Μετά το τέλος της κεντροαριστερής φαντασίωσης

Tου Μάκη Ανδρονόπουλου

Μεγάλος, αλλά όχι καταλυτικός είναι ο αριθμός των 210.000 και πλέον πολιτών που ψήφισαν στον α’ γύρο για την ανάδειξη αρχηγού του νέου πολιτικού φορέα της Κεντροαριστεράς. Το πλήθος αυτό συγκρίνεται με τις 564.081 ψήφους (10,38%) που έλαβαν μαζί Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥ) και Ποτάμι στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.

Από τη στιγμή, όμως, που πεδίο πολιτικής αναφοράς είναι ο χώρος της Κεντροαριστεράς, τα νούμερα αυτά επιβεβαιώνουν απλώς την αδυναμία πολιτικής έκφρασής του. Διότι στον χώρο της Κεντροαριστεράς παραδοσιακά κινείται τουλάχιστον το 40% του εκλογικού σώματος. Δεν βρέθηκε, όμως, η προσωπικότητα και η πολιτική πρόταση που θα δημιουργούσε ευρύτερη κοινωνική δυναμική και ρεύμα επανασυσπείρωσης του χώρου.

Η προεκλογική περίοδος κατέγραψε την έκπτωση του πολιτικού λόγου στο επίπεδο των ηθικολογικών γενικοτήτων. Αυτό φάνηκε και με τη μικρή επιρροή του κατά τ’ άλλα συμπαθητικού λόγου των απολιτίκ Καμίνη, Θεοδωράκη, Πόντα. Η ανάδειξη του 38χρονου Νίκου Ανδρουλάκη στον β’ γύρο με 25% plus, είναι ένα σκίρτημα, αλλά δεν μοιάζει επαρκές για να δημιουργηθεί πολιτικό γεγονός.

Επί της ουσίας, αν βάλει κανείς δίπλα στους αριθμούς τις φωτογραφίες των ψηφισάντων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι μόνον το κατά πλειονότητα υπερήλικον ΠΑΣΟΚ υπάρχει. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, μάλιστα, θα ακολουθήσει την πορεία των ψηφοφόρων του, σε αντίθεση με το ΚΚΕ που έχει καταφέρει σαν βαμπίρ να ανανεώνει με νέο αίμα (ΚΝΕ) τις τάξεις του, αν και φαίνεται πως κι αυτό εισήλθε στο μονόδρομο του μοιραίου.

Στο συνέδριο τα τελικά deal

Το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ της κ. Γεννηματά είναι απαραίτητο για τη ΝΔ και γι’ αυτό στη Θεσσαλονίκη στήριξε με την ψήφο του συμβολικά το νέο φορέα ο πρώην Νομάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης. Εξήγησε, μάλιστα, στους έκπληκτους υπεύθυνους πως «Με ψήφιζαν άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ και ήρθε η ώρα να τους τιμήσω...»! Επιβεβαίωσε έτσι την όσμωση των συμφερόντων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από την εποχή της καταλήστευσης της χώρας που σφυρηλατήθηκε τόσο με την στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου, όσο και με την κυβέρνηση του PSI και της κρατικοποίησης του ιδιωτικού χρέους.

Η ενότητα του χώρου δεν είναι διασφαλισμένη μετά τις κάλπες και αυτό θα φανεί μετά το συνέδριο, όπου θα γίνουν τα τελικά deal. Πάντως, φάνηκε από τώρα πως κάποιοι που προφανώς δεν θα είναι στις εκλόγιμες θέσεις Επικρατείας, θα τραβήξουν τον δρόμο τους. Ήδη, στο Ποτάμι 59 στελέχη κατέκριναν ως προσωπική απόφαση την υποψηφιότητα Θεοδωράκη και διατράνωσαν ότι το Ποτάμι «δεν μπορεί να γίνει θυσία για τον εξαγνισμό του παλιού πολιτικού συστήματος. Την τύχη του πρέπει να αποφασίσουν όλα τα μέλη του, ανεξάρτητα από προσωπικές συμφωνίες που έγιναν πίσω από κλειστές πόρτες».

Συνεπώς, περιμένουμε να δούμε πόσοι θα ψηφίσουν την επόμενη Κυριακή, όπου βεβαίως μαθηματικά μπορεί να υπάρξει ανατροπή. Διαφαίνεται, πάντως, ότι θα είναι η Φώφη Γεννηματά που θα κατεβάσει τα ρολά… Στο μεταξύ η ανασυγκρότηση του σοσιαλιστικού χώρου έχει ήδη αρχίσει από την κοινωνία των πολιτών.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια