 |
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
|
Εχθρική πράξη γιατί σύμφωνα με το πρακτορείο RIA απειλεί την ασφάλεια των ρωσικών πολεμικών αεροσκαφών και περιπλέκει την κατάσταση εν όψει της ανάληψης της Προεδρίας από τον Τραμπ στις 21 Ιανουαρίου.
Κάποια μονομερής κίνηση από την Ουάσιγκτον ήταν αναμενόμενη με μόνο ζητούμενο αν είναι ρητορική απειλή ή για απόφαση που θα υλοποιηθεί άμεσα.
Αναμενόμενη μετά την αναγγελία Διάσκεψης για τη Συρία στην πρωτεύουσα του Καζακστάν, Αστάνα, εντός του Ιανουαρίου με τη συμμετοχή της κυβέρνησης της Δαμασκού, της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας, ένα σχήμα που αφήνει έξω τις ΗΠΑ αλλά και τη Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα και το Κατάρ.
Η άγνωστη παράμετρος που ωθεί και τις δύο πλευρές σε κινήσεις που εμπεριέχουν τον κίνδυνο ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης είναι η υλοποίηση της εξαγγελίας Τραμπ τόσο για συνολική βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία όσο και για απόλυτη προτεραιότητα στην εξάλειψη των Τζιχαντιστών και του ισλαμικού κράτους.
Μια υλοποίηση θολή στο περίγραμμά της, καθώς η προσέγγιση με το Κρεμλίνο και η αποδοχή της παραμονής του Ασαντ σκιάζονται από την ταυτόχρονη τοποθέτηση Τραμπ κατά της Συμφωνίας για τον έλεγχο του Πυρηνικού Προγράμματος του Ιράν και υπέρ μιας πιο ανεπιφύλακτης στήριξης του Ισραήλ.
Ενίσχυση με όπλα και πολεμοφόδια των «μετριοπαθών» για τη Δύση ανταρτών δεν θα θέσει σε κίνδυνο το καθεστώς Ασαντ, το οποίο είναι σήμερα μετά την κατάληψη του Χαλεπιού όσο ποτέ μετά την έναρξη του εμφυλίου πολέμου ενισχυμένο, αλλά θα απειλήσει να ακυρώσει τον ρόλο της Τουρκίας που έχει αναλάβει να συγκεντρώσει και να ελέγξει τους αντάρτες στη ζώνη που ελέγχουν τα στρατεύματά της γύρω από τον ποταμό Ευφράτη.
Είναι φανερό ότι το σκληρό πόκερ Ομπάμα -Πούτιν στη Συρία, που βιάζονται να προκαταλάβουν τον Τραμπ, μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα ανάφλεξη, με τους αντάρτες να προσεγγίζουν τους Κούρδους και από κοινού να διώχνουν τους Τζιχαντιστές από τη Ράκα και την περιοχή της.
Στον σχεδιασμό του Κρεμλίνου όταν θα φθάσει η στιγμή για την παράδοση της σκυτάλης από τον Ομπάμα στον Τραμπ οι αντικαθεστωτικοί αντάρτες της Συρίας θα έχουν προωθηθεί στην ελεγχομένη από τις τουρκικές δυνάμεις ζώνη, ενώ στον σχεδιασμό του Λευκού Οίκου επείγει η πτώση της Ράκα, για να εξισορροπηθεί η κατάληψη του Χαλεπιού από τις δυνάμεις του Ασαντ.
Επί της ουσίας η Αγκυρα βλέπει τα συμφέροντά της να απειλούνται πολύ περισσότερο από αυτά της Μόσχας στη Συρία από την απόφαση ενίσχυσης των ανταρτών από την Ουάσιγκτον: Πρόκειται για μια απόφαση που μπορεί να την βγάλει έξω από το παιχνίδι όποια τροπή και να πάρουν οι εξελίξεις, είτε αναζωπύρωση της σύγκρουσης, είτε απευθείας διαπραγμάτευση ΗΠΑ-Ρωσίας για την σταθεροποίηση στη Συρία και στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Ενα είναι βέβαιο ο διαχρονικός συντηρητισμός και ρεαλισμός της ρωσικής διπλωματίας αποκλείει κάθε σενάριο Νέας Τάξης Πραγμάτων με αποκλεισμό των ΗΠΑ άρα, ακόμη και αν υλοποιηθεί η Πολυμερής Διάσκεψη στην Αστάνα, θα πρόκειται προφανώς για ελιγμό πίεσης, με στόχο μια περιφερειακή συνολική συμφωνία κυρίων Πούτιν - Τραμπ.
Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι στην πιο δύσκολη θέση βρίσκεται η Τουρκία του Ερντογάν, που έχει διαρρήξει την εμπιστοσύνη με τους χθεσινούς της συμμάχους με μόνη ανεπαρκή εξισορρόπηση τακτικές συμπλεύσεις και συνεργασίες χωρίς στρατηγικό βάθος.
Στον βαθμό που ΗΠΑ - Ρωσία θα προσεγγίζουν ως προς την επόμενη μέρα στη Συρία, στον ίδιο βαθμό θα συρρικνώνονται για να εκμηδενισθούν τελικά τα περιθώρια ελιγμών της Άγκυρας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια