Σημειολογία επισκέψεων

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Ο Μπάιντεν στα τέλη Αυγούστου, η Μέι πριν από μία εβδομάδα και η Μέρκελ προχθές Πέμπτη είναι οι ξένοι ηγέτες που επισκέφθηκαν τον Ερντογάν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στις 15.7.

Οι όποιες δημόσιες και παρασκηνιακές επικρίσεις-διαφοροποιήσεις για τη σκληρή αυταρχική εκτροπή του οικοδεσπότη τους δεν αναιρούν το γεγονός ότι από μόνη της η μετάβασή τους στην Τουρκία είναι πράξη στήριξης-νομιμοποίησης.

Χθες η Μόσχα γνωστοποίησε ότι ο Ερντογάν θα μεταβεί εκεί για να συναντήσει τον Πούτιν στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου. Το Κρεμλίνο, προσεκτικό στο πρωτόκολλο αλλά και στην ουσία, διαφοροποιείται από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γερμανία.

Με τη δεύτερη επίσκεψη Ερντογάν στη ρωσική πρωτεύουσα το μήνυμα είναι διπλό: Ο Πούτιν όχι μόνο δεν χρεώνεται μια επίσκεψη στην Άγκυρα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε παρερμηνείες για το εύρος και το βάθος της διμερούς συνεργασίας, αλλά διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι η Άγκυρα είναι αιτούσα κατανόηση, τα όρια και το πλαίσιο της οποίας τα αποφασίζει η Μόσχα.

Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν ανησυχεί για τη δυναμική της συνεργασίας ΗΠΑ - Ρωσίας στη Συρία, που εκ των πραγμάτων θα συρρικνώσει τα περιθώρια ελιγμών της Άγκυρας και κυρίως θα αναβαθμίσει τη θέση των Κούρδων της βορειοανατολικής Συρίας της οργάνωσης PYD και της πολιτοφυλακής YPG, που είναι ο στενότερος σήμερα σύμμαχος της Ουάσιγκτον στην περιοχή.

Επιπλέον το Κρεμλίνο δεν έχει κανέναν λόγο να μην επιζητήσει την επιρροή που μπορεί να κατοχυρώσει στο κουρδικό κίνημα στη Συρία και αλλού και να το χαρίσει στις ΗΠΑ.

Με δυο λόγια δεν υπάρχει περιθώριο συμμαχίας Ρωσίας - Τουρκίας απέναντι στις ΗΠΑ, αλλά προσπάθεια του Ερντογάν να μεσολαβήσει ο Πούτιν στην αμερικανική πλευρά ώστε η σκληρή ήττα της Τουρκίας στη Συρία να είναι διαχειρίσιμη.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.