Ακολουθούν την πεπατημένη σχεδόν όλων των συστημάτων εξουσίας των δυτικών κοινωνιών, που προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν νέο τύπο ανθρώπου: εκείνον που αγωνίζεται να θεσμοθετηθούν όλες οι διαστροφές ως ανθρώπινα δικαιώματα και ταυτόχρονα παλεύει -με όχημα τα δικαιώματα επινοημένων μειονοτήτων- εναντίον της εθνικής ανάγνωσης της κοινωνίας, της Ιστορίας και του πολιτισμού.
Ο πόλεμος εναντίον της Δύσης δεν ξεκινά από το Ισλάμ, την Κίνα ή από άλλο εξωευρωπαϊκό κέντρο δυνάμεως. Ως αμιγώς σηπτικό σύμπτωμα ξεκινά από το εσωτερικό των χωρών της Ευρώπης και της Αμερικής.
Τις τελευταίες ημέρες στις ΗΠΑ ένα από τα βασικότερα ζητήματα που απασχολούν τα ΜΜΕ και όλους τους μηχανισμούς παραγωγής κυρίαρχης ιδεολογίας είναι η αξίωση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ οι πολυεκατομμυριούχοι παίκτες του αμερικανικού ποδοσφαίρου και άλλων δημοφιλών αθλημάτων να μη γονατίζουν κατά τη διάρκεια ανάκρουσης του εθνικού ύμνου της χώρας. Τη «μόδα» αυτή την ξεκίνησε ο Κόλιν Κέπερνικ, ένας πρώην παίκτης του αμερικανικού φούτμπολ, που είχε πει ότι δεν σκόπευε να σηκωθεί όρθιος στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου για να δείξει υπερήφανος «στη σημαία μιας χώρας που καταπιέζει τους μαύρους και τις μειονότητες».
Ο Ντόναλντ Τραμπ πρότεινε στους ιδιοκτήτες των αθλητικών συλλόγων να απολύουν άμεσα όσους παίκτες δεν δείχνουν σεβασμό στη σημαία και στον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ και ταυτόχρονα συνέστησε στους φιλάθλους να απέχουν από ματς όπου συμμετέχουν σύλλογοι που δέχονται τέτοιους παίκτες στις συνθέσεις των ομάδων τους.
Κι αυτή η αυτονόητη στάση ενός προέδρου μιας χώρας για σεβασμό στη σημαία και στον εθνικό ύμνο βρήκε απέναντί της τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ, των «διανοουμένων», των χρυσοπληρωμένων διασημοτήτων και των απάτριδων πανεπιστημιακών.
Ο πόλεμος εναντίον των εθνών είναι παγκόσμιος.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια