Στον απόηχο της συζήτησης - «σούπα» που διεξήχθη την περασμένη Τρίτη (29/03/2016) για τη διαφθορά και τη διαπλοκή το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου έχει πλέον απωλέσει κάθε έρεισμα σε επίπεδο κοινωνίας, ενώ ήδη υπάρχουν κλυδωνισμοί και στο εσωτερικό της συμπολίτευσης, καθώς ακούγονται φωνές βουλευτών αλλά και στελεχών που μιλούν για μια ανούσια συνεδρίαση.
Ο κ. Τσίπρας έκανε μια αποκοτιά παράτολμη, αλλά εντελώς απερίσκεπτη: Χρησιμοποίησε ως «ατού» τη δήθεν πολεμική εναντίον της διαπλοκής του πολιτικοοικονομικού συστήματος, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα όσα σκληρά και βάρβαρα έρχονται λίγο πριν το Πάσχα, οπότε και τίθεται προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο για το νέο ασφαλιστικό σύστημα.
Μάλιστα, θέλοντας να πλασάρει ως απολύτως ισχυρό χαρτί το κυνήγι των διαπλεκόμενων, άρχισε να υπόσχεται ονόματα, επίθετα και διευθύνσεις. Μόνο που κατά τη συνεδρίαση της Βουλής δεν ακούστηκε τίποτε λιγότερο αλλά και τα περισσότερο από τα συνηθισμένα: γενικολογίες, στερεότυπες αναφορές στο κύκλωμα των δημοσιογράφων-εκβιαστών και μια αόριστη κριτική στα «συμφέροντα».
Όλα μπήκαν μεμιάς στο «πλυντήριο» της λήθης...
Αλλά ο κ. Τσίπρας δεν ονομάτισε τα «συμφέροντα». Κι εκεί φάνηκε το παιχνίδι του: Βασική επιδίωξη του πρωθυπουργού είναι ο έλεγχος και η χειραγώγηση των ΜΜΕ. Όποιος γράψει κάτι καλό για την κυβέρνηση, μπαίνει χωρίς δεύτερη σκέψη στο «πλυντήριο» της λήθης και, ως διά μαγείας, καθαρίζει αμέσως από τον «λεκέ» της διαπλοκής.
Εάν, όμως, κάποιος τολμήσει να γράψει έστω και κάτι στο πλαίσιο μιας εποικοδομητικής κριτικής, τότε ευθύς αμέσως μετατρέπεται στον χειρότερο συκοφάντη, θεωρείται αργυρώνητος και δεινός θιασώτης των «συμφερόντων».
Δεν υπάρχουν ημίμετρα, όταν κάποιος θέλει να πει την αλήθεια, όσο αμείλικτη κι αν είναι αυτή. Είτε τη λέει, είτε το βουλώνει. Και σίγουρα η αλήθεια απαιτεί γερά «κότσια». Εάν ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν στοιχεία και απτές αποδείξεις επί του πρακτέου, δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Οφείλουν και πρέπει να τα καταθέσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Και την ίδια στιγμή, οφείλουν να βγουν μπροστά σε αυτό τον ταλαίπωρο λαό και να τον κοιτάξουν κατάματα και να του πουν – για μία έστω φορά – αυτή τη μαύρη αλήθεια. Οι γάτες των Ιμαλαΐων, όσο στέκουν νωθρές, δεν πρόκειται να κυνηγήσουν ποτέ τα «ποντίκια» της διαφθοράς και της διαπλοκής. Και είναι πολλά τα ρημάδια...
Όσο για τον πρωθυπουργό των «μεγάλων αποκαλύψεων» θα πρέπει, επιτέλους, να αποφασίσει με ποιους είναι και τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετεί. Δεν μπορείς να «χαϊδεύεις» αυτιά τη στιγμή που προαναγγέλλεις πρακτική κάθαρσης. Και σίγουρα δε νομιμοποιείσαι να δίνεις στον αέρα μερικά μόνον ονόματα, αυτά που απλώς βολεύουν τις πολιτικές σου και τις δικαιολογούν.
Γιατί, πολύ απλά, μετά γίνεσαι αυτός που τόσο καιρό εσύ ο ίδιος λοιδορούσες: άλλος ένας υμνητής των ολιγαρχικών συμφερόντων.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια