 |
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
|
Ετσι δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν έσπευσε να δηλώσει προκαταβολικά ότι η αναθεώρηση του αντιτρομοκρατικού νόμου στην Τουρκία ώστε να μη συγχέεται η πολιτική δράση με την ένοπλη βία, ένας πιο στενός δηλαδή προσδιορισμός που ετέθη ως ένας από τους όρους της Κομισιόν για την κατάργηση της βίζας εισόδου Τούρκων πολιτών στη Ζώνη Σένγκεν δεν πρόκειται να υλοποιηθεί.
Η διαπραγμάτευση Μέρκελ - Νταβούτογλου έγινε με σημείο αναφοράς την απενεργοποίηση των κλινικά νεκρών Ενταξιακών Διαπραγματεύσεων με το συμβολικό άνοιγμα νέων κεφαλαίων, μια κίνηση χωρίς αντίκρισμα, αλλά που συνιστά απειλή για τον Ερντογάν:
Χωρίς αντίκρισμα, καθώς ακόμη και αν η Τουρκία ήταν σήμερα ο ιδανικός υποψήφιος προς ένταξη συνομιλητής, είναι σαφές ότι η διεύρυνση της Ε.Ε. έχει παγώσει για το ορατό μέλλον και δεν αφορά την Τουρκία που στο μόνο που μπορεί να ελπίζει είναι μια Ειδική Σχέση.
Απειλή για τον Ερντογάν, καθώς η Ατζέντα του για τους επόμενους μήνες είναι ασύμβατη ακόμη και με προσχηματική συμμόρφωση με τους όρους και τις προϋποθέσεις της Κομισιόν για υλοποίηση της Συμφωνίας.
Ήδη έχει δρομολογηθεί η διαδικασία άρσης της ασυλίας των βουλευτών του Φιλοκουρδικού Κόμματος HDP με την κατηγορία της στήριξης της τρομοκρατικής δράσης του ΡΚΚ, μια κίνηση που αφήνει ανοικτά δύο ενδεχόμενα:
Πρώτον, την έκπτωση των Βουλευτών του HDP από το αξίωμά τους και τη διεξαγωγή αναπληρωματικών εκλογών, με το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ να κερδίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των εδρών και να αποκτά την ενισχυμένη πλειοψηφία Συνταγματικής Μεταρρύθμισης με ψήφο στη Βουλή.
Δεύτερον, την προκήρυξη, με πιθανό ορίζοντα τον Σεπτέμβριο, πρόωρων εκλογών, όπου το ΑΚΡ μπορεί να ελπίζει ότι η πρωτοφανής βίαιη καταστολή θα συμπιέσει το HDP κάτω από το 10% που απαιτείται για την είσοδο στη Βουλή, ενώ ταυτόχρονα θα διεμβολίσει και την εκλογική βάση του Εθνικιστικού ΜΗΡ συμπιέζοντας το και αυτό κάτω του 10%, με αποτέλεσμα κοινοβουλευτική παντοδυναμία του Ερντογάν σε μια δικομματική Βουλή, στην οποία θα υπαγορεύσει το Σύνταγμα της αρεσκείας του.
Στην παραπάνω πορεία ο Ερντογάν δεν θέλει, δεν μπορεί να ανεχθεί ούτε καν μια ρητορική υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών από την Ε.Ε., όχι γιατί πρακτικά θα τον εμπόδιζε, αλλά γιατί θα ακύρωνε την αξιοπιστία της υπερήφανης και ανεξάρτητης Τουρκίας που δεν δέχεται επεμβάσεις στο εσωτερικό της.
Σήμερα ο Ερντογάν φαίνεται να έχει βρει ένα Modus Vivendi με τις ΗΠΑ, που τον έχουν αποδεχθεί ως υποχρεωτικό συνομιλητή ελλείψει εναλλακτικής λύσης και προσπαθούν να τον βοηθήσουν με μεθοδεύσεις που καθυστερούν την εκκαθάριση του Ισλαμικού Κράτους, αλλά και με τη μεσολάβησή τους για εξομάλυνση των σχέσεων της Άγκυρας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Το τελευταίο αυτό δεδομένο δίνει περιθώριο ελιγμών στον Ερντογάν σε σχέση με την Ε.Ε. και του επιτρέπει να διακινδυνεύσει ακόμη και τη ρήξη, καθώς επί της ουσίας ζητά μια διόρθωση η νέα ερμηνεία - παρερμηνεία των συμφωνηθέντων από τους Μέρκελ- Νταβούτογλου, το κόστος της οποίας είναι απαγορευτικό για την πλειοψηφία των πολιτικών ηγεσιών της Ε.Ε.
Η εντυπωσιακή συρρίκνωση των προσφυγικών ροών εκ των πραγμάτων ενισχύει τη διαπραγματευτική δύναμη του Ερντογάν και θέτει στη Μέρκελ και στους ομολόγους της στην Ε.Ε. ένα δίλημμα κόστους: ’Η το κόστος της συνθηκολόγησης στους όρους του Σουλτάνου ή το κόστος της μη ελέγξιμης διαχείρισης προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών, που δεν θα θέλει και από ένα σημείο και ύστερα δεν θα μπορεί να ελέγξει η τουρκική πλευρά.
Κόκκινη γραμμή
Ο Ερντογάν δεν θέλει, δεν μπορεί να ανεχθεί ούτε καν μια ρητορική υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών από την Ε.Ε., όχι γιατί πρακτικά θα τον εμπόδιζε, αλλά γιατί θα ακύρωνε την αξιοπιστία της υπερήφανης και ανεξάρτητης Τουρκίας, που δεν δέχεται επεμβάσεις στο εσωτερικό της.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια