... και γιατί ο τελικός στόχος που διακηρύττει είναι περισσότερο επιτακτικός από ποτέ ...
Η συνέντευξη του Θανάση Παφίλη στο The Press Project πριν από τις πρόσφατες εκλογές, ήταν ίσως από τις πιο ουσιαστικές και ενδιαφέρουσες από μια σειρά προεκλογικών συνεντεύξεων στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα.
Και αυτό, όχι φυσικά επειδή αναλώθηκε στις τετριμμένες προεκλογικές αναλύσεις, αλλά γιατί ανέδειξε κάποια βασικά στοιχεία του πυρήνα της ιδεολογίας του ΚΚΕ, που προτάσσει την ολική ανατροπή της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας μέσα από τον μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Η ουσία της ιδεολογικής θέσης του ΚΚΕ βρίσκεται συμπυκνωμένη σ'αυτό που είπε ο Παφίλης προς το τέλος της συνέντευξης, ότι το ΚΚΕ προσπαθεί να αλλάξει την κοινωνία και όχι να διαχειριστεί την βαρβαρότητα, όπως κάνουν οι άλλοι. Όπως σωστά τόνισε, δεν γίνεται να διαχειριστείς την βαρβαρότητα, δεν γίνεται καλύτερη και ο κόσμος δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.
Παρόλα αυτά, ειπώθηκαν και κάποια πράγματα που δείχνουν την αδυναμία του σημερινού ΚΚΕ να αναγνώσει ορισμένες τρομακτικές αλλαγές που γίνονται σε παγκόσμιο επίπεδο, ίσως λόγω της προσκόλλησής του στην κλασική Μαρξιστική θεωρία.
Ο Παφίλης, για παράδειγμα, αναρωτήθηκε που οφείλεται αυτή η μεγάλη αντίφαση της εποχής μας, δηλαδή να παράγεται τέτοιος πλούτος, να υπάρχει αυτή η αλματώδη εξέλιξη στην επιστήμη, την τεχνολογία, την παραγωγικότητα της εργασίας και αντί να τα απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι που τα παράγουν όλα αυτά, να τους καλούν να ζήσουν χειρότερα από πριν.
Η απάντηση που έδωσε ο Παφίλης, είναι ότι το σύστημα δεν μπορεί πια, έχει ιστορικά καταρρεύσει, έχει ιστορικά ξεπεραστεί, εμποδίζει την πρόοδο της ανθρωπότητας. Αλλά αυτή είναι πολύ γενική απάντηση, δεν δίνει τα ακριβή αίτια για το παράδοξο που παρατηρούμε σήμερα.
Ενδεχομένως λοιπόν, το κενό στην ανάλυση του ΚΚΕ, έχει να κάνει με τρεις βασικούς παράγοντες της εποχής. Ο πρώτος είναι η δυνατότητα ακαριαίας μεταφοράς τεράστιων ποσοτήτων κεφαλαίου παγκοσμίως. Ο δεύτερος, η εκρηκτική παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού που συνεπάγεται υπερπροσφορά ανθρώπινου εργατικού δυναμικού και καταναλωτών. Ο τρίτος, η υπερ-αυτοματοποίηση της παραγωγής.
Ο συνδυασμός κυρίως των δύο τελευταίων παραγόντων είναι αυτός που φέρνει ένα τεράστιο πλεονέκτημα στο μεγάλο κεφάλαιο, που έχει τη δυνατότητα να ελαχιστοποιήσει το κόστος παραγωγής, χωρίς να χάνει σε παραγωγικότητα και καταναλωτές.
Στην ουσία, το είπε και ο ίδιος ο Παφίλης μέσα από ένα παράδειγμα που έδωσε για την γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία BMW. Η BMW παλιότερα είχε 11.500 εργάτες σταθερούς. Τώρα έχει 3.500 και οι υπόλοιποι, οι 8.000 είναι νοικιαζόμενοι. Δουλεμπόριο κανονικό με μισθούς πείνας. Έχει 3.500 χιλιάδες γιατί θέλει ένα υψηλά εξειδικευμένο προσωπικό, το κρατάει και το πληρώνει καλύτερα. Αυτή θεωρείται μια βέλτιστη Ευρωπαϊκή πρακτική. Βέλτιστες πρακτικές ισοδυναμούν με μεγαλύτερα κέρδη για τις επιχειρήσεις.
Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, η υπερ-αυτοματοποίηση διεισδύει και σε τομείς που δεν αφορούν καθαρά τον βιομηχανικό και κατασκευαστικό τομέα, αλλά ακόμα και τον τομέα των υπηρεσιών. Σε ένα αφιέρωμά της, η κινεζική ιστοσελίδα china.org.cn δείχνει ρομπότ στην Κίνα που εργάζονται ως σερβιτόροι, σεφ, ή ακόμα και δάσκαλοι!
Το μεγάλο κεφάλαιο λοιπόν πιέζει για περισσότερη απορρύθμιση, για πλήρη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, για μισθούς σύγχρονης δουλείας, για κατάργηση του κοινωνικού κράτους, από θέση ισχύος. Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τις βάρβαρες πολιτικές που επιβάλλονται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με αιχμή του δόρατος την Γερμανία και την συστηματική προώθηση νόμων και συμφωνιών που επιχειρούν να υφαρπάξουν τις κομβικές επιχειρήσεις που βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο, όπως η συμφωνία TPP που δυστυχώς υπογράφηκε πρόσφατα.
Έχοντας υπό τον έλεγχό τους τα μέσα παραγωγής και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και διαλύοντας το τελευταίο εμπόδιο της κρατικής παρέμβασης, οι πλουτοκράτες θα μπορέσουν να εδραιώσουν οριστικά τη νέα Φεουδαρχία.
Γι'αυτό και ο τελικός στόχος που διακηρύττει το ΚΚΕ, δηλαδή ότι ο λαός πρέπει να πάρει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, όχι με στόχο το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά με γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα, όπως τόνισε και ο Παφίλης, είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη και όχι μια ουτοπία, που για να γίνει πράξη πρέπει να περιμένει τον μετασχηματισμό της κοινωνίας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια