Αν τα πράγματα ήταν λίγο πιο ήρεμα ίσως αύριο θα βλέπατε τον Αλέξη Τσίπρα ως κοινό θνητό να μπαίνει στο τρόλεϊ, να ακυρώνει το εισιτήριο του και να βρίσκεται δίπλα στον λαό του.
Οι συνθήκες μάλλον δεν το επιτρέπουν και έτσι είδατε μόνο από την τηλεόραση τον Πρωθυπουργό να εμφανίζεται σχεδόν αιφνιδιαστικά στο Πέραμα και να περιοδεύει πρωί-πρωί, πριν ακόμη το πάρουν χαμπάρι οι αγρότες, οι Λαφαζανικοί του Πειραιά, οι απλοί πολίτες του Περάματος.
Ήταν μια από τις πιο ωραία στημένες -με τηλεοπτικό ντεκόρ- περιοδείες του ηγέτη κοντά στον λαό του.
Βεβαίως έλειπε ο λαός από την περιοδεία, όπου το κοινό αποτελούνταν κυρίως από μια ντουζίνα υπουργούς, κάνα δυο ντουζίνες γενικούς γραμματείς, κομματικά στελέχη και «αυθόρμητους» περαστικούς που έδειξαν με κάθε τρόπο την λατρεία τους στον κ. Τσίπρα.
Τα πράγματα έχουν αρχίσει να πηγαίνουν άσχημα και από αυτό δεν μπορεί να ξεφύγει ο κ. Τσίπρας όσες φορές κι αν πάει στο Πέραμα για να εξαγγείλει συσσίτια στα σχολεία, ή την επιστροφή της ΜΟΜΑ για να διανοίξει τον δρόμο και να περνούν τα απορριμματοφόρα. Ούτε με την υπόσχεση για θέσεις εργασίας (οκτάμηνης διαρκείας), ούτε με την ενίσχυση του Κολυμβητηρίου…
Η κυβέρνηση πλέον έφτασε στον κάβο. Αυτόν που ο κ. Τσιπρας, όπως προηγουμένως ο Αντώνης Σαμαράς νόμιζε ότι θα τον αποφύγει. Ότι όσο πιο υπάκουος στους δανειστές, τόσο πιο επιεικείς θα είναι μαζί του.
Λάθος..
Ο κ. Τσιπρας υποτίμησε τους αγρότες, υποτίμησε τους δανειστές, υπερτίμησε τον εαυτό του. Εξάλλου όπως ο ίδιος έχει ομολογήσει, του έχει ξανασυμβεί αυτό, πριν ένα χρόνο όταν ξεκίναγε την θητεία του.
Έναν χρόνο μετά, τα πράγματα είναι όλα πολύ πιο δύσκολα.
Οι δανειστές ζητούν όλο και πιο πολλά και οι αγρότες ζητούν τα ελάχιστα που τους υποσχέθηκε. Και ο κ. Τσιπρας δεν μπορεί κανέναν πια να ικανοποιήσει.
Η εικόνα των μπλόκων και των τρακτέρ στις Εθνικές Οδούς, τα ΜΑΤ εν δράση στην Θεσσαλονίκη, η προπαγάνδα, τα πλάνα των ταλαίπωρων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να κρύβονται στις περιφέρειες τους άλλοι από ντροπή άλλοι για να διαφυλάξουν την σωματική ακεραιότητα τους, τα σπασμένα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, ξυπνούν άλλες δυσάρεστες μνήμες. Τότε που τα σημερινά «θύματα» ήταν οι θύτες. Εκεί στην Θεσσαλονίκη όταν ακύρωναν την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, προπηλάκιζαν υπουργούς, παρέλυαν την κυκλοφορία στους δρόμους. Όταν κάποιοι άλλοι έκαιγαν την Μαρφίν. Τότε που η διάλυση έφερνε την παραίτηση μιας άλλης κυβερνησης…
Σήμερα η διάλυση και η κατάρρευση έχουν πάρει πολύ πιο άγριο ρυθμό…
Οι πιο ψύχραιμοι στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται ότι η βόμβα έχει πια απασφαλισθεί και ο χρόνος μετράει αντίστροφα.
Κι ας κουραστούν οι αγρότες και ας γυρίσουν στα χωριά τους. Κι ας περάσει το ασφαλιστικό . Η Ντέλια Βελκουλέσκου του ΔΝΤ φέρνει το δημοσιονομικό, με μια τρύπα που όλο και μεγαλώνει. Και μετά ακολουθούν κι άλλα. Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, τα μισθολόγια, οι μειώσεις των συντάξεων…
Ο κανονικός Αλέξης Τσίπρας, όχι εκείνος που νομίζει ότι από ένοικος έχει γίνει ιδιοκτήτης του Μεγάρου Μαξίμου, είχε δυνατό το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Και θα ήξερε τι να κάνει. Να ξεφύγει όσο είναι καιρός. Να πετάξει την χειροβομβίδα στα χέρια του επόμενου και αυτός σχεδόν καθαρός, με μόνο στίγμα την υπογραφή του Γ’ Μνημονίου, να ξαναβγεί στο κλαρί..
Τα επιχειρήματα θα είναι εύκολα: παίξαμε, δώσαμε τον αγώνα, εμπνεύσαμε την Ευρώπη, κάναμε λάθη, μας πίεσαν, χάσαμε, αλλά αντισταθήκαμε…
Η μεγάλη απόδραση…
Όμως με τον κ. Τσιπρα απ’ έξω, να πετροβολά, κανένα σχέδιο δεν θα πετύχει. Θα έχουν αποδράσει και θα κυκλοφορούν ελεύθερα όλα εκείνα τα κουσούρια που μας έφεραν εδώ…
Ας μην του δώσουν την ευκαιρία της απόδρασης. Να εκτίσει την «ποινή» του, τελειώνοντας την βρομοδουλειά που ο ίδιος ανέλαβε πέρυσι το καλοκαίρι. Και μετα ας πάει όπου θέλει. Η συμβουλή μας θα είναι να μην δοκιμάσει πάντως, ούτε το Πέραμα ούτε το τρόλεϊ…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια