Για ποιον λόγο ο Ερντογάν υιοθέτησε τη ρητορική των εθνικιστών
 |
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
|
Οι Κούρδοι έχουν ξεσηκωθεί και κάνουν διαδηλώσεις στη βόρειο Συρία, απαιτώντας να ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ η περιοχή τους «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων», για να προστατευτούν από την τουρκική επιθετικότητα.
Με διαρροές στον τουρκικό Τύπο της Πέμπτης το τουρκικό κράτος διαμηνύει προς ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράκ, Συρία και Κούρδους ότι θα πραγματοποιεί αεροπορικές επιδρομές σε όποια περιοχή των δύο γειτονικών χωρών, όπου υπάρχουν κουρδικές κρατικές δομές, θεωρεί ότι αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας. Τα επόμενα δύο τρία χρόνια είναι εξαιρετικά κρίσιμα για το μέλλον της περιοχής. Κι αυτό γιατί αναμένεται να ολοκληρωθούν οι εξελίξεις που θα οδηγήσουν στην επόμενη μέρα στη Συρία, αλλά και οι εξελίξεις που θα οδηγήσουν στη συνταγματική νομιμοποίηση του αυτόνομου κράτους της βόρειας Συρίας, στο οποίο καθοριστικό ρόλο θα παίζουν οι Κούρδοι.
Επίσης, αναμένεται να ξεκαθαρίσει το καθεστώς του Κιρκούκ και το αν οι Κούρδοι του Ιράκ θα κηρύξουν την ανεξαρτησία τους. Οι εξελίξεις αυτές, που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έχουν τη στήριξη των ΗΠΑ αλλά και της Ρωσίας, είναι που θέτουν σε συναγερμό την Αγκυρα, η οποία νιώθει ότι έρχεται η σειρά της για να προστεθεί στον κατάλογο των ομοσπονδοποιημένων χωρών, μετά το Ιράκ και τη Συρία.
Ομως το διάστημα αυτό δεν είναι κρίσιμο για τον Ερντογάν μόνο λόγω των προαναφερθεισών εξελίξεων. Υπάρχει και το θέμα της πολιτικής αιμορραγίας του ΑΚΡ, που διαπιστώθηκε στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, μια αιμορραγία που, σύμφωνα με πληροφορίες από πολιτικούς κύκλους του ιδίου κόμματος στην Αγκυρα, αναμένεται να συνεχιστεί έως το 2019, οπότε θα γίνει η εκλογή του νέου προέδρου, που θα διοικεί την Τουρκία απολυταρχικώ τω τρόπω.
Εκτός από τα παραπάνω, θα πρέπει να συνυπολογιστούν τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει ο Ερντογάν στη διαχείριση της σχέσης της Τουρκίας με την Ε.Ε. Πάντως, παρά την επιθετική ρητορική, σε πρακτικό πολιτικό επίπεδο ο Ερντογάν δεν αναμένεται να θέσει σε κίνδυνο τουλάχιστον την τελωνειακή ένωση με την Ε.Ε., αφού σχεδόν οι μισές εξαγωγές της Τουρκίας απευθύνονται στην Ευρώπη.
Για να φτάσουμε τώρα και στα ελληνοτουρκικά, και συγκεκριμένα στο επίμαχο ζήτημα των «18 νησιών», τα οποία η Τουρκία θεωρεί ότι είναι «τουρκικά και η Ελλάδα καταχρηστικώς τα έχει καταλάβει και έχει τοποθετήσει σ’ αυτά στρατιωτικά τμήματα». Μέχρι πριν από λίγα χρόνια η ανωτέρω επιχειρηματολογία και ρητορική ανήκε σε περιθωριακούς, παραστρατιωτικούς, εθνικιστικούς κύκλους, πριν από ένα δύο χρόνια άρχισαν να την υιοθετούν κύκλοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP), κατηγορώντας τον Ερντογάν ως προδότη, γιατί «έμεινε άπρακτος στην κατάληψη των τουρκικών νησιών από την Ελλάδα».
Πριν από λίγες ημέρες μείναμε άναυδοι, όταν ακούσαμε τον υπεύθυνο για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας υπουργό κ. Τσελίκ να μας λέει κατάμουτρα ότι το Αγαθονήσι είναι τουρκικό και το τουρκικό ΥΠΕΞ να αναμασά περίπου τα ίδια και να υπογραμμίζει ότι το συγκεκριμένο νησί δεν είναι ελληνικό. Το έχουμε γράψει εδώ και μήνες ότι η Τουρκία το ερχόμενο διάστημα θα προσπαθήσει να ασκήσει ψυχρή πολιτική και στρατιωτική πίεση πάνω στην Ελλάδα, για να αποσύρει τα στρατιωτικά τμήματα πάνω από αυτά τα 18 νησιά, για να επιστρέψουμε στην προτέρα κατάσταση, μέχρι να… Να είμαστε έτοιμοι, λοιπόν…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια