Η ρητορική περί... «κόκκινων γραμμών»

Γράφει ο Γιάννης Σαραντάκος

Το «έργο» της «σκληρής διαπραγμάτευσης» «ανέβηκε» και πάλι τα τελευταία 24ωρα, με τους εκπροσώπους των θεσμών να αναχωρούν χωρίς συμφωνία από την Αθήνα και τους εκπροσώπους της κυβέρνησης να μιλούν για «κόκκινες γραμμές», από τις οποίες δεν θα κάνουν (και πάλι) ούτε... ένα βήμα πίσω.

Όλα αυτά τα προβλήματα βέβαια, όπως συμβαίνει συνήθως, θα λυθούν με έναν... μαγικό τρόπο και στο τέλος της διαδρομής (πιθανότατα μέχρι την 5η Δεκεμβρίου) θα έχουν υπογραφεί όλα όσα ζητούν οι δανειστές και στα εργασιακά και σίγουρα οι νέες ρυθμίσεις δεν θα είναι προς όφελος των εργαζομένων στη χώρα.
Αλήθεια, όμως, όσοι σκέφτηκαν να επαναλάβουν αυτό το, κουραστικό πλέον, έργο, δεν καταλαβαίνουν ότι δεν γίνονται πιστευτοί από κανέναν; Ίσως ούτε από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση διότι θεωρούν ότι τα κάνουν καλύτερα από άλλους.
Δυστυχώς, το Μέγαρο Μαξίμου επιμένει να ακολουθεί μια αδιέξοδη επικοινωνιακή τακτική, η οποία δεν προσφέρει κανένα κέρδος, αφού διαψεύδεται σταθερά από τα ίδια τα γεγονότα, όπως διαψεύστηκε από την υπογραφή του 3ου Μνημονίου η ρητορική περί της 17ωρης διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες, εκείνο το μαρτυρικό καλοκαίρι του 2015.
Στο σημείο που έχει φτάσει η χώρα, δεν χωρούν πλέον ούτε ωραιοποιήσεις ούτε δήθεν «εθνικοπατριωτικές κορώνες» περί «κόκκινων γραμμών» που δυστυχώς καταρρέουν από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται ειλικρίνεια απέναντι στους πολίτες, ρεαλιστική αποτίμηση της κατάστασης και τολμηρές αποφάσεις, ικανές να δώσουν προοπτική στη χώρα. Οποιος εκ των πολιτικών ηγετών αντιληφθεί εγκαίρως αυτή την απλή αλήθεια, τότε είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει όχι μόνο την ψήφο των Ελλήνων που θα τους στείλει στην εξουσία για λίγα χρόνια, αλλά -κυρίως- την εμπιστοσύνη τους.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια