Οι πρώτες αντιδράσεις για τα αποτελέσματα των πρόσφατων Γερμανικών εκλογών έδειξαν πόσο αποτελεσματικά το νεοφιλελεύθερο καθεστώς στη Γερμανία και την Ευρώπη εκμεταλλεύεται την άνοδο της ακροδεξιάς.
Δεν υποτιμούμε την επικίνδυνη άνοδο της ακροδεξιάς στη Γερμανία (και αλλού), αλλά θα ήταν χρήσιμο να εντοπίσουμε τον βασικό σκοπό πίσω από τους βαρύγδουπους τίτλους στα περισσότερα από τα κυρίαρχα ΜΜΕ σχετικά με αυτό το γεγονός στην Ευρώπη.
Η συντριπτική πλειονότητα των κυριοτέρων ΜΜΕ (αλλά και ανεξάρτητων μέσων) επικεντρώθηκε στην επικίνδυνη άνοδο του ακροδεξιού κόμματος 'Εναλλακτική για τη Γερμανία' (AfD). Πράγματι, η άνοδός του είναι εντυπωσιακή και δεν μπορεί να υποτιμηθεί δεδομένου ότι στις προηγούμενες εκλογές το AfD με ποσοστό μόλις 4,7% δεν κατάφερε να πάρει ούτε μία έδρα.
Ωστόσο, αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο να εκμεταλλευτεί αυτή την τρομακτική άνοδο της ακροδεξιάς τουλάχιστον με δύο τρόπους:
Πρώτον, το φριχτό τέρας της άκρας δεξιάς θα χρησιμοποιηθεί για τον αποπροσανατολισμό των πολιτών από αυτό που πρόκειται να έρθει και να γίνει το νέο κατεστημένο: μια νεοφιλελεύθερη ομοσπονδιακή Ευρώπη υπό τον αυστηρό έλεγχο του άξονα Βρυξελλών-Βερολίνου, όπου θα κυριαρχούν οι τράπεζες και οι μεγάλες εταιρίες και όπου τα εργασιακά δικαιώματα, το κράτος πρόνοιας, η κοινωνική δικαιοσύνη, οι πολιτικές ελευθερίες θα γίνουν μνήμες του παρελθόντος. Όλα στο όνομα της ανάπτυξης, του ανταγωνισμού και της ασφάλειας. Ήδη, η Μέρκελ σε πρόσφατη ομιλία της προανήγγειλε ουσιαστικά το τέλος του κράτους πρόνοιας, ακόμη και εντός της Γερμανίας.
Δεύτερον, η ακροδεξιά θα χρησιμοποιηθεί από το νεοφιλελεύθερο καθεστώς ως πολιτικό όπλο για να ξεκινήσει μια σκληρή αντεπίθεση εναντίον όλων εκείνων που τολμούν να επικρίνουν τις βίαια επιβαλλόμενες πολιτικές. Από δω και στο εξής, οποιοσδήποτε τολμά να διαμαρτυρηθεί ενάντια στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα και δεν ευθυγραμμίζεται με τις νέες συνθήκες που επιβάλει το κατεστημένο με βάση το ελληνικό πείραμα, θα θεωρείται υπεύθυνος για την «τροφοδότηση» της ακροδεξιάς. Έχουμε δει κάτι παρόμοιο στις τελευταίες εκλογές στις ΗΠΑ, όπου η καθεστωτική προπαγάνδα στοχοποίησε τους προοδευτικούς ψηφοφόρους - οι οποίοι υποστήριξαν τον Μπέρνι Σάντερς ενάντια στη Χίλαρι Κλίντον για τα προκριματικά των Δημοκρατικών - ως έναν από τους κύριους λόγους για την άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία.
Πράγματι, αρκετοί προοδευτικοί, προερχόμενοι από αυτό που το κατεστημένο χαρακτηρίζει ως «άκρα αριστερά», ακόμη και από διάφορα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, έχουν ήδη πέσει σ'αυτή την πολιτική παγίδα. Κάποιοι μίλησαν ακόμα και για τους εφιάλτες του παρελθόντος, υποστηρίζοντας ότι τώρα το πολιτικό τοπίο στη Γερμανία μοιάζει επικίνδυνα με την κατάσταση στη Γερμανίας λίγο πριν το ξέσπασμα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Φαίνεται ότι οι μηχανισμοί του κατεστημένου έχουν μελετήσει λεπτομερώς την «ψυχοσύνθεση» της σύγχρονης αριστεράς και, ως εκ τούτου, ξέρουν πώς να παίξουν το παιχνίδι. Ο χειρότερος εφιάλτης των σημερινών προοδευτικών, είναι να κατηγορηθούν ότι υποβοηθούν την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Αναπόφευκτα, ευθυγραμμίστηκαν αμέσως με τους τίτλους των κυρίαρχων ΜΜΕ και ως εκ τούτου, δεν τόλμησαν να αναφέρουν τι θα σήμαινε για τη Γερμανία και την Ευρώπη άλλη μια κυβέρνηση συνασπισμού υπό την ηγεσία της Μέρκελ.
Ιδού λοιπόν, η φρικτή αλήθεια: η Μέρκελ βρίσκεται ένα βήμα από το να εφαρμόσει όλες τις νεοφιλελεύθερες συνθήκες υπέρ των ελίτ. Καθώς το πείραμα στην Ελλάδα έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, θα έχει όλο το χρόνο να το εφαρμόσει σε όλη την Ευρώπη και ακόμη και στη Γερμανία. Στη συνέχεια, το κόμμα της θα υποστεί μια πρωτοφανή ήττα και θα φύγει, γιατί απλά, η πραγματική της αποστολή θα έχει ολοκληρωθεί. Και τότε, οι νέοι ολιγάρχες της Ευρώπης θα απελευθερώσουν τα αιμοδιψή σκυλιά της ακροδεξιάς ως ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία τους, προκειμένου να καταστείλουν οποιαδήποτε λαϊκή αντίσταση.
Ιστορικά, σε περιόδους μεγάλων κοινωνικών αναταραχών, το μεγάλο κεφάλαιο χρησιμοποιεί πάντα τις δυνάμεις της ακροδεξιάς προκειμένου να διατηρήσει τη δύναμη και την κυριαρχία του απέναντι στην πλειοψηφία. Η αριστερά, για άλλη μια φορά, δεν τόλμησε να αντιμετωπίσει το κατεστημένο κατά μέτωπο. Οι αριστερές πολιτικές ηγεσίες στην Ευρώπη θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουν ότι, όσο δεν τολμούν να ηγηθούν μιας πραγματικής μάχης ενάντια στο νεοφιλελεύθερο καθεστώς, όλο και περισσότεροι πολίτες από τις στρατιές των εξαθλιωμένων θα προσελκύονται από την άκρα δεξιά.
Και όταν το ακροδεξιό τέρας γίνει αρκετά ισχυρό, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί ...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια