Καθηγητής Νομικής ΑΠΘ, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Η δημοσιοποίηση των δηλώσεων «πόθεν έσχες» των ετών 2013 και 2014 αποτέλεσε αφορμή για έντονες αντιπαραθέσεις, κυρίως με αφορμή την αποκάλυψη συμμετοχής μιας υπουργού (και βουλευτή) σε ιατρική εταιρεία συμβεβλημένη με δημόσιους φορείς.
Το άρθρο 57 του Συντάγματος προβλέπει ότι τα καθήκοντα του βουλευτή είναι ασυμβίβαστα, μεταξύ άλλων, με την ιδιότητα εταίρου ή μετόχου σε επιχείρηση η οποία παρέχει υπηρεσίες στο κράτος ή σε ΝΠΔΔ. Αρμοδιότητα όμως να κρίνει την ύπαρξη τέτοιου ασυμβιβάστου και να διατάξει την έκπτωση της/του βουλευτή έχει αποκλειστικά το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ).
Στην προκείμενη περίπτωση ασυμβίβαστο σήμερα δεν υφίσταται, αφού η υπουργός αποχώρησε από την εταιρεία τον Ιούλιο του 2015 και επανεκλέχθηκε βουλευτής στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Αν υπήρχε ασυμβίβαστο, αυτό θα αφορούσε τις βουλευτικές περιόδους Ιουνίου 2012 - Δεκεμβρίου 2014 και Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2015, αλλά εκείνες έχουν παρέλθει προ πολλού και άρα το ΑΕΔ δεν μπορεί πια να επιληφθεί. Εδώ όμως βρίσκεται και το μείζον ζήτημα. Ο έλεγχος των δηλώσεων «πόθεν έσχες» διεξάγεται με χαρακτηριστική καθυστέρηση, από μια επιτροπή στην οποία παραδόξως συμμετείχαν έως πρόσφατα κατά πλειοψηφία βουλευτές και τα αποτελέσματα πενιχρά. Εάν η δημοσιοποίηση των δηλώσεων γινόταν έγκαιρα, τότε κάθε ψηφοφόρος στην οικεία περιφέρεια θα μπορούσε να ζητήσει από το ΑΕΔ την έκπτωση της βουλευτού. Για την καθυστέρηση συνυπεύθυνα είναι όμως και τα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης, που ζητούν κατόπιν εορτής την παραίτηση της υπουργού, αφού έως τον Ιανουάριο του 2015 στην επιτροπή του «πόθεν έσχες» προήδρευε αντιπρόεδρος της Βουλής προερχόμενος από τη ΝΔ.
Και βέβαια, εφόσον δεν έχει υπάρξει σχετική δικαστική κρίση, το να αποφαίνονται τώρα με κατηγορηματικότητα τα ίδια τα κόμματα αυτά για την έννοια και την ερμηνεία συνταγματικών και άλλων διατάξεων δείχνει έλλειψη σοβαρότητας και τάσεις λαϊκισμού. Γενικότερα, άλλωστε, χρειαζόμαστε ριζική αναμόρφωση του νομικού καθεστώτος ελέγχου των οικονομικών όχι μόνο των βουλευτών και υπουργών, αλλά και των πολιτικών κομμάτων, προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της διαφάνειας. Οι αλλαγές που επέφερε ο νόμος 4389/2016 είναι θετικές αλλά όχι αρκετές. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις του «συνταγματικού τόξου» πρέπει να αντιληφθούν ότι η διακίνηση πολιτικού χρήματος στο σκότος ή το ημίφως τελικά πριμοδοτεί τον φασισμό.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια