Οι ιστορικοί κύκλοι του γερμανικού κράτους -είτε πρόκειται για «αυτοκρατορία» είτε για μόρφωμα που επιδιώκεται από την ηγεσία του να γιγαντωθεί αυτοκρατορικά- επαναλαμβάνονται με ακρίβεια καλοκουρδισμένου ρολογιού.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Το πρώτο στάδιο είναι σχετικά «σιωπηλό». Οι προσπάθειες της γερμανικής ελίτ επικεντρώνονται στην οικοδόμηση ισχύος. Τότε, όλα περιστρέφονται γύρω από την εργασία, την εξοικονόμηση πόρων και τη μεγιστοποίηση των οφελημάτων από ένα λειτουργικό κράτος. Ακολουθούν οι απόπειρες «ένωσης» των ομόγλωσσων, ομότροπων φυλών και εθνοτήτων σε έναν ενιαίο χώρο. Σε προηγούμενες εξελικτικές φάσεις η κύρια προσπάθεια είχε να κάνει με το έδαφος. Τώρα προέχει η οικονομία.
Της διαμόρφωσης του ενιαίου εθνικού ή/και οικονομικού χώρου έπεται η φρενήρης επέλαση. Οι Γερμανοί, μόλις νιώσουν ότι έχουν ολοκληρώσει τα πρώτα βήματα στον δρόμο της αυτοκρατορίας, ξεφεύγουν από κάθε μέτρο και απλά εφορμούν σε όποιον στόχο θεωρούν ότι θα εξυπηρετήσει την επίτευξη των στρατηγικών επιδιώξεών τους.
Ο κύκλος του γερμανικού ονείρου είθισται να κλείνει με μια μεγαλόπρεπη, βαγκνερικών διαστάσεων καταστροφή.
Τα διάφορα Ράιχ χάνονται μέσα στον κονιορτό της κατάρρευσης των ελπίδων των Γερμανών για «παγκόσμια κυριαρχία». Στην εποχή μας, που έχει υποκαταστήσει σε μεγάλο βαθμό την οβίδα με τη γραφίδα και το αίμα με το χρήμα, οι μεγάλες μάχες δίδονται στο πεδίο της οικονομίας.
Τώρα οι Γερμανοί, που μέσω του «ευρωπαϊκού οράματος», της Ε.Ε. και του ευρώ προσπαθούσαν να κυριαρχήσουν παγκοσμίως, πλησιάζουν επικίνδυνα στο να ξαναζήσουν το παρελθόν ελαφρώς παραλλαγμένο και να συμπαρασύρουν στον όλεθρο εκατομμύρια δανειολήπτες σε ολόκληρη την Ευρώπη - και στην Ελλάδα, φυσικά.
Οπως έγραψε η «δημοκρατία» μας, «πέφτει σαν χάρτινος πύργος η Deutsche Bank. Διαταγή του αδίστακτου Σόιμπλε στον Ντράγκι (της ΕΚΤ) για αύξηση επιτοκίων εδώ και τώρα!»
Ουσιαστικά, μία από τις μεθοδεύσεις του κράτους, που μας κουνά επί έτη το δάκτυλο παραδίδοντας μαθήματα ηθικής, στοχεύει στο να πληρώσουν όλοι πλην των Γερμανών το κόστος για την αποφυγή μιας «ενδεχόμενης κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού γίγαντα της χώρας».
Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια