Γράφει ο Δημήτρης Παπαχρήστος,
Συγγραφέας |
που μέσα στο πλέγμα της διαπλοκής άλλοι υπερασπίζονται τους συγκυβερνώντες και άλλοι τους αντιπολιτευόμενους που κοκορομαχούν στη Βουλή πάντα μέσα στο πνεύμα των εντυπώσεων, των επικοινωνικοπολιτικών και του λαϊκισμού, που εξορκίζουν από τη μία και υπηρετούν από την άλλη.
Η φθορά των ετερόκλητων συγκυβερνώντων είναι δεδομένη, η φθορά των αντιπολιτευομένων είναι και αυτή αποτυπωμένη στις δημοσκοπήσεις, όταν το 90% δεν θέλει κανέναν από τους δύο. Αλληλοσκοτώνονται με τζούφιες μπαλοθιές για το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Παρίσι και για το τι συμφώνησε με την τράπεζα Rothschild και τι είπε ο αρχηγός της αντιπολίτευσης με τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε στο Βερολίνο. Οι συγκυβερνώντες αντιστέκονται και τα βάζουν με το ΔΝΤ, αγνοώντας πως όταν τα βουβάλια χτυπιούνται την πληρώνουν τα βατράχια.
Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί, υπομένει και περιμένει. Δεν επιτρέπεται να γίνεται θεατής της ίδιας του της ζωής και άλλοι να αποφασίζουν γι' αυτόν χωρίς αυτόν? Το παιχνίδι με το ευρώ και την Ευρωζώνη πρέπει να τελειώσει. Δεν γίνεται το μέσον το νόμισμα να αποτελεί τη βάση της πολιτικής και να χρησιμοποιείται ως όπλο κατατρομοκράτησης, γιατί αν μας διώξουν ή φύγουμε από την Ευρώπη της Γερμανίας, τελειώσαμε. Αν τελειώσουμε εμείς, που υποτίθεται κατά τα λεγόμενα των ιθυνόντων είμαστε η καρδιά και η ψυχή της, τότε δεν μπορούν να σταθούν σε μια Ενωμένη Ευρώπη που έχει φάει τα ψωμιά της. Πόλεμος γίνεται οικονομικός. Το τι θα αποφασίσει το Eurogroup της Δευτέρας και πότε θα κλείσει η αξιολόγηση έχουν καταντήσει ένα βασανιστήριο, με τους? μπάτσους πολιτικούς της ελίτ της Ευρώπης να παίζουν πότε ο ένας τον καλό και πότε ο άλλος τον κακό. Ηρθε η στιγμή εμείς να αποφασίσουμε πώς θα πορευτούμε.
Χρειάζεται όμως αυτός ο λαός, ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος, να πιστέψει στον εαυτό του και στη δική του δύναμη, που είναι και η δύναμη όλων των καταφρονεμένων, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά όλου του κόσμου. Η σύγκρουση είναι αναπότρεπτη και, δυστυχώς, κανείς δεν προετοιμάζει αυτό τον λαό για τα χειρότερα που έρχονται, ούτως ώστε να αποτραπούν. Κατά τα άλλα, θα μας σώσουν οι «σωτήρες μας» με τα δάνεια της υποδούλωσης. Από τους «σωτήρες» όμως ποιος θα μας σώσει, αν δεν είμαστε σε θέση να τους ξαποστείλουμε...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.





0 Σχόλια