Η ώρα του λογαριασμού...

Γράφει ο Γιάννης Σαραντάκος

Έφτασε, λοιπόν, η στιγμή για την οποία πολλοί εντός και εκτός Ελλάδας προειδοποιούσαν την κυβέρνηση. Η ώρα του λογαριασμού για τις καθυστερήσεις, τις παλινωδίες, για την επαναστατική ρητορική που ακολούθησε όλο το τελευταίο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ ως προς τη δεύτερη αξιολόγηση.

Το τελεσίγραφο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, ούτε υπάρχει κάποιο περιθώριο παρερμηνείας. Είτε το ΔΝΤ παραμένει στο πρόγραμμα και κλείνει η αξιολόγηση με τα πρόσθετα μέτρα, είτε τα προγράμματα στήριξης της ελληνικής οικονομίας λαμβάνουν τέλος.

Κατά συνέπεια, ακόμη και εκείνοι που «έβλεπαν» πίσω από τις δηλώσεις των κοινοτικών αξιωματούχων θετικά μηνύματα, προσγειώθηκαν ανώμαλα στη «σκληρή πραγματικότητα». Αρα, το δίλημμα που και αυτή η στήλη έχει περιγράψει πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, είναι απολύτως «καθαρό» προς τον πρωθυπουργό. Η απόφαση είναι, προφανώς, δική του. Θα επιλέξει να βάλει τη χώρα ξανά στη δίνη που πέρασε το καλοκαίρι του '15 μόνο και μόνο για να ζήσει ακόμη περισσότερο την όποια γοητεία έχει η εξουσία; Θα υπογράψει τα πρόσθετα μέτρα; Θα οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές προκειμένου ο ελληνικός λαός να τοποθετηθεί υπεύθυνα;

Από τις τρεις αυτές επιλογές η πρώτη είναι απορριπτέα για τον λόγο ότι ένας τέτοιος εφιάλτης θα οδηγούσε σε καταστροφή τη χώρα και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί που εμπλέκονται με τη διαπραγμάτευση. Η υπογραφή των μέτρων θα έχει αναμφισβήτητα μεγάλο πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, αλλά η χώρα θα ξεκολλήσει από το τέλμα. Οι εκλογές μπορούν επίσης να αποτελέσουν λύση, καθώς οι πολίτες θα κληθούν να αποφασίσουν για το μέλλον τους.

Το βέβαιο είναι πως η επιλογή του πρωθυπουργού (όποια κι αν είναι), δεν πρέπει και δεν μπορεί να καθυστερήσει άλλο. Δεν μπορεί να κρατά τη χώρα σε μια ιδιότυπη ομηρεία, με τους κινδύνους να πολλαπλασιάζονται καθημερινά.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.