15 νατοϊκά κράτη μη όμορα με τη Ρωσία μετακινούν στρατό στα σύνορά της. Γιατί;

Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι, για τους οποίους θεωρεί το Λουξεμβούργο απαραίτητη την ανάπτυξη νατοϊκών στρατευμάτων που θα σταθμεύουν μόλις 160 χιλιόμετρα από την δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Ρωσίας;

Γράφει ο Mark Nicholas για το Russia Insider
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!

Διαβάζω σε άρθρο της ιστοσελίδας της Deutsche Welle:
"Οι ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας θα αποστείλουν 600 στρατιώτες και αρκετά τεθωρακισμένα τύπου Leopard 2 στη Λιθουανία το 2017, στα πλαίσια προγράμματος του ΝΑΤΟ.
Οι ειδικοί θεωρούν ότι πρόκειται για ένα σαφές μήνυμα, ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τις ανησυχίες των κρατών της Βαλτικής και της Πολωνίας για μια ενδεχόμενη στρατιωτική απειλή από την Ρωσία.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg δήλωσε, ότι το ΝΑΤΟ, με την εν λόγω απόφασή του, επιδιώκει να αποδείξει τις αμυντικές δυνατότητές του. Ο ίδιος αυτός στόχος επιδιώκεται με την ανάπτυξη βαρέων όπλων, όπως αρμάτων μάχης και πυροβολικού στην περιοχή, ακόμη και εάν δεν γίνεται λόγος για μια επικείμενη απειλή εναντίον των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ. Παρόμοια δήλωση με του Stoltenberg έκανε η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Ursula von der Leyen. Τόνισε δε ότι η υποστήριξη που παρέχεται στους εταίρους του ΝΑΤΟ γίνεται “για λόγους τηρήσεως αναλογιών, καθώς και για λόγους προστασίας”...

Διαβάζω, επίσης, σε άρθρο του ανταποκριτή Wojciech Kosc στο Intellinews:
“Και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν δεσμευθεί να συμβάλουν στην παράταξη τεσσάρων ταγμάτων που θα σταθμεύουν στην Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες, καθώς η στρατιωτική συμμαχία εξακολουθεί να ενισχύει την παρουσία της στην ανατολική πτέρυγά της”, δήλωσε στις 26 Οκτωβρίου ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ”...

Έτσι, η Αλβανία, η Ιταλία, η Πολωνία και η Σλοβενία θα συμβάλουν στο υπό καναδική ηγεσία τάγμα στην Λετονία. Το Βέλγιο, η Κροατία, η Γαλλία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και η Νορβηγία θα συμβάλουν στο υπό γερμανική ηγεσία τάγμα στη Λιθουανία. Η Δανία και η Γαλλία θα ενισχύσουν το υπό βρετανική ηγεσία τάγμα στην Εσθονία, ενώ η Ρουμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεισφέρουν με την συμμετοχή τους στο υπό αμερικανική ηγεσία τάγμα στην Πολωνία.

Με άλλα λόγια, πολύ σύντομα, 15 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, που δεν έχουν κοινά σύνορα με τη Ρωσία, θα μετακινήσουν στρατεύματα που θα σταθμεύσουν εκτός της χώρας τους, και συγκεκριμένα στα ρωσικά σύνορα. Επιπλέον, η Πολωνία και η Νορβηγία, που μοιράζονται σύνορα μικρής έκτασης με τη Ρωσία, θα αποστείλουν και αυτές στρατεύματα εκτός της χώρας τους, στη Λιθουανία και τη Λετονία.

Συνολικά, ένας συνασπισμός 20 κρατών-μελών του ΝΑΤΟ θα σταθμεύει στις χώρες της Βαλτικής, με τρόπο ώστε να περικυκλώνει την ρωσικής εθνικής κυριαρχίας περιφέρεια του Καλίνινγκραντ και να έχει παραταγμένο ένα μέρος των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ μόλις 160 χιλιόμετρα από την Αγία Πετρούπολη, την δεύτερη σε μέγεθος πόλη και ιστορική πρώην πρωτεύουσα της Ρωσίας. Μια πόλη, όπου περίπου 1 εκατομμύριο άμαχοι πέθαναν από την πείνα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην ιστορική πολιορκία που ξεκίνησε η Γερμανία, η οποία όλα δείχνουν ότι έχει πλέον επιστρέψει στην περιοχή.

Από τις 20 χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, οι οποίες δραστηριοποιούνται σήμερα στην ευάλωτη βορειοδυτική πλευρά της Ρωσίας, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ρουμανία εισέβαλαν εκεί στην δεκαετία του 1940, προκαλώντας 25 εκατομμύρια θανάτους, από τους οποίους τα 15 εκατομμύρια ήταν θάνατοι αμάχων και αιχμαλώτων πολέμου.

Οι Ρώσοι θα θυμούνται επίσης, ότι μαζί με τους Γερμανούς εισβολείς, ήρθαν και άλλα στρατεύματα από άλλες χώρες, οι οποίες σήμερα βρίσκονται και πάλι στα σύνορά της. Η Γαλλία έδωσαν το παρών με το πολεμικό SS Charlemagne, η Δανία και η Νορβηγία με τα πολεμικά SS Viking και Nordland, η Ολλανδία με το SS Nederland, η Κροατία με το 369οσύνταγμα, ενώ οι Βέλγοι με τα πλοία SS Wallonien και SS Flandern.

Στην εναλλακτική πραγματικότητα που περιβάλλει τους κρατικούς λειτουργούς των χωρών της Δύσης, η Ρωσία είναι έτοιμη να εισβάλει στην Βαλτική, οπότε επιβάλλεται η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας εκεί, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει μια μόνιμη παρουσία 4.000 στρατιωτών, υποστηριζόμενων από μια “δύναμη ταχείας αντίδρασης” 40.000 περίπου.

Από την άλλη πλευρά, το συνολικό άθροισμα των στρατευμάτων των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ είναι περίπου 4 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του ρωσικού στρατού. Ακόμα και χωρίς να συνυπολογίσουμε τις ΗΠΑ και τον Καναδά, από μόνες τους οι ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ έχουν πληθυσμό τριπλάσιο της Ρωσίας και ΑΕΠ δέκα φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Ρωσίας.

Επιπλέον, η Ρωσία δεν έχει ποτέ επιχειρήσει να “αρπάξει” κάποια από τις χώρες της Βαλτικής, ούτε πριν από την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ το 2004, ούτε μετά. Και αυτό, παρά την μακροχρόνια κακομεταχείριση της ρωσικής μειονότητας στην Εσθονία και τη Λετονία, η οποία ήταν ντε φάκτο χειρότερη κατά την δεκαετία του 1990 απ’ ό, τι σήμερα. Εξυπακούεται, φυσικά, ότι δεν υπάρχουν ρωσικά στρατεύματα ούτε στα σύνορα της Αλβανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, του Καναδά και της Γερμανίας.

Τι είδους σημειολογία είναι αυτή; Τι συμβαίνει; Γίνεται για αμυντικούς λόγους η παράταξη όλων αυτών των δυνάμεων, ή πρόκειται για μια κίνηση εκφοβισμού εναντίον της Ρωσίας από την πλευρά ενός κατά πολύ πιο εύρωστου οικονομικά και πολιτικά συνασπισμού κρατών;