Η κυβέρνηση έχει φτάσει σε οριακά αδιέξοδο σημείο, και ο κ. Τσίπρας το συνειδητοποιεί. Η λεοντή που ενδύθηκε στην Θεσσαλονίκη, ως ευμενής οικοδεσπότης επενδύσεων, είναι ειλικρινής (με την έννοια ότι ναι μεν δεν έχει επεξεργασμένη άποψη για το δέον γενέσθαι, αλλά έχει ένστικτο για το πότε οι συνθήκες αλλάζουν, και ως που τον παίρνει για λεονταρισμούς).
Ο εναλλακτικός ΣΥΡΙΖΑ, της δήθεν οικολογικής ανάπτυξης, στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματος πνέει τα λοίσθια - λέμε «δήθεν οικολογικής», γιατί αντιδρά εκείνο το ρεύμα της αριστεράς που δεν είχε πρόβλημα όταν η Βαλαβάνη ανακοίνωσε τη δημιουργία χωματερής στο Ελληνικό (προφανώς τότε δεν θα υπήρχε «ταπείνωση» των τάφων), αλλά ξεσηκώθηκε θεωρώντας βλασφημία την ανάπτυξη του χώρου, που θα προσελκύσει τμήμα του οικονομικώς εύρωστου παγκόσμιου τουριστικού κοινού.
Δει δη χρημάτων η αιτία.
Η κυβέρνηση βλέπει στο θέμα των επενδύσεων να καταρρέει κάθε προοπτική, αφού δια της συμπεριφοράς της την προετοίμασε. Με την Eldorado ευτελίστηκε και υπέκυψε, χωρίς τελικά να γίνει γνωστό, αν οι περιβαλλοντικοί όροι που επικαλείτο είχαν στοιχειώδη βάση, αφ’ ής στιγμής το ευαίσθητο σε θέματα περιβάλλοντος Συμβούλιο της Επικρατείας, είχε γνωμοδοτήσει υπέρ της επένδυσης. Εμεινε στην κοινή γνώμη η κυβερνητική επίκυψη στην αναγκαιότητα, και οι φωνασκίες των οικολόγων γειτονιάς. Τεκμηριωμένη άποψη δεν γνωρίσαμε.
Η Froneri Hellas έκλεισε, η Ελαΐς – Unilever πουλάει το εργοστάσιο στην Πειραιώς και τα ελαιόλαδα (Προς πώληση τέθηκαν τα σήματα Άλτις, Ελάνθη, Solon, Βιτάμ, Flora, Becel, Super Fresco), ο Σπίρτζης προχωρά στο «κλείσιμο» της αγοράς ταξί καταργώντας ηλεκτρονικές πλατφόρμες (π.χ. taxibeat), η Al Rayyan του Κατάρ αποχώρησε και υποβάλει μηνύσεις, ενώ με τη Fraport ξεκίνησε πόλεμο, εντελώς ανορθολογικά, εν μέσω τουριστικής περιόδου.
Βλέπουν ότι θρυμματίζεται στα χέρια τους, όχι μόνο κάθε αναπτυξιακή δυνατότητα της χώρας, αλλά και κάθε δυνατότητα προπαγανδιστικού αφηγήματος περί αυτής. Εξ΄ ου και θορυβημένος ο πρωθυπουργός συγκάλεσε χθες το Πολιτικό Συμβούλιο, επί της ουσίας όχι για να συσκεφτεί, αλλά για να εκδώσει τελεσίγραφο υπέρ της επένδυσης και να διαμηνύσει ότι το ΚΑΣ έχει μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα.
Και μόνο η υπόμνηση προεικάζει - όπως άλλωστε προτείνουν κυβερνητικά στελέχη – ότι αν το ΚΑΣ δεν συμφωνεί με την κυβερνητική απόφαση, τόσο το χειρότερο γι αυτό. Απλώς θα παρακαμφθεί, αφού υπερτερεί «η αποφασιστικότητα του κόμματος να υποστηρίξει κάθε αναγκαία κυβερνητική πρωτοβουλία ώστε να εκκινήσει ταχύτατα η υλοποίηση της επένδυσης, η οποία θα συμβάλλει καίρια στην εμπέδωση κλίματος επενδυτικής εμπιστοσύνης, αλλά και στην επιτάχυνση της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας», καθώς αναφέρει η ανακοίνωση του Πολιτικού Συμβουλίου.
Η παράκαμψη δημιουργεί αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος σε ανώνυμα μέλη και επώνυμα στελέχη. Ο Νίκος Φίλης, αφού ψήφισε υπέρ της επένδυσης, τάχθηκε και υπέρ των αρχαιολόγων που διαδήλωναν εναντίον της, με το αόριστο πρόσχημα να τηρηθούν οι προϋποθέσεις του αρχαιολογικού νόμου. Εύκολη γενικόλογη καταφυγή. Δεν είπε ποια η θέση του αν το μισό Ελληνικό κηρυχτεί αρχαιολογικός χώρος. Ο Πάνος Σκουρλέτης δηλώνει στη Βουλή ότι οι αρχαιολόγοι δίνουν μάχη για την υπεράσπιση της χώρας. Οι δύο τους – ή τουλάχιστον ο Φίλης – δεν το κάνουν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους, για να επενδύσουν στους αυριανούς ψηφοφόρους τους.
Έχουν «ζυμωθεί» επί χρόνια με τη νοοτροπία ότι κάθε ανάπτυξη στο ελληνικό θα είναι με …καπιταλιστικούς όρους, άρα εξ ορισμού αντιλαϊκούς. Για χρόνια ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ υπερασπιζόταν σθεναρά απλοϊκές ιδέες, όπως την προοπτική να γίνει το Ελληνικό πάρκο, προκειμένου να είναι «πνεύμονας» της Αθήνας (πνεύμονας δίπλα στη θάλασσα, όχι στην Κυψέλη!). Όταν τους επισήμαινες ότι το κόστος συντήρησης ενός τέτοιου πάρκου έχει υπολογιστεί περί 100 εκ. δραχμών (το θέμα έλκει την εμπλοκή του από εκείνη την εποχή), άρα προκύπτει αδυναμία χρηματοδότησης, η απάντηση ήταν εύκολη : «Θα τα δώσει το κράτος»! (όπως ας πούμε … τα δίνει στο πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθησίας Αντώνη Τρίτση που μαραζώνει, ή στο Πεδίον του Άρεως, που γίνεται γκέτο και οι περίοικοι προβαίνουν συνεχώς σε κινητοποιήσεις!).
Το πρόβλημα στην κυβέρνηση αναδύεται διττό: Ο κόσμος της είναι εθισμένος σε μια αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, θεωρεί ότι κάθε αξιοποίηση δημόσιου χώρου από ιδιώτες, είναι παράδοση στο αδηφάγο ιδιωτικό κεφάλαιο, άρα απορριπτέα. Υποχώρησε στις Σκουριές, για τις οποίες τόσο «ρωμαλέες» μάχες είχε δώσει, και υφίσταται ήδη πολιτικό κόστος. Η υποχώρηση στο Ελληνικό, κατανοεί ότι θα είναι το καθοριστικό χτύπημα στο ακροατήριό της. Από την άλλη κατανοεί επίσης, ότι είναι πλέον η μοναδική επένδυση που θα μπορούσε να εκπέμψει μηνύματα φιλικότητας προς τους επενδυτές. «Αν δεν γίνει και αυτή, έχουμε τελειώσει», είπε στο liberal υψηλόβαθμος αξιωματούχος.
Η επένδυση θα γίνει. Το ατέλειωτο αλισβερίσι θα σταματήσει, γιατί ο πρωθυπουργός δεν έχει άλλη επιλογή, αλλά στο μεταξύ θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, κατά τον οποίο θα μπορούσαν να είχαν ικανοποιηθεί όλες οι πλευρές. Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει εξειδίκευση αρχαιολόγου ή μηχανικού, για να δει ιδίοις όμμασι πως αξιοποιήθηκαν τα αρχαία στο μετρό, ο χώρος μπροστά στο Ζάππειο, ή τα αρχαία στο κεντρικό κτήριο της Εθνικής Τράπεζας. Με ελάχιστες αλλαγές σχεδίων και καλή πίστη - αν δε είχε χαθεί τόσος χρόνος - θα μπορούσε να βρεθεί ένα modus Vivendi, ώστε και τα αρχαία να αναδειχθούν (άλλωστε θα κοσμούσαν την επένδυση ), και αυτή να πραγματοποιηθεί.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι για τέτοια. Αντιμετωπίζει τα πάντα με πολεμική διάθεση. Βρίσκεται κάποια στιγμή προ απροόπτου και εισπράττει τα επίχειρα: Υποχωρεί ατάκτως!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια