 |
Γράφει ο Γιάννης Σαραντάκος
|
Μετά το εκρηκτικό Εurogroup, όπου οι δανειστές με απόλυτα καθαρό τρόπο παρουσίασαν στον υπουργό Οικονομικών τη λίστα με τις απαιτήσεις τους για να «κλείσει» η δεύτερη αξιολόγηση, ξεκίνησε το «γαϊτανάκι» των διαρροών από την πλευρά της Αθήνας. Η πρώτη επίσημη διαρροή ανέφερε ότι μέχρι χθες Κυριακή ανεμένετο μια συμβιβαστική πρόταση από την πλευρά των δανειστών. Την ακριβώς επόμενη μέρα από αυτήν τη διαρροή, τα ίδια κέντρα εξέπεμπαν το αντίθετο μήνυμα-πληροφορία: ότι, δηλαδή, η Αθήνα είναι εκείνη που θα στείλει μέχρι την Κυριακή τη δική της συμβιβαστική πρόταση. Στο ενδιάμεσο των διαρροών αυτών δε, υπήρξαν τοποθετήσεις υπουργών που έλεγαν ότι δεν θα γίνει καμιά κίνηση μέχρι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ να καθορίσει τη στάση της χώρας στο στο ΔΝΤ. Σημείωση: Πρόκειται για τους ίδιους υπουργούς που πριν από τις αμερικανικές εκλογές είχαν ποντάρει στην εκλογή της Χίλαρι Κλίντον, λέγοντας ότι οι Δημοκρατικοί θα στηρίξουν την Ευρωζώνη, διά της διάσωσης της Ελλάδας.
Πέραν της τρικυμίας που προδήλως επικρατεί στο εσωτερικό της κυβέρνησης, η ουσία ως προς το τι μέλλει γενέσθαι είναι... λίγο διαφορετική. Πρόσωπα που είχαν χειριστεί κατά το παρελθόν θέματα με την τρόικα και είχαν συμμετάσχει σε πολύωρες διαπραγματεύσεις, ανέφεραν στη στήλη ότι δύσκολα οι δανειστές θα υπαναχωρήσουν. Ανταλλαγές e-mails μπορεί να υπάρξουν, πρόσθεταν, αλλά μετακίνηση θέσεων μόνο από την Αθήνα θα γίνει και σίγουρα δεν θα είναι προς όφελος των Ελλήνων φορολογουμένων. Τα ίδια πρόσωπα που έχουν αποκτήσει σχετική εμπειρία, προβλέπουν επίσης ότι εάν δεν υπάρξει στο ΕuroWorking Group που θα συνεδριάσει μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα, κλίμα προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, τότε η κατάσταση θα γίνει χειρότερη για τη χώρα. Ηδη τα πρώτα δημοσιεύματα για το ενδεχόμενο Grexit έχουν αρχίσει να εμφανίζονται, όπως και οι πρώτες εκθέσεις ξένων οίκων.
Ολα αυτά προφανώς τα γνωρίζει η κυβέρνηση. Γιατί δεν αντιδρά, έτσι ώστε να προλάβει μια κατάσταση που θα θυμίζει πολύ έντονα το καλοκαίρι του '15; Μήπως γιατί πραγματικά ο κ. Τσίπρας έχει αποφασίσει την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία; Πιθανώς. Το βέβαιο είναι ότι την προεκλογική ατζέντα την έχει έτοιμη. Θα ανεβάσει τα θέματα της διαπλοκής, θεωρώντας ότι είναι το «ισχυρό χαρτί» του μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης και κατά τα άλλα θα πετά την «μπάλα» στην αντιπολίτευση. Ηδη όταν οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός ερωτώνται για την αξιολόγηση αντί απαντήσεων, ερωτούν με τη σειρά τους: «Η ΝΔ θα τα ψηφίσει;». Καλό, αλλά δύσκολα θα «πιάσει» καθώς στις εκλογές συνήθως κρίνονται τα πεπραγμένα μιας κυβέρνησης που ολοκληρώνει τη θητεία της και όχι οι προθέσεις αυτής που έπεται... Με την πόλωση που επιχειρεί πάντως (και φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού), ο κ. Τσίπρας θα επιδιώξει να συσπειρώσει την κομματική του βάση. Ξεκινά από πολύ χαμηλά όρια και έχει περιθώρια βελτίωσης.
Αυτό όμως που έχει τεράστια σημασία για τη χώρα είναι το πότε θα γίνουν οι εκλογές. Εάν η κυβέρνηση επιλέξει να μην υλοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστων θα στήσει αμέσως κάλπες, δηλαδή μέσα στον Μάρτιο ή θα παίξει πάλι με τις καθυστερήσεις, έτσι ώστε να φτάσουμε στον Μάιο, μια ανάσα πριν από την προκαθορισμένη ημερομηνία για την εξόφληση υποχρεώσεων Ελλάδας στους δανειστές; Το δεύτερο σενάριο ούτε θέλουν να το σκέφτονται όσοι ασχολούνται με την ελληνική οικονομία...
Νέος «γρίφος» για τον Τσακαλώτο
Την πρώτη μείωση του αφορολογήτου την προσπέρασε μετά από μια μακρά συζήτηση που είχε στην Αίγινα με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Επικρατείας Αλ. Φλαμπουράρη. Τη δεύτερη που έρχεται;
Το κρίσιμο ραντεβού Μητσοτάκη-Μέρκελ
Για τη ΝΔ, τα πράγματα ως προς τη δεύτερη αξιολόγηση και τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα είναι απολύτως ξεκάθαρα: Είτε ο πρωθυπουργός υπογράφει άμεσα ό,τι του ζητήσουν οι δανειστές είτε αρνείται και προκηρύσσει -επίσης άμεσα- εκλογές.
Ο κ. Μητσοτάκης πάντως έχει την ερχόμενη εβδομάδα ένα εξαιρετικά κρίσιμο ραντεβού. Μεταβαίνει στο Βερολίνο για συνάντηση με την καγκελάριο Μέρκελ.
Οπως βεβαιώνουν όσοι γνωρίζουν το παρασκήνιο, δεν θα πρόκειται για μια «συνάντηση γνωριμίας», αλλά θα έχει ουσία.
Ο πρόεδρος της ΝΔ θα της παρουσιάσει κωδικοποιημένα το σχέδιό του για τις μεταρρυθμίσεις που θέλει να προωθήσει, σε συνδυασμό, όμως, με μια πολιτική μείωσης φόρων.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια