Το προσφυγικό θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν το τυράκι στη φάκα. Πίσω από αυτό κρυβόταν το ασφαλιστικό. Ένα δεύτερο τυράκι, δέλεαρ για τους μικρούς, ήταν η αναθεώρηση του Συντάγματος και ο εκλογικός νόμος. Αν δεν έπιανε το πρώτο, θα έπεφταν στην παγίδα του τρίτου.
Εξάλλου τι πατριώτες είναι αυτοί που δεν διεγείρονται όταν κινδυνεύει η πατρίδα από τον κατακλυσμό των προσφυγικών ρευμάτων, που όπως φαίνεται με τα συρματοπλέγματα που στήνουν οι σκοπιανοί θα μας μείνουν αμανάτι στη χώρα μας.
Πατρίδα είναι λέξη, που διεγείρει τους άλλους αυτούς που κάθονται προσοχή όταν ανακρούεται ο Εθνικός μας Ύμνος, αυτούς που κάνουν τον σταυρό τους όταν πηγαίνουν στην εκκλησία, αυτούς που πιστεύουν στο Έθνος και στην τρισχιλιετή ιστορία αυτών, που κατοικούν σ αυτά τα ματωμένα πολλές φορές άγια χώματα.
Εμείς οι πονηροί δεν πιστεύουμε σ αυτά. Το μάθημα το πήραμε από την εποχή της ΚΝΕ. Πιστεύουν στον διεθνισμό. Δεν υπάρχουν Έθνη, αυτά είναι ιμπεριαλιστικά κατάλοιπα, υπάρχουν λαοί, που κινούνται απλά ως αγέλη από εδώ κι από κει.
Μια μέρα η εκπρόσωπος της κυβέρνησης, εν τη ρύμη του λόγου της που λένε, πήγε να πει πατρ… κι αμέσως το διόρθωσε λέγοντας η χώρα λες και κάποιος της έριξε πιπέρι στο στόμα.
Όμως μπορεί να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και ανοιχτά τα πόδια όταν ακούγεται ο Εθνικός ύμνος, να μην φοράμε γραβάτα, για να την σπάσουμε στους ευρωπαίους χαρτογιακάδες, αλλά όταν πάμε στο φίλο τον Νετανιάχου, φοράμε, έτσι για πλάκα, το σκουφάκι τους.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός πρόσφατα μας αποκάλυψε ένα μεγάλο μυστικό, που το έκρυβε στα τρίσβαθα της ψυχής του ο Χίτλερ. Μας είπε ότι ο μεγάλος Φύρερ, δεν ήθελε να στείλει στο Άουσβιτς τους δόλιους τους Εβραίους.
Ο παλαιστίνιος ιμάμης του έβαλε την ιδέα για να μην γυρίσουν στα παλαιστινιακά εδάφη. Αυτές βεβαίως είναι ιστορίες με άγρια θηρία, που ακούγονται σαν παραμύθια της Χαλιμάς.
Όμως μετά από αυτή τη βόλτα, ας ξαναγυρίσουμε στα τυράκια που λέγονται προσφυγικό και Αναθεώρηση του Συντάγματος. Το πρώτο είναι μείζον θέμα και το δεύτερο σημαντικό, αλλά όχι επείγον προς συζήτηση.
Το ασφαλιστικό πόναγε και γι αυτό έγινε αυτή η ατυχής εξάωρη σύναξη στο Προεδρικό.
Όμως πέρα από τα τυράκια το ασφαλιστικό, ως μοναδικό θέμα δεν μπορούσε να υπάρξει οδηγήσει σε συμβούλιο Αρχηγών, μια και τα άτυπα όργανα έχουν κάποιους κανόνες, που αγνοούν οι πονηροί γι αυτό και μπήκε το προσφυγικό, προκειμένου να πέσουν στη φάκα οι άλλοι που τους θέλουμε τώρα διακαώς για δεκανίκια.
Βεβαίως στο παρελθόν όταν ήταν στην αντιπολίτευση, ο νέος και ωραίος πρωθυπουργός, τορπίλιζε κάθε ιδέα για σύναξη στο Προεδρικό λέγοντας ότι αν με καλέσουν, δεν θα συζητήσω κανένα θέμα. Θα πω απλώς στην κυβέρνηση, παραιτηθείτε. Η βιασύνη του να πάρει την εξουσία και να ρίξει την κυβέρνηση, είχε οδυνηρά αποτελέσματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δίνει κάποιος άφεση αμαρτιών στα ατοπήματα και ανομήματα των προηγούμενων.
Η μικρή ανάκαμψη της οικονομίας του 0,6% που θα μπορούσε να φτάσει το 1% και πλέον, εξανεμίστηκε, με αποτέλεσμα να βρεθούμε στο -1,1%. Οι νέες 70.000 θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα με άμεση προοπτική άλλες 110.000, έγιναν καπνός μια και η αβεβαιότητα του πρώτου εξαμήνου του έτους σε συνδυασμό με τα capital controls του Ιουλίου, τίναξαν κυριολεκτικά την μπάνκα της οικονομίας στον αέρα, ενώ οι αθρόες εκροές από τις τράπεζες, οδήγησαν στην ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης, που χάρισε έναντι πινακίου φακής τις τράπεζες στα ξένα funds.
Έτσι το δημόσιο από το 65% των μετοχών των 4 συστημικών τραπεζών που κατείχε, έφτασε εν μια νυκτί στο 30-35%, που σημαίνει απώλειες χρημάτων των φορολογουμένων της τάξεως των 30 και πλέον δις.
Τι να πει κανείς… Τα παιδία παίζει…
Βεβαίως ταυτόχρονα κατέρρευσε και ο μύθος των εξάμηνων σκληρών διαπραγματεύσεων, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο εκκεντρικός Βαρουφάκης με το σακίδιο και τα φαντεζί πουκάμισα στα Eurogroup, δεν έκανε διαπραγματεύσεις αλλά απλώς ανέλυε την θεωρία των παιγνίων. Στο Μαξίμου τους παραμύθιαζε, λέγοντας τους ότι ο εκβιασμός μας θα περάσει, μια και οι κουτόφραγκοι θα υποχωρήσουν κατά κράτος, βλέποντας ότι με την Ελλάδα εκτός, θα καταρρεύσει η παγκόσμια οικονομία.
Αυτές οι μπαρούφες αποκοίμιζαν τους μάγκες της Αθήνας που περίμεναν να θριαμβεύσουν απειλώντας και μόνον.
Τα κυβερνητικά αδιέξοδα δεν χωράνε στο ίδιο καλάθι με τα Εθνικά προβλήματα. Το προσφυγικό θέμα, τώρα που διαπιστώθηκε ότι μετανάστες και πρόσφυγες δεν έρχονται στη χώρα μας για να λιαστούν, ούτε εξαερώνονται και με δεδομένες πια τις πολεμικές επιχειρήσεις στην εγγύς Ανατολή, θα έπρεπε να είναι το ένα και μοναδικό θέμα της Σαββατιάτικης συνάντησης των αρχηγών. Και πολύ κακώς ο καθηγητής του Δικαίου, Π.τ.Δ.μ δεν συμβούλευσε τον άπειρο Πρωθυπουργό να μην κάνει αυτού του είδους τις φτηνές κουτοπονηριές.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια