Του Αντώνη Πανούτσου
Στις αρχές του ’70 η πολωνική βιομηχανία του Hi Fi έμπαινε στη χρυσή της εποχή. Στο εξωτερικό η Fonika και η Unitra πούλαγαν πατέντες στις γερμανικές και ιαπωνικές εταιρείες. Έπρεπε να ικανοποιηθεί και η αγορά του εσωτερικού αλλά εκεί υπήρξε ένα πρόβλημα.
Ενώ το τμήμα της εταιρείας που κατασκεύαζε μηχανισμούς περιστροφής του δίσκου αντεπεξερχόταν στις ανάγκες της παραγωγής, το τμήμα που κατασκεύαζε τους βραχίονες δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Έτσι, όπως είχε γράψει ένας αμερικάνος, τα πρώτα πραγματικά turntables είχαν κατασκευαστεί. Οι πολωνοί λάτρεις του Hi Fi μπορούσαν να αγοράσουν ένα πλατό για πικάπ και να παρακολουθούν τους δίσκους του να γυρίζουν.
Το πολωνικό πικάπ της Ελλάδας είναι το βαγόνι του μετρό Θεσσαλονίκης που θα παρουσιαστεί στην εφετινή ΔΕΘ. Ένα βαγόνι χωρίς μηχανή, στοές και ράγες που θα γίνει αντικείμενο επίδειξης των δύο ημερών για να αφεθεί στο μέλλον να σαπίζει σε κάποια αποθήκη για χρόνια. Χωρίς καν να έχει το μεγαλείο της φαραωνικής φαντασίωσης του δέντρου του Αβραμόπουλου, το βαγόνι του Τσίπρα δεν θα είναι παρά ένα ακριβό επικοινωνιακό παιχνίδι του πρωθυπουργού που αγοράστηκε για να πεταχτεί σε μερικά 24ωρα. Ελπίζω χωρίς να χαθεί. Αφού η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να το ξεθάψει για να το τοποθετήσει έξω από το γραφείο του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη για να θυμίζει την εποχή που μια κυβέρνηση εκλέχθηκε για να πολεμήσει την λιτότητα σπαταλώντας τους φόρους των πολιτών σε σκηνικά για τις ομιλίες του πρωθυπουργού.
Όποιος θέλει να δει το βαγόνι σε όλο του το μεγαλείο θα πρέπει να μάθει την ώρα που ο πρόεδρος του Αττικού Μετρό Γιάννης Μυλόπουλος και ο πρόεδρος του ΟΑΣΘ και δρακογονιός Στέλιος Παππάς θα υποδεχθούν στο χώρο της ΔΕΘ τον υπουργό Συγκοινωνιών Χρήστο Σπίρτζη. Προφανώς για να εισπράξουν τα συγχαρητήρια, ο Μυλόπουλος για το νέο ρεκόρ καθυστερήσεων στις διαδρομές των συρμών του Αττικού Μετρό που τον Αύγουστο έφταναν τα 17 λεπτά, και τον Παππά για το χάρισμα των προστίμων στα μέλη του Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης. Ο Σπίρτζης θα πει τα δικά του αλλά κάποια στιγμή θα φύγει. Το περίπτερο όμως θα μείνει εκεί για να ενημερώνει το κοινό. Σε τι παραμένει ερώτημα, αφού οι πιθανότητες κάποιος να περάσει και να πει «Από πού πήρατε το βαγόνι γιατί σκεφτόμαστε να βάλουμε κάτι διακοσμητικό στο εξοχικό στον κήπο» είναι μηδαμινές.
Το μόνο θετικό που μπορεί να βγει από το βαγόνι χωρίς Μετρό του Τσίπρα είναι να αποδειχθεί ρούχα του Βασιλιά. Στο γνωστό παραμύθι, δύο απατεώνες ράφτες πείθουν τον Βασιλιά να του πουλήσουν μια υπέροχη στολή με αποτέλεσμα να παρελάσει γυμνός στους δρόμους της πρωτεύουσάς του. Όλοι χειροκροτούν μέχρι που ένας μικρός φωνάζει «ο Βασιλιάς είναι γυμνός». Μπορεί να έχει έλθει η στιγμή που κάποιος ή καλύτερα κάποιοι, θα φωνάξουν «ο πρωθυπουργός κάνει τον μηχανοδηγό χωρίς μηχανή».
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Στις αρχές του ’70 η πολωνική βιομηχανία του Hi Fi έμπαινε στη χρυσή της εποχή. Στο εξωτερικό η Fonika και η Unitra πούλαγαν πατέντες στις γερμανικές και ιαπωνικές εταιρείες. Έπρεπε να ικανοποιηθεί και η αγορά του εσωτερικού αλλά εκεί υπήρξε ένα πρόβλημα.
Ενώ το τμήμα της εταιρείας που κατασκεύαζε μηχανισμούς περιστροφής του δίσκου αντεπεξερχόταν στις ανάγκες της παραγωγής, το τμήμα που κατασκεύαζε τους βραχίονες δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Έτσι, όπως είχε γράψει ένας αμερικάνος, τα πρώτα πραγματικά turntables είχαν κατασκευαστεί. Οι πολωνοί λάτρεις του Hi Fi μπορούσαν να αγοράσουν ένα πλατό για πικάπ και να παρακολουθούν τους δίσκους του να γυρίζουν.
Το πολωνικό πικάπ της Ελλάδας είναι το βαγόνι του μετρό Θεσσαλονίκης που θα παρουσιαστεί στην εφετινή ΔΕΘ. Ένα βαγόνι χωρίς μηχανή, στοές και ράγες που θα γίνει αντικείμενο επίδειξης των δύο ημερών για να αφεθεί στο μέλλον να σαπίζει σε κάποια αποθήκη για χρόνια. Χωρίς καν να έχει το μεγαλείο της φαραωνικής φαντασίωσης του δέντρου του Αβραμόπουλου, το βαγόνι του Τσίπρα δεν θα είναι παρά ένα ακριβό επικοινωνιακό παιχνίδι του πρωθυπουργού που αγοράστηκε για να πεταχτεί σε μερικά 24ωρα. Ελπίζω χωρίς να χαθεί. Αφού η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να το ξεθάψει για να το τοποθετήσει έξω από το γραφείο του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη για να θυμίζει την εποχή που μια κυβέρνηση εκλέχθηκε για να πολεμήσει την λιτότητα σπαταλώντας τους φόρους των πολιτών σε σκηνικά για τις ομιλίες του πρωθυπουργού.
Όποιος θέλει να δει το βαγόνι σε όλο του το μεγαλείο θα πρέπει να μάθει την ώρα που ο πρόεδρος του Αττικού Μετρό Γιάννης Μυλόπουλος και ο πρόεδρος του ΟΑΣΘ και δρακογονιός Στέλιος Παππάς θα υποδεχθούν στο χώρο της ΔΕΘ τον υπουργό Συγκοινωνιών Χρήστο Σπίρτζη. Προφανώς για να εισπράξουν τα συγχαρητήρια, ο Μυλόπουλος για το νέο ρεκόρ καθυστερήσεων στις διαδρομές των συρμών του Αττικού Μετρό που τον Αύγουστο έφταναν τα 17 λεπτά, και τον Παππά για το χάρισμα των προστίμων στα μέλη του Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης. Ο Σπίρτζης θα πει τα δικά του αλλά κάποια στιγμή θα φύγει. Το περίπτερο όμως θα μείνει εκεί για να ενημερώνει το κοινό. Σε τι παραμένει ερώτημα, αφού οι πιθανότητες κάποιος να περάσει και να πει «Από πού πήρατε το βαγόνι γιατί σκεφτόμαστε να βάλουμε κάτι διακοσμητικό στο εξοχικό στον κήπο» είναι μηδαμινές.
Το μόνο θετικό που μπορεί να βγει από το βαγόνι χωρίς Μετρό του Τσίπρα είναι να αποδειχθεί ρούχα του Βασιλιά. Στο γνωστό παραμύθι, δύο απατεώνες ράφτες πείθουν τον Βασιλιά να του πουλήσουν μια υπέροχη στολή με αποτέλεσμα να παρελάσει γυμνός στους δρόμους της πρωτεύουσάς του. Όλοι χειροκροτούν μέχρι που ένας μικρός φωνάζει «ο Βασιλιάς είναι γυμνός». Μπορεί να έχει έλθει η στιγμή που κάποιος ή καλύτερα κάποιοι, θα φωνάξουν «ο πρωθυπουργός κάνει τον μηχανοδηγό χωρίς μηχανή».
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια