Η Ελλάδα στο νέο Ανατολικό Ζήτημα

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Το Ανατολικό Ζήτημα έχει ήδη ανοίξει ξανά. Μετά τη Ρωσία και η Δύση ξεκίνησε, επιτέλους, τον πόλεμο κατά του ισλαμικού χαλιφάτου. Επικεφαλής τέθηκε η πλέον φίλια προς την Ελλάδα χώρα, η Γαλλία, η χώρα που έζησε τον εφιάλτη.

Η Ελλάδα δεν πρέπει να ξεχνά ποτέ ότι ουσιαστικά έγινε κράτος και έπειτα μεγάλωσε ακριβώς μέσα από τη σπάνια σύμπλευση Δύσης και Ρωσίας στο παλαιό Ανατολικό Ζήτημα. Ετσι, για πέντε τουλάχιστον λόγους πρέπει να βρεθεί στην πρώτη γραμμή.

Πρώτον, επειδή είμαστε το σύνορο της Ευρώπης σε μια εποχή που αυτό δεν είναι απλώς θεωρία. Ειδικά όταν οι Τούρκοι, οι οποίοι βοηθούν συστηματικά το χαλιφάτο, ρίχνουν ρωσικό αεροσκάφος επιχειρώντας να διασπάσουν το ad hoc ρωσοδυτικό μέτωπο, κάτι που, παρά την ένταση, δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται και που η Ελλάδα πρέπει να συμβάλει για να αποτραπεί.

Δεύτερον, είμαστε ήδη εντελώς ανοχύρωτοι έναντι των τζιχαντιστών δολοφόνων: στην πραγματικότητα ουδείς γνωρίζει ποιοι και πόσοι έχουν περάσει στην Ελλάδα, αν έμειναν ή αν έφυγαν, πού βρίσκονται και τι κάνουν. Αρα, αφενός, το επιχείρημα ότι το πρόβλημα είναι μακριά είναι γελοίο και, αφετέρου, έχουμε απόλυτη ανάγκη από πολυεθνική βοήθεια για να τους εντοπίσουμε και να τους εξουδετερώσουμε.

Τρίτον, ειδικά με την Τουρκία να παίζει αυτόν τον ρόλο, ήρθε η ώρα να κάνουμε πλήρη χρήση του στρατηγικού μας πλεονεκτήματος το οποίο μάς κρατάει τα τελευταία διακόσια σχεδόν χρόνια στο δυτικό στρατόπεδο, μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που φιλοδοξεί να ξαναγεννηθεί: της γεωγραφικής μας θέσης. Με την Κρήτη, και όχι μόνον, μπορούμε να προσφέρουμε πολλά στον αγώνα κατά του χαλιφάτου. Πρέπει να δείξουμε στους συμμάχους μας ότι είμαστε εδώ και μετράμε.

Τέταρτον, πολλές χώρες έχουν μπει στον πειρασμό ενός σχεδιασμού κατά τον οποίο πρέπει η Ελλάδα να μείνει απ' έξω από τη Συνθήκη Σένγκεν ή τη διάδοχη μορφή της. Αυτό θα έχει ολέθριες συνέπειες. Αν λοιπόν δεν καταφέρουμε να πείσουμε ότι είμαστε το γνήσιο όριο του δυτικού κόσμου, είναι απόλυτα λογικό και αναμενόμενο οι σκέψεις αυτές να ενταθούν και πιθανότατα να επικρατήσουν.

Πέμπτον, όποτε η Ελλάδα στρατεύθηκε γνησίως με τις μεγάλες δυτικές χώρες στους ανατολικούς τους αγώνες, πάντοτε βγήκε νικήτρια και ισχυρότερη. Οποτε αδράνησε ή βρέθηκε σε αντίθεση με αυτές, άλλοι (λ.χ. Κεμάλ) γέμισαν το κενό και η Ελλάδα το πλήρωσε ακριβά.

ΤΟ ΒΗΜΑ

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.