Φοβάμαι ότι ο Τσίπρας θα αντιμετωπίσει πρόβλημα πολύ νωρίς
Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
|
Οι μαρξιστές της Αριστερής Πλατφόρμας, που μισούν την ιδιωτική οικονομία, λείπουν, το στίγμα της νέας κυβέρνησης είναι σαφώς κεντρώο (ο στρατηγός Τόσκας στο Δημόσιας Τάξης, ο Μάρκος Μπόλαρης υφυπουργός), μετέχουν σε αυτήν άνθρωποι με αποδεδειγμένες ικανότητες καταπολέμησης της διαφθοράς (Παπαγγελόπουλος), απομακρύνθηκαν κόκκινα πανιά, που προκαλούσαν την κοινωνία (Μπαλτάς από την παιδεία, Κουράκης - Χριστοδουλοπούλου), τέλος, τοποθετείται πρόεδρος της Βουλής ένας λογικός άνθρωπος, ο Νίκος Βούτσης.
Το γεγονός, επίσης, ότι ο Τσίπρας δεν υπέκυψε στη γοητεία των αλλαγών και επιμένει στο σχήμα με το οποίο ξεκίνησε του πιστώνεται. Είναι καλό καμιά φορά να είσαι συντηρητικός. Στην Ελλάδα, άλλωστε, ισχύει η θεωρία των εξαμήνων: το πρώτο εξάμηνο ο υπουργός ενημερώνεται και μαθαίνει το υπουργείο, το δεύτερο εξάμηνο σχεδιάζει και νομοθετεί, το τρίτο εξάμηνο αρχίζουν να φαίνονται οι καρποί της δουλειάς του, αν δουλεύει. Με ελληνικά μέτρα εγκρίνεται, λοιπόν, ο ανασχηματισμός. Με ευρωπαϊκά όμως;
Αν το Μνημόνιο που ψηφίστηκε από τη Βουλή είναι το «σύστημα» που απαιτείται να παίξει η χώρα, οι υπουργοί είναι οι βασικοί «παίκτες». Αναζητήστε στο διαδίκτυο το κείμενο του νέου Μνημονίου (νόμος 4336/2015), δείτε ποιες υποχρεώσεις περιλαμβάνει έως τον Δεκέμβριο του 2016 («βασικά παραδοτέα») και διερωτηθείτε: Μπορεί αυτή η κυβέρνηση με αυτή τη σύνθεση στα οικονομικά - παραγωγικά υπουργεία και με αυτή την ισχνή πλειοψηφία των 155 βουλευτών, μεταξύ των οποίων η νέα συνιστώσα των «53», οι δυσαρεστημένοι του Καμμένου και τρεις μουσουλμάνοι από τη Θράκη, να τελειώσει τον αγώνα; Μπορεί να πάει μέχρι το ενενηκοστό; Εχω μεγάλες αμφιβολίες. Πρώτον, της λείπει η ψυχική ενότητα στην κορυφή, όπως φάνηκε από το παρασκηνιακό επεισόδιο Δραγασάκη - Παππά. Επειτα, παρά την απομάκρυνση Βαρουφάκη και το γεγονός ότι η χώρα απέκτησε κανονικό υπουργό Οικονομικών, δεν φαίνεται να υπάρχει ενότητα μεταξύ των μελών του οικονομικού επιτελείου (Τσακαλώτος - Χουλιαράκης). Βασικοί υπουργοί που πρέπει να τρέξουν τις μεταρρυθμίσεις διαφωνούν με τις μεταρρυθμίσεις.
Ο Δρίτσας διαφωνεί με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, απορώ τι πήγε να κάνει στο Λιμάνι. Η Φωτίου είναι μάλλον αμφίβολο αν έχει συνειδητοποιήσει τι αλλαγές της ζητούνται να κάνει στην κοινωνική πρόνοια. Το Μνημόνιο αναφέρεται ρητώς σε περικοπές επιδομάτων. Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας συμφωνεί με τις αλλαγές στις ομαδικές απολύσεις; Το Μνημόνιο κάνει λόγο για «συμμόρφωση». Θα τρέξει άραγε τη βιομηχανία η... Τζάκρη; Το κυριότερο: Πώς θα μπορέσει ένας άγνωστος υφυπουργός (Πετρόπουλος) να σηκώσει πολιτικά το βάρος της μείωσης των συντάξεων; Φοβάμαι ότι ο Τσίπρας θα αντιμετωπίσει οξύ πρόβλημα πολύ νωρίτερα του κανονικού. Και τακτικό και στρατηγικό.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια