«Ήταν το πιο θλιβερό ταξίδι της καριέρας μου» λέει ο Τέρι Χιουζ της αυστραλιανής Εθνικής Ομάδας Δράσης για τον Αποχρωματισμό των Κοραλλιών, ο οποίος πέταξε την περασμένη εβδομάδα πάνω από το βόρειο τμήμα του Μεγάλου Κοραλλιογενή Υφάλου, ο οποίος έχει συνολική έκταση 344.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, σχεδόν τριπλάσια σε σχέση με την Ελλάδα.
«Από τους 520 υφάλους που εξετάσαμε, μόνο οι τέσσερις δεν παρουσίαζαν αποχρωματισμό αναφέρει». Ο αποχρωματισμός εμφανίζεται όταν τα συμβιωτικά μονοκύτταρα φύκη που ζουν μέσα στα κοράλλια εγκαταλείπουν το σπίτι τους λόγω ανόδου της θερμοκρασίας. Αν η θερμοκρασία επανέλθει σύντομα στο κανονικό τα φύκη επιστρέφουν. Αν όμως η ζέστη συνεχιστεί, οι πολύποδες των κοραλλιών είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν.
Και αυτό έχει συνέπειες για όλα τα υπόλοιπα είδη που ζουν στους κοραλλιογενείς υφάλους.
Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος βόρεια της Αυστραλίας έχει μήκος 2.300 χιλιόμετρα
Το χειρότερο επεισόδιο αποχρωματισμού καταγράφηκε το 1998, στη διάρκεια ισχυρού Ελ Νίνιο, όταν χάθηκε το 16% των κοραλλιογενών υφάλων σε όλο τον κόσμο. Το φετινό επεισόδιο αναμένεται να συνεχιστεί για μήνες και θα μπορούσε να αποδειχθεί ακόμα χειρότερο, εκτιμούν οι αυστραλιανές αρχές.
Εκτός από τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, το φετινό Ελ Νίνιο έχει προκαλέσει αποχρωματισμό σε υφάλους του Ινδικού, ανάμεσα στην Αφρική και την Ινδονησία, καθώς και σε άλλες περιοχές του Ειρηνικού μέχρι τη Νέα Καληδονία.
Το φετινό Ελ Νίνιο έχει αρχίσει πλέον να εξασθενεί, συνεχίζει όμως να επηρεάζει τον καιρό σε όλο τον κόσμο και ο αποχρωματισμός εκτιμάται ότι θα συνεχιστεί για ακόμα έναν χρόνο.
Δεδομένου όμως ότι η κλιματική αλλαγή ανεβάζει τη θερμοκρασία του νερού σε όλο τον κόσμο, το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο για τα κοράλλια: σύμφωνα με κάποιους ερευνητές, ο πλανήτης κινδυνεύει να χάσει όλους τους κοραλλιογενείς υφάλους του μέχρι το 2060.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
Newsroom ΔΟΛ
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια