιγκ ανεπιθύμητων μεταναστών.
Η υπαγωγή μας στα λεγόμενα προγράμματα δανειακής στήριξης έγινε όπως πλέον πολύ καλά γνωρίζουμε για να σωθούν από ενδεχόμενο «κρασάρισμα» οι γερμανικές και γαλλικές ιδιωτικές τράπεζες που είχαν ελληνικά χρεόγραφα στην κατοχή τους. Το πώς και γιατί έφτασε να μην μπορεί η Ελλάδα, μια χώρα μέλος της ευρωζώνης, να δανείζεται από τις αγορές είναι μια άλλη υπόθεση για την οποία κάποτε πρέπει να αποδοθούν ευθύνες. Τουλάχιστον στο εσωτερικό.
Γεγονός είναι ότι τα μνημόνια ξεκίνησαν με αφορμή την σωτηρία ξένων τραπεζών, στην πορεία όμως η δανειοδότηση συνδέθηκε με όρους που εξυπηρετούν στρατηγικές επιδιώξεις των δανειστών και για να μην κρυβόμαστε πίσω από τα λόγια μας, κατ΄εξοχήν της Γερμανίας. Πρώτος στόχος ήταν η κάθετη αύξηση της λεγόμενης «ανταγωνιστικότητας» μέσω της βίαιης και ταχύτατης φτωχοποίησης μεγάλων μαζών του γηγενούς πληθυσμού. Αυτή συντελέστηκε με την δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, την εκτίναξη των φόρων και φυσικά την υιοθέτηση ακραίων αντεργατικών ρυθμίσεων που συνέθλιψαν τα δικαιώματα του πολίτη ακόμη και στην διεκδίκηση μιας αξιοπρεπούς αποζημίωσης απόλυσης. Ακολούθησαν οι διάφορες νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις», οι επονομαζόμενες και «εργαλειοθήκες» που άνοιξαν το έδαφος για την ελεύθερη διείσδυση πολυεθνικών σε παραδοσιακούς κλάδους υπηρεσιών που ελέγχονταν από Ελληνες. Η λογική «άνοιξε κι εσύ ένα φαρμακείο, μπορείς», είναι πλέον αυτή που καθορίζει την νέα εργασιακή φιλοσοφία των «μαζικών υπηρεσιών», όπου η διεθνής κερδοσκοπία ισοπεδώνει την επιστημονική εξειδίκευση. Με αποτέλεσμα οι επιστημονικά εξειδικευμένοι Ελληνες να φεύγουν στο εξωτερικό για να καλύψουν πάγιες ανάγκες χωρών που εμφανίζονται ψηλά στην λίστα των πιστωτών…
Θα μου πείτε η αλλοτρίωση της χώρας έχει ήδη συντελεστεί. Τι άλλο μπορεί να περιμένουν; Πολλά δυστυχώς. Υπάρχουν και άλλες «εκκρεμότητες».Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Υπάρχουν ελκυστικοί δημόσιοι φορείς όπως η ΔΕΗ με τα εργοστάσια και τους ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς, ή η υπερκερδοφόρος ΕΥΔΑΠ με τα 250 εκατομμύρια «ταμείο» που πρέπει να περάσουν σε ξένο έλεγχο. Υπάρχουν ακίνητα φιλέτα και τουριστικές υποδομές έτοιμες που πρέπει να εκποιηθούν έναντι πινακίου φακής.Τέλος υπάρχει το τεράστιο πάρτυ με τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών που μόλις τώρα άρχισε. Επομένως είναι αδύνατον να μας αφήσουν στην ησυχία μας.
Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από την πρόσφατη σύσταση-χρησμό του Στουρνάρα, του ανθρώπου που μετά τον επίσημο spokesman της Κομισιόν και πεκινουά του Γιούγκερ, Μαργαρίτη Σχοινά, είναι ο πιστότερος Ελληνας «αναμεταδότης» των προθέσεων των δανειστών. Συνέστησε λοιπόν ο Κεντρικός Τραπεζίτης της χώρας να αναζητήσουμε… από μόνοι μας μία μεταβατική σχέση εξάρτησης από τους δανειστές, προβλέποντας εμμέσως πλην σαφώς την αδυναμία να σταθούμε όρθιοι στις αγορές. Πρακτικά δηλαδή απέκλεισε μια «καθαρή έξοδο» και προέκρινε την θέσπιση μιας πιστοληπτικής γραμμής στήριξης «ενισχυμένων προυποθέσεων», όπως αυτή που πολεμούσε να πάρει ο Χαρδούβελης με το περιβόητο μέηλ του.
Αυτό που παραλείπει σκοπίμως να εξηγήσει ο κ. διοικητής είναι ότι η «καθαρότητα» της ελληνικής εξόδου εξαρτάται αποκλειστικά από το αν η χώρα θα μπορεί να βγαίνει στις αγορές και να δανείζεται με υποφερτά επιτόκια. Και αυτό με την σειρά του είναι μονοσήμαντη συνάρτηση της ρύθμισης του χρέους που έχουν υποσχεθεί να κάνουν οι πιστωτές μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος.
Αν οι ρυθμίσεις ήταν τέτοιες που θα έπειθαν τις αγορές για την μελλοντική βιωσιμότητα και δυνατότητα εξυπηρέτησης του, η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει χωρίς δεκανίκια από το μνημόνιο. Το ότι όμως βγαίνει πρώτα ο Στουρνάρας και καπάκι ο Σχοινάς για να αποδυναμώσουν αυτή την προοπτική, λέει πολλά. Γιατί σας είπα ότι αυτοί οι δύο είναι οι πιο αξιόπιστοι παπαγάλοι των πιστωτών. Γνωρίζουν τις μύχιες προθέσεις τους όπως οι Φαναριώτες υποτελείς γνώριζαν όλα τα χούγια του Σουλτάνου…Επομένως, Καλή Χρονιά να έχουμε, αλλά μην φτιάχνεστε. Υπομονή…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια