 |
Γράφει ο Τάσος Παπαδόπουλος
|
Στην Ελλάδα χθες και σήμερα είχαμε επίσης ιδιαίτερη ένταση στη Βουλή με αφορμή την ψήφιση τροπολογίας, που μέσω αντισυνταγματικής διαδικασίας, χωρίς την εισήγηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, εισηγήθηκε βουλευτής της συμπολίτευσης και ασμένως αποδέχθηκε ο αρμόδιος υπουργός.
Καλά πάμε κοινοβουλευτικά και δημοκρατικά. Βαδίζουμε σταθερά στο δρόμο της βαλκανικής οδού, που μας περιθωριοποιεί από τα ευρωπαϊκά πρότυπα, στα οποία υποτίθεται ότι ενταχθήκαμε από το 1981.
Βέβαια χθες και σήμερα έλειπε η συνιστώσα του πολιτιστικού σωματείου Ρουβίκωνα. Δεν μένει σε μια επόμενη τέτοιου τύπου συνεδρίαση να κληθούν τα παιδιά να συνεισφέρουν και αυτοί με την παρουσία τους, στην αναβάθμιση των κοινοβουλευτικών ηθών μας.
Τώρα θα πει κανείς την ώρα που κάποιοι ευρωβουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού αρνήθηκαν να καταδικάσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις πρακτικές Μαδούρο, που έχει κοστίσει μέχρι τώρα σε καμιά τριανταριά ζωές, γιατί θα έπρεπε να σεβαστούν την κοινοβουλευτική τάξη και να μην φέρουν την τροπολογία που χαρίζει 38 εκατομμύρια σε «ημέτερο» επιχειρηματία, με κανονικές διαδικασίες, που προβλέπουν οι κανονισμοί της Βουλής.
Στις κοινοβουλευτικές αντεγκλήσεις ακούσαμε τον Α. Τσίπρα να ισχυρίζεται το τετριμμένο ότι δηλ. σε ανάλογες περιπτώσεις και οι προηγούμενοι έκαναν το κόλπο των τροπολογιών. Όμως τον πρόδωσε στη συνέχεια ο συνεταίρος του Π. Καμμένος, που αποκάλυψε το πρόσωπο που φωτογραφίζει η εν λόγω ν-τροπολογία που κατά σύμπτωση είναι και ιδιαίτερα φιλικό προς τον ίδιο.
Με απλά λόγια, μας είπαν στο κοινοβούλιο οι κυβερνητικοί εταίροι, ότι νομοθετούν με σκοπό να ευνοήσουν ένα και μόνο πρόσωπο!!!
Η εικόνα αυτή προσιδιάζει σε καθεστώς Μαδούρο, ένθερμοι οπαδοί του οποίου εμφανίζονται οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Αλλά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ταυτίσθηκαν με την άρνησή τους να υπερψηφίσουν το σχετικό ψήφισμα, με τα δύο άκρα, το ΚΚΕ και την Χρυσή Αυγή.
Τι να πει κανείς γι’ αυτές τις ανίερες συμμαχίες.
Κι όλα αυτά, την παραμονή της ψήφισης δύο ιδιαίτερα επώδυνων νομοσχεδίων για το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού, αυτό της μείωσης των συντάξεων, που θα το φορτωθεί στην υλοποίησή του η επόμενη κυβέρνηση, και το δεύτερο επίσης για αυτούς που θα ακολουθήσουν, που αφορά την δραστική μείωση του αφορολόγητου.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι εν πλήρη νιρβάνα διατελούντες βουλευτές της πλειοψηφίας, έχουν διαγράψει από τη μνήμη τους όσα έλεγαν για να πείσουν ένα κομμάτι της κοινωνίας να τους ψηφίσει για να κάνουν τα χειρότερα, ως κυβέρνηση από τους προηγούμενους.
Οι βουλευτές εμφανίζονται ως πειθήνια όργανα της κυβέρνησης, μια και σε κανένα θέμα δεν εκφράζουν διαφορετική άποψη, ως μέλοι του ανεξάρτητου κατά τα άλλα από την εκτελεστική εξουσία, νομοθετικού σώματος.
Τα προνόμια, οι τεράστιες αποδοχές, που υπερβαίνουν μηνιαίως τις 6.000 ευρώ το μήνα και ο φόβος ότι μετά τις επόμενες θα βλέπουν την Βουλή από έξω, αποτελούν τον συνεκτικό κρίκο, που κάνει την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να εμφανίζεται μπετόν αρμέ.
Γι’ αυτό και η κριτική τους που την ακούμε και από το στόμα του Α. Τσίπρα προς την Αντιπολίτευση, που βρέθηκε στο παρελθόν στα κυβερνητική έδρανα, εστιάζεται στην παρατήρηση ότι κι εσείς τα ίδια κάνατε. Δηλ. παραδέχονται ότι κινούνται στην πεπατημένη, την οποία ποικιλοτρόπως είχαν καταγγείλει στο παρελθόν και υποτίθεται ότι με την ψήφο του αποδοκίμασε ο ελληνικός λαός.
Πολύ απλά μας λένε ότι άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Την ίδια ώρα αρνούνται πεισματικά να προχωρήσουν σε νομοθετική ρύθμιση το θέμα του δικαιώματος ψήφου των Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό, κάτι που έχουν καθιερώσει εδώ και πολλά χρόνια όλες οι ευρωπαϊκές χώρες,, αλλά και τρίτες, όπως η Τουρκία.
Κατά τα άλλα ισχυρίζονται ότι είναι αριστεροί και προοδευτικοί. Βολεμένοι στις θεσούλες τους είναι, που τρέμουν μήπως τις χάσουν.
Γιατί προοδευτικό δεν είναι να πυρπολούν κάθε βράδυ την Πατησίων και τους γύρω δρόμους οι αναρχικοί, που χρησιμοποιούν ως ορμητήριο το Πολυτεχνείο, που η παρούσα κυβέρνηση το επανάφερε ως άβατο, με το πρόσχημα της ακαδημαϊκής ελευθερίας, ούτε να στήνουν ανενόχλητοι τα κοντέινερ τους στην πλατεία των Εξαρχείων και ο αρμόδιος υπουργός να τα φορτώνει στον Δήμαρχο, που δεν τα σήκωσε.
Αυτή είναι μια απαράδεκτη ανοχή της έννομης τάξης, σε κάθε λογής βιαιοπραγούν τα και την ίδια ώρα ο Α. Τσίπρας να επαίρεται από τηλεοράσεως, ότι έχει την αποδοχή της κοινής γνώμης, γιατί ο κόσμος καταπίνει αμασητί τα πολύ σκληρά μέτρα του, αραδιάζοντας τα μύρια ψέματα που προσβάλουν κατάφορά τη νοημοσύνη μας…
Πηγή: orgi.gr
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια