Επιστήμονες του University of Manchester δημιούργησαν το πρώτο «μοριακό ρομπότ», το οποίο είναι ικανό να πραγματοποιεί βασικές εργασίες, περιλαμβανομένης και της κατασκευής άλλων μορίων.
Τα μικροσκοπικά ρομπότ, μεγέθους ενός εκατομμυριοστού του χιλιοστού, μπορούν να προγραμματιστούν να κινούν και να κατασκευάζουν φορτία σε μοριακή κλίμακα, χρησιμοποιώντας έναν μικροσκοπικό ρομποτικό βραχίονα. Το κάθε ρομπότ είναι ικανό να χειρίζεται ένα μεμονωμένο μόριο, και αποτελείται από μόλις 150 άτομα άνθρακα, υδρογόνου, οξυγόνου και αζώτου. Όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου, εάν ένα δισεκατομμύριο δισεκατομμύρια από αυτά τα ρομπότ τοποθετηθούν το ένα πάνω στο άλλο, και πάλι θα είχαν το μέγεθος μόλις ενός κόκκου αλατιού.
Τα ρομπότ λειτουργούν πραγματοποιώντας χημικές αντιδράσεις σε ειδικά διαλύματα, οι οποίες μετά μπορούν να ελεγχθούν και να προγραμματιστούν από επιστήμονες για να πραγματοποιούν βασικές εργασίες. Στο μέλλον τέτοια ρομπότ θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς, ειδικές κατασκευαστικές διαδικασίες, ακόμα και την κατασκευή μοριακών εργοστασίων και γραμμών παραγωγής.
«Όλη η ύλη αποτελείται από άτομα, και αυτά είναι τα βασικά δοκιμά κομμάτια που σχηματίζουν μόρια. Το ρομπότ μας είναι κυριολεκτικά ένα μοριακό ρομπότ φτιαγμένο από άτομα, όπως μπορείτε να φτιάξετε ένα πολύ απλό ρομπότ από τουβλάκια Lego. Το ρομπότ ανταποκρίνεται σε μια σειρά από απλές εντολές, οι οποίες προγραμματίζονται μέσω χημικών οδηγιών από έναν επιστήμονα. Είναι παρόμοιο με τον τρόπο που τα ρομπότ χρησιμοποιούνται σε μια γραμμή συναρμολόγησης αυτοκινήτων...οπότε, ακριβώς όπως τα ρομπότ στο εργοστάσιο, η μοριακή μας έκδοση μπορεί να προγραμματίζεται για να τοποθετεί και να στερεώνει κομμάτια με διαφορετικούς τρόπους για να φτιάχνει διαφορετικά αντικείμενα, απλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα, σε μοριακό επίπεδο» λέει ο καθηγητής Ντέιβιντ Λη, που ηγήθηκε της έρευνας.
Μηχανήματα τόσο μικρής κλίμακας έχουν ως αποτέλεσμα πολύ μικρότερη ζήτηση υλικών, επιτάχυνση και βελτίωση της ανάπτυξης φαρμάκων, δραματική μείωση των ενεργειακών απαιτήσεων και ταχεία αύξηση της σμίκρυνσης άλλων αντικειμένων. Όπως λέει ο καθηγητής Λη, «η μοριακή ρομποτική αντιπροσωπεύει το απόλυτο στη σμίκρυνση των συσκευών μας. Στόχος μας είναι να σχεδιάσουμε και να φτιάξουμε τις μικρότερες δυνατές μηχανές. Αυτό είναι απλά η αρχή, αλλά περιμένουμε πως μέσα σε 10 με 20 χρόνια τα μοριακά ρομπότ θα αρχίσουν να χρησιμοποιούνται για την κατασκευή μορίων και υλικών σε γραμμές παραγωγής σε μοριακά εργοστάσια».
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Τα μικροσκοπικά ρομπότ, μεγέθους ενός εκατομμυριοστού του χιλιοστού, μπορούν να προγραμματιστούν να κινούν και να κατασκευάζουν φορτία σε μοριακή κλίμακα, χρησιμοποιώντας έναν μικροσκοπικό ρομποτικό βραχίονα. Το κάθε ρομπότ είναι ικανό να χειρίζεται ένα μεμονωμένο μόριο, και αποτελείται από μόλις 150 άτομα άνθρακα, υδρογόνου, οξυγόνου και αζώτου. Όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου, εάν ένα δισεκατομμύριο δισεκατομμύρια από αυτά τα ρομπότ τοποθετηθούν το ένα πάνω στο άλλο, και πάλι θα είχαν το μέγεθος μόλις ενός κόκκου αλατιού.
Τα ρομπότ λειτουργούν πραγματοποιώντας χημικές αντιδράσεις σε ειδικά διαλύματα, οι οποίες μετά μπορούν να ελεγχθούν και να προγραμματιστούν από επιστήμονες για να πραγματοποιούν βασικές εργασίες. Στο μέλλον τέτοια ρομπότ θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς, ειδικές κατασκευαστικές διαδικασίες, ακόμα και την κατασκευή μοριακών εργοστασίων και γραμμών παραγωγής.
«Όλη η ύλη αποτελείται από άτομα, και αυτά είναι τα βασικά δοκιμά κομμάτια που σχηματίζουν μόρια. Το ρομπότ μας είναι κυριολεκτικά ένα μοριακό ρομπότ φτιαγμένο από άτομα, όπως μπορείτε να φτιάξετε ένα πολύ απλό ρομπότ από τουβλάκια Lego. Το ρομπότ ανταποκρίνεται σε μια σειρά από απλές εντολές, οι οποίες προγραμματίζονται μέσω χημικών οδηγιών από έναν επιστήμονα. Είναι παρόμοιο με τον τρόπο που τα ρομπότ χρησιμοποιούνται σε μια γραμμή συναρμολόγησης αυτοκινήτων...οπότε, ακριβώς όπως τα ρομπότ στο εργοστάσιο, η μοριακή μας έκδοση μπορεί να προγραμματίζεται για να τοποθετεί και να στερεώνει κομμάτια με διαφορετικούς τρόπους για να φτιάχνει διαφορετικά αντικείμενα, απλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα, σε μοριακό επίπεδο» λέει ο καθηγητής Ντέιβιντ Λη, που ηγήθηκε της έρευνας.
Μηχανήματα τόσο μικρής κλίμακας έχουν ως αποτέλεσμα πολύ μικρότερη ζήτηση υλικών, επιτάχυνση και βελτίωση της ανάπτυξης φαρμάκων, δραματική μείωση των ενεργειακών απαιτήσεων και ταχεία αύξηση της σμίκρυνσης άλλων αντικειμένων. Όπως λέει ο καθηγητής Λη, «η μοριακή ρομποτική αντιπροσωπεύει το απόλυτο στη σμίκρυνση των συσκευών μας. Στόχος μας είναι να σχεδιάσουμε και να φτιάξουμε τις μικρότερες δυνατές μηχανές. Αυτό είναι απλά η αρχή, αλλά περιμένουμε πως μέσα σε 10 με 20 χρόνια τα μοριακά ρομπότ θα αρχίσουν να χρησιμοποιούνται για την κατασκευή μορίων και υλικών σε γραμμές παραγωγής σε μοριακά εργοστάσια».
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια