Το “διαζύγιο” ΔΝΤ και Ελλάδας είναι κοντά και δεν θα τρέξει κανείς να το αποτρέψει…

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ένα βήμα από την αποχώρησή του από την Ελλάδα; Και όντως η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να τα φέρει έτσι, να τα φέρει αλλιώς, και να μην ευθύνεται για το διαζύγιο μεταξύ τους;

Στο ερώτημα η απάντηση είναι καταφατική, διότι στον έβδομο χρόνο της συμβίωσής της χώρας μας και του «σκληρότερου των δανειστών», όπως χαρακτηρίζεται το Ταμείο, ανακάλυψαν και οι δύο πλευρές ότι δεν υπήρξε έρωτας ποτέ, αλλά ένας καταναγκαστικός γάμος, το αποτέλεσμα του οποίου ήταν καταθλιπτικό για τους ‘Ελληνες πολίτες.

Κατά τη γνώμη μου -και μη θεωρήσετε ότι είμαι ο παντογνώστης-, και το Ταμείο και η Ελλάδα ζητούν ένα ανώδυνο διαζύγιο, με τις λιγότερες συνέπειες. Θα ήταν ευχής έργο για τα στελέχη του ΔΝΤ αυτό το διαζύγιο να είναι φιλικό και να καλύπτει τις ευθύνες του για την αποτυχία του Ελληνικού Προγράμματος.

Η ελληνική κυβέρνηση, από την πλευρά της, θα ήθελε να γίνει ο χωρισμός με τις ελάχιστες συνέπειες και προβλήματα, αν και κάποια εκ των στελεχών της θεωρούν το ΔΝΤ σάκο του μποξ. Είναι ακριβώς αυτό που προσπαθεί εναγωνίως το Ταμείο να αποτρέψει, διότι μετά από 6 χρόνια και επτά μήνες Μνημονίου και «καταναγκαστικών έργων» για τον ελληνικό λαό, οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ αντιλήφθηκαν επιτέλους ότι δεν τους συμφέρει η διατήρηση οποιασδήποτε σχέσης με την Ελλάδα και το πρόβλημά της. Διότι, ότι και να πράξουν στο ΔΝΤ, οι Έλληνες πολίτες και οι πολίτες, αυτούς θα βρίζουν, διότι το Ταμείο παραμένει το άλλοθι για τα προβλήματά τους.

Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο περιθώριο του επιτυχημένου συνεδρίου του Capital Link, ρώτησα τους παριστάμενους Έλληνες υπουργούς εάν επιθυμούν την παραμονή του Ταμείου στο Ελληνικό Πρόγραμμα. Έπεσε βαθιά σιωπή, που λέει και αυτό το ανεπανάληπτο τραγούδι. Ήταν στιγμή αμηχανίας για όλους, υπουργούς και δημοσιογράφους. Ένας εκ των υπουργών, ο πιο νεαρός, διέσωσε τους υπόλοιπους λέγοντας ότι οι ίδιοι θέλουν να παραμείνουν στο Πρόγραμμα… Ή κάτι τέτοιο…

Δεν ήταν υπουργοί του δεξιού του Αντώνη του Σαμαρά αλλά του αριστερού του Αλέξη του Τσίπρα… Και με τη βούλα!

Στο σημείο που έφτασαν τα πράγματα οι επιλογές για την Ελλάδα και το ΔΝΤ είναι μηδαμινές, αν και θα έλεγα πως εκτίμησή μου είναι ότι πρόκειται για τη μία και μόνη επιλογή. Και αυτή είναι η έξοδος του Ταμείου από το Ελληνικό Πρόγραμμα.

Πολλοί είδαν στο διπλό μήνυμα του Πολ Τόμσεν αυτήν την τάση. Της τάσης «να φύγουμε το γρηγορότερο».

Συμφέρει στην Ελλάδα; Αν δει το θέμα κανείς εντελώς κομματικά και φανατικά, ναι, διότι ο σύντροφος Αλέξης θα κομπάζει ότι ο ίδιος και οι άνθρωποι του, έδιωξαν το «κακό» ΔΝΤ από την Ελλάδα, άσχετα αν αυτό επιβαρύνει τη συμφωνία Ταμείου-Ελλάδας. Αν όμως συνεχίζεις να απαιτείς ελάφρυνση και μείωση των πλεονασμάτων, μόνο το ΔΝΤ μπορεί να σε βοηθήσει, πιέζοντας τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες πολιτικούς.

Οι πάντες είναι εγκλωβισμένοι στις αποφάσεις τους. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το ΔΝΤ και την ελληνική κυβέρνηση…

Πηγή: mignatiou.com

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.