Γράφει ο Γιώργος Πετράκης
Μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό πάλι προκύπτει το φιλολογικό ερώτημα: Πως διάολο και με ποια κριτήρια διαλέγει ένας πρωθυπουργός, τους υπουργούς του;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό πάλι προκύπτει το φιλολογικό ερώτημα: Πως διάολο και με ποια κριτήρια διαλέγει ένας πρωθυπουργός, τους υπουργούς του;
Παρακολουθούμε ένα μπαράζ συνεντεύξεων και δηλώσεων του κ. Δ. Παπαδημητρίου, υπουργού Οικονομίας από το Ινστιτούτο Λεβι που έγινε γνωστό στην Ελλάδα λόγω των γνωστών θεωριών περί δραχμής και παράλληλου νομίσματος.
Όλων αυτών δηλαδή των θεωριών που καλλιέργησαν, και εξέθρεψαν τον λαϊκισμό και το ψεύδος, που οδήγησαν την χώρα στο κλείσιμο των τραπεζών, στη διόγκωση του χρέους με καμία 80 δις ευρώ και τελικά στο 3ο Μνημόνιο.
Χωρίς καν να χρειασθεί να εφαρμοσθούν οι θεωρίες του κ. Παπαδημητρίου, μας στοίχισαν ακριβά, καθώς χρησίμευαν με τις αντίστοιχες θεωρίες Βαρουφάκη, στον κ. Τσιπρα, στον κ. Καμμενο και σε κάθε άλλον λαϊκιστή να κοροϊδέψουν τους πολίτες υποσχόμενοι τον «άλλο δρόμο». Που θα έσκιζαν τα Μνημόνια και εάν δεν υπέκυπταν οι δανειστές, τότε υπήρχε έτοιμη η συνταγή για δραχμή και geuro.
Τελικά ο κ. Παπαδημητρίου μόλις πέρασε την πύλη του προεδρικού για να δώσει τον όρκο του υπουργού, άλλαξε. Έγινε άλλος άνθρωπος. «Αυτά τα έγραφα και τα έλεγα ως πανεπιστημιακός, άλλο εάν είσαι υπουργός» είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια αυτογελοιοποιουμενος ο συμπαθής κατά τα άλλα καθηγητής.
Πόσο αξιόπιστος και σοβαρός, τόσο σαν επιστήμονας όσο και σαν πολιτικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που τόσο ξετσίπωτα παραδέχεται ότι ως καθηγητής έλεγε και καμιά μ…α για να περνά η ώρα και να συγκινεί διάφορα νούμερα που τον άκουγαν και μόλις έγινε υπουργός θα εφαρμόσει ένα ωραιότατο Μνημόνιο που επέβαλλαν στην χώρα του ο Σόιμπλε και τα άλλα παιδιά.
Με ποιο κριτήριο τελικά επέλεξε ο Αλέξης Τσιπρας τον κ. Παπαδημητρίου για υπουργό: ως επιστήμονα, ιδιότητα που ο ίδιος ο καθηγητής πολτοποίησε και γελοιοποίησε η ως πολιτικό κάτι με το οποίο ουδεμία σχέση έχει ο άνθρωπος; ‘Η μήπως επειδή πάντοτε ένας καθηγητής οικονομικών ειδικά εάν μένει πέραν του Ατλαντικού είναι κάτι που συγκινεί τα παιδιά που μεγάλωσαν με καταλήψεις στα Λύκεια;
Για την κ. Αχτσίογλου, δεν θα μιλήσω γιατί εδώ συνέβη κάτι άλλο καταπληκτικό: όποιος τόλμησε να μιλήσει για την κ. Αχτσογλου, για την Τασία Χριστοδουλοπουλου για την Θεανω Φωτίου, σχεδόν στιγματίζεται και χαρακτηρίζεται σεξιστής, φαλλοκράτης, μισογύνης και ούτε ξέρω τι άλλο.
Είναι η ωραία ασπίδα που στήνουν γύρω από ορισμένα πρόσωπα, ώστε να αποφύγουν την κριτική. Για την ίδια πάντως, θα μιλήσει το έργο της εφόσον βεβαίως κριθεί με βάση τις ιδέες και απόψεις της οι οποίες ηταν καταγεγραμμένες στο διαδίκτυο, πριν σπεύσει να τις εξαφανίσει μόλις ανακοινώθηκε η υπουργοποίηση της. Και αυτή η συμπεριφορά δεν έχει σχέση ούτε με το φύλλο ούτε με την ηλικία.
Μιλάγαμε για την περίπτωση Φίλη και μας έλεγαν ρατσιστές, ότι κριτικάρουμε τον πρώην υπουργό Παιδείας επειδή είναι παχουλός, επειδή δεν πήρε το πτυχίο του.
Κι όμως ο ίδιος ο Φίλης έδειξε προχθές ότι θεωρεί τίτλο τιμής ότι δεν πήρε το πτυχίο του και έσπευσε να στιγματίσει όλους όσους χιλιάδες έλληνες πέρασαν από τα Πανεπιστήμιο και αντί να βρουν επαγγελματικό καταφύγιο σε κομματικούς μηχανισμούς και γραφεία, αντί να βρουν δουλίτσα κρατικοδίαιτη ως συντάκτες της Αυγής, προσπάθησαν με δυσκολίες και στερήσεις να τελειώσουν την Σχολή τους, να πάρουν το πτυχίο τους, να μοχθήσουν, για την οικογένεια τους, για την οικονομία της χώρας για την πατρίδα τους…
Την δική του κομματίλα και ανικανότητα ο κ. Φίλης την έκανε ιδεολογικό μανιφέστο και ανταμείφθηκε με υπουργική θέση. Την οποία προχθές έχασε…
Επιχειρεί ο κ. Φιλης να γίνει ήρωας του κάθε διορισμένου και συμβιβασμένου οπαδού του ΣΥΡΙΖΑ που ονειρεύεται αγώνες εναντίον του Ιερώνυμου… Γιατί δεν κοιτάζουν καλύτερα τον Σόιμπλε; Όχι κύριε Φίλη… Δεν είστε ήρωας κανενός αριστερού παραμυθιού.
Είστε αποτυχημένος παίκτης στο σίριαλ που σκηνοθετήσατε μαζί με τον κ. Τσιπρα και τον κ. Καμμενο με τις ευλογίες και την κηδεμονία όχι μόνο του Σόιμπλε άλλα και του κ. Ιερώνυμου που στήριξε την κυβέρνηση σας όλο το προηγούμενο διάστημα…
Πριν σας δοξάσουμε για την αντικατάσταση των θρησκευτικών με την διδασκαλία του Νικόλα Άσιμου, θα προτιμήσουμε να σας καταδικάσουμε για την εξαπάτηση των πολιτών όταν υποσχόσασταν και ξιφουλκούσατε ως υποψήφιος βουλευτής για το σκίσιμο των Μνημονίων και ήσασταν ο πρώτος που ψηφίσατε το Τρίτο Μνημόνιο και το υπηρετήσατε πιστά, όπως συνεχίζετε να κάνετε σήμερα…
Που ανακαλύψατε το πόσο κακός είναι ο Καμμένος και ο Ιερώνυμος, όταν χάσατε την θεσούλα στο Υπουργικό Συμβούλιο. Μέχρι τότε όλα καλά. Ακόμη κι όταν σας χειροκροτούσε ο κ. Καμμένος στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που θριαμβεύσατε.
Έφυγε γιατί δεν χωράει στα γιάπικα άσπρα πουκάμισα που φόρεσαν οι νεαροί υπουργοί που κάθισαν γύρω από τον Αλέξη και πόζαραν στους καναπέδες του Μαξίμου. Σαν να είναι οι σύμβουλοι του Πλανητάρχη λίγο πριν αποφασίσουν να βομβαρδίσουν το Ιράκ.
Δεν τον έφαγε ο αρχιεπίσκοπος αλλά η νέα αισθητική του Μαξίμου. Μνημονιακοί και νέοι… Ο κ. Φίλης είναι μνημονιακός πια, αλλά παλιός, ιδρωμένος με φθαρμένο πόλο μπλουζάκι και χωρίς καλά πανεπιστήμια.
Στο Μάξιμου θέση έχει μόνο η παρέα του κ. Τσιπρα. Άντε και κάποιοι που οπως ο κ. Παπαδημητριου, θαμπώνει τα γιαπάκια της Αριστεράς.
Της Μνημονικής Αριστεράς… Που έτσι διαλέγει πια υπουργούς.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια