Έχει η ζωή γυρίσματα

Τα μπαϊράκια και η πρόκληση για τη Ν.Δ. να κληθεί να βάλει πλάτη στο Ασφαλιστικό

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Με την πλάτη στον τοίχο πορεύεται πρός την ψήφιση του ασφαλιστικού νόμου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Ολα τα δεδομένα, με εξαίρεση δύο, είναι εναντίον του.

Ο κόσμος είναι στον δρόμο, η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ασθενής, η κοινωνική ανοχή ελάχιστη, τα κουράγια περιορισμένα. Μόνο δύο δεδομένα έχει μαζί του ο πρωθυπουργός: Το Προσφυγικό, που καίει τη Μέρκελ και απειλεί τον συνασπισμό της με κατάρρευση - ίσως γι' αυτό κωλυσιεργεί ο Τσίπρας τη δημιουργία των Κέντρων Φιλοξενίας Μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου.

Eπίσης η διάχυτη αίσθηση που υπάρχει στην κοινωνία και καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις ότι για το Ασφαλιστικό τη βασική ευθύνη έχουν οι κυβερνήσεις Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ των τελευταίων 40 ετών και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ (έρευνα Kappa Research). Εστω, λοιπόν, ότι πορευόμαστε έτσι έως τα τέλη Φεβρουαρίου. Εστω ότι υπάρχει γενικός ξεσηκωμός. Εστω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει να βγάλει μόνος του κάστανα από τη φωτιά - ο Τσίπρας το είπε, άλλωστε, στον Μητσοτάκη: «Δεν θα σε χρειαστώ».

Ερώτηση: Ποια η θέση της αντιπολίτευσης, στην περίπτωση που ο πρωθυπουργός, εξαιτίας των αντιδράσεων, αποφασίσει να θέσει το ζήτημα στον λαό με δημοψήφισμα; Και τι θα γίνει, αν ο λαός το απορρίψει, παρά την επιχείρηση πειθούς της κυβέρνησης; Τι θα συμβεί, αν μετά ο Τσίπρας ζητήσει από τον πρόεδρο και τους δανειστές τη συναίνεση της αντιπολίτευσης προκειμένου να ψηφιστεί η μεταρρύμιση με τη μορφή νόμου αυξημένης τυπικής ισχύος; Με 180 βουλευτές και πάνω; Νομίζετε ότι αυτή είναι μία υπόθεση που απέχει πολύ από την πραγματικότητα; Και οι πολιτικές προϋποθέσεις συντρέχουν και οι νομικές. Πολιτικά ο Τσίπρας μπορεί να ισχυριστεί ότι το σχέδιό του είναι προβληματικό, αλλά, όπως λένε και οι πολίτες, τα εγκλήματα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να αμβλύνει.

Νομικά το Σύνταγμα του επιτρέπει προκήρυξη δημοψηφίσματος με 151 ψήφους για σπουδαίο εθνικό θέμα και με 180 ψήφους για ψηφισμένο νομοσχέδιο που αφορά σπουδαίο κοινωνικό θέμα, με εξαίρεση τα δημοσιονομικά. Η βιασύνη της αντιπολίτευσης να σηκώσει μπαϊράκια από τώρα είναι μεν εύλογη, ειδικά έπειτα από τόση πολεμική που δέχθηκε από την Αριστερά έναν χρόνο τώρα. Το ίδιο και η φράση «όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν». Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η Ν.Δ. δεν θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις ευθύνες και με την πρόκληση να βάλει πλάτη για τη χώρα στην κρίσιμη στιγμή, αναλαμβάνοντας πολιτικό κόστος για τη μεταρρύθμιση. Τότε θα είναι, βεβαίως, αργά για τους πολέμιους της συναίνεσης και τους κήρυκες του αντισυριζαϊσμού, αλλά έτσι είναι η ζωή. Εχει γυρίσματα.

Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.