Όπως αναφέρει ο Οργανισμός «Worldosteoporosisday» παγκοσμίως το 4% των ανδρών και το 16% των γυναικών από 50 ετών και άνω, πάσχουν από οστεοπόρωση του αυχένα, του μηριαίου οστού ή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Worldosteoporosisday» τουλάχιστον 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους 5 άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών θα υποστούν ένα κάταγμα λόγω οστεοπόρωσης και πάνω από το 80% των καταγμάτων στις ηλικίες αυτές προκαλείται από οστεοπόρωση.
Επιπλέον, το 33% των ενηλίκων με οστεοπορωτικό κάταγμα ισχίου εμφανίζουν συνέπειες στην αυτάρκεια και την αυτονομία, καθώς θα χαθεί η ανεξαρτησία κίνησης του τραυματισμένου άκρου. Τουλάχιστον 1 στους 5 ηλικιωμένους διατρέχει αυξημένο κίνδυνο θανάτου έναν χρόνο μετά το κάταγμα.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Φυσικοθεραπείας (APTA), έρευνες έχουν δείξει ότι η οστεοπόρωση είναι υπεύθυνη για την οσφυαλγία στο 15% των ατόμων ηλικίας άνω των 50 ετών και στο 50% εκείνων που πέρασαν τα 75. Συμπιεστικά κατάγματα (δηλαδή όταν σπάει η τελική πλάκα του σπόνδυλου και παθαίνει καθίζηση) μπορεί να έχουν συμβεί σε πάνω από έναν σπόνδυλο.
Ενώ, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναφέρει ότι η θεραπεία της εγκατεστημένης οστεοπόρωσης πρέπει να βασίζεται στη φαρμακοθεραπεία (βασικό σκεύασμα + βιταμίνη D3 + ασβέστιο, όταν είναι ανεπαρκές στην διατροφή), στη διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής (ελάττωση της κατανάλωσης κρέατος, καφέ, αλκοόλ, καπνίσματος κτλ), καθώς και στην τακτική φυσική δραστηριότητα.
Ωστόσο, μεγάλη βαρύτητα από τους επιστήμονες έχει δοθεί στο κατά πόσο συμβάλλει θετικά η άσκηση ως προς την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης.
Για τη σημασία της άσκησης στην οστεοπόρωση έγινε μια μελέτη πρόσφατα, και συγκεκριμένα το Νοέμβριο του 2016 από τους επιστήμονες του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και οι οποίοι διαπίστωσαν ότι η αεροβική άσκηση και οι ασκήσεις αντίστασης που γίνονται για να αποκτήσει το σώμα περισσότερη δύναμη μπορούν να διατηρήσουν την οστική μας πυκνότητα ή ακόμα και να την αυξήσουν.
Όπως αναφέρει ο φυσιοθεραπευτής Γιώργος Γουδέβενος, Drmanualmedicine, επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης τα οστά μας αναπτύσσονται όταν δέχονται επαρκείς φορτίσεις με σωστό τρόπο, ακριβώς όπως μεγαλώνουν οι μύες όταν «προκαλούνται» να διαχειριστούν περισσότερο βάρος από το σύνηθες. Γι αυτό το λόγο ένα πρόγραμμα ασκήσεως που συνιστάται για την αναδόμηση των οστών ή για την επιβράδυνση της οστικής απώλειας είναι απαραίτητο αλλά θα πρέπει να είναι πολύ συγκεκριμένο και προσαρμοσμένο ανάλογα με την ηλικία και τη διάπλαση του κάθε ενός.
Σύμφωνα με το Δρ. Γουδέβενο, για τα οστεοπορωτικά κατάγματα υπάρχουν ειδικά θεραπευτικά πρωτόκολλα εργομετρικών ασκήσεων (MedX-Cybex), για την ασφαλή και την αξιόπιστη μέτρηση των αποτελεσμάτων της άσκησης ενώ όπως λέει, παράλληλα με τις θεραπευτικές ασκήσεις, η εφαρμογή μαγνητικών πεδίων στην περιοχή που νοσεί, συνεισφέρει στην αύξηση των οστεοβλαστών και στη μείωση των οστεοκλαστών.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια